Ο Σωτήρης Καλυβάτσης παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «EQ» και μίλησε για τον Αντώνη Παραρά ενώ εξήγησε τους λόγους που τον οδήγησαν στο να απομυθοποιήσει την τηλεόραση.
Ο Αντώνης Παραράς μαζί με τον Αντώνη Κανάκη και τον Σωτήρη Καλυβάτση, έγραψαν τη δική τους τηλεοπτική ιστορία στα μέσα της δεκαετίας του ’90, μέσα από την εκπομπή «Confusio». Χτυπημένος από λευχαιμία, ο Αντώνης Παραράς έφυγε από τη ζωή, το 1997, σε ηλικία 30 ετών.
Για τον φίλο και συνεργάτη του που έφυγε νέος από τη ζωή, είπε: «Με τον Αντώνη Παραρά γνωριζόμασταν από πολύ πιο μικροί, ήμασταν πολύ καλοί φίλοι και κάποια στιγμή ήταν η δουλειά μας και των δυο. Με επηρέασε ιδιαιτέρως η απώλεια του γιατί πραγματικά ήταν ένας πολύ καλός φίλος, ένας άνθρωπος που εμπιστευόμουν».
Τόνισε ακόμη, πως: «Είχε πολλά να πει και να προσφέρει αλλά έγινε έτσι όπως έγινε όλη αυτή η κατάσταση και επειδή ήταν και το ξεκίνημα στην τηλεόραση, από τον τρόπο και την συμπεριφορά των ανθρώπων με τους οποίους συνεργαζόμασταν τότε που ήμασταν στη Θεσσαλονίκη, όλο αυτό που συνέβη από τον θάνατο και μετά, με βοήθησε πάρα πολύ αυτό για να συνειδητοποιήσω το ότι δεν τους απασχολεί».
Ο Σωτήρης Καλυβάτσης, δήλωσε επίσης ότι: «Δηλαδή είμαστε και εμείς “προϊόντα” που όσο κάνουν την δουλειά τους, κάνουν τη δουλειά τους. Αν τυχόν για κάποιους λόγους ανακαλύψουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους με εμάς, ποσώς που τους ενδιαφέρει. Μέχρι την ώρα όμως που μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, ακούς τα καλύτερα, σε έχουν στον αφρό και πολλά άλλα τέτοια τα οποία χάνονται μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Όλοι είναι εντελώς αναλώσιμοι και όποιος νομίζει κάτι διαφορετικό είναι πολύ γελασμένος. Αυτό πραγματικά με βοήθησε να καταλάβω και να κρατήσω μια τέτοια απόσταση ώστε να μην με ενοχλεί τίποτα από όλα αυτά τα πράγματα και να μην με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως».
Τέλος, ο ηθοποιός είπε: «Τότε απομυθοποίησα και την τηλεόραση ολοκληρωτικά. Τους ανθρώπους, γιατί η τηλεόραση είναι τηλεόραση. Οι άνθρωποι όμως που εργάζονται στην τηλεόραση και αυτοί που ίσως παίρνουν κάποιες αποφάσεις και διαμορφώνουν τις καταστάσεις, αυτοί τραβάνε τον δρόμο τους. Ζεις ή πέθανες, αυτά δεν παίζουν κάποιο ρόλο».