Όπως εκτοξεύεται ο φελλός της σαμπάνιας κατά τη διάρκεια μιας γιορτής έτσι ανέβηκε και η τιμή της αυτή τη χρονιά, με τις παλαιωμένες σαμπάνιες όπως είναι η Dom Perignon του 2008 και η Krug του 2000 να ξεπερνούν σε αποδόσεις τις μετοχές μεγάλων εταιρειών, καθώς οι εύποροι επενδυτές αναζητούν αποδόσεις σε περιουσιακά στοιχεία που δεν είναι στη πρώτη γραμμή ζήτησης.
Η τιμή της σημείωσε άνοδο της τάξης του 33,7% τους πρώτους 11 μήνες του 2021, σύμφωνα με μετρήσεις του δείκτη Liv-ex’s Champagne 50, καταγράφοντας την καλύτερη ετήσια απόδοση για το πολυτελές κρασί. Αν μάλιστα συγκριθεί με την απόδοση του παγκόσμιου χρηματιστηριακού δείκτη FTSE All World stock που ανήλθε μόλις σε 15% την ίδια περίοδο, η σαμπάνια αστράφτει όχι μόνο στα ακριβά τραπέζια αλλά και στο ταμπλό των αποδόσεων περιουσιακών στοιχείων.
Οι ετικέτες που ξεχώρισαν
Ανάμεσα στις ετικέτες που συγκέντρωσαν το επενδυτικό ενδιαφέρον βρίσκεται η Salon 2002, με την τιμή της να εκτινάσσεται κατά 80% στις 10.000 λίρες τα 12 μπουκάλια, σύμφωνα με το Liv-ex. Η τιμή της Louis Roederer’s Cristal Rose του 2008 σημείωσε άνοδο της τάξης του 60% , της Dom Perignon του 2008 46% και η Krug του 2000 62%.
Οι παλαιωμένες σαμπάνιες παρά τη φήμη που έχουν ως ακριβά προϊόντα, ευνοήθηκαν από το κυνήγι ευκαιριών στο οποίο επιδόθηκαν οι επενδυτές κρασιών, εξηγούν γνώστες της αγοράς κρασιών μιλώντας στους Financial Times. Αν και ένα εξαιρετικά σπάνιο μπουκάλι Perrier Jouet του 1874 πουλήθηκε έναντι 43.000 λιρών σε δημοπρασία των Christie’s , η τιμή των περισσότερων παλαιωμένων σαμπανιών δεν απέχει πολύ από τα κορυφαία κρασία της Βουργουνδίας ή του Μπορντώ, με αποτέλεσμα η σαμπάνια να ικανοποιεί τη «δίψα» των επενδυτών κρασιών για ποικιλία ετικετών.
Από το ράφι στην κορυφή των αποδόσεων
Για πολλά χρόνια ήταν η παραμελημένη στην αγορά των ακριβών κρασιών και συνήθως η απόδοση της διαμορφωνόταν σε 8-10% ετησίως. Τα κρασιά παλαιώνονται από τους παραγωγούς σαμπάνιας και κυκλοφορούν έτοιμα προς κατανάλωση. Έχοντας παραδοσιακά το ρόλο του εορταστικού ποτού, συχνά φυλάσσονται και καταναλώνονται μερικά χρόνια αργότερα. Αυτό είχε δημιουργήσει ένα σταθερό μοτίβο προσφοράς με τη ζήτηση να παραμένει επίσης αρκετά σταθερή, η τιμή της σαμπάνιας δεν επεφύλασσε συγκινήσεις στους επίδοξους επενδυτές, σ΄αντίθεση με τα κορυφαία κρασιά του Μπορντώ και της Βουργουνδίας, που τυπικά κρατώνται για πολλά χρόνια και έχουν μια αναπτυγμένη δευτερογενή αγορά.
Η αύξηση όμως της ζήτησης και ο περιορισμός στην προσφορά, είναι ο συνδυασμός που οδήγησε την τιμή της σαμπάνιας στα ύψη. Η ζήτηση ενισχύθηκε πολύ από το αυξανόμενο ενδιαφέρον των παραδοσιακών επενδυτών αλλά και καταναλωτών κρασιών, που με τη σειρά του τροφοδοτήθηκε από την άνοδο των αποκαλούμενων Grower Champagnes – τεχνίτες κρασιών που είναι τα ίδια πρόσωπα που καλλιεργούν τα σταφύλια.
Όσον αφορά την προσφορά τη χρονιά αυτή ήταν αρκετά περιορισμένη. Ο λόγος είναι πως η Ένωση παραγωγών σαμπάνιας της Γαλλίας πήρε την προηγούμενη χρονιά την απόφαση να μειώσει την παραγωγή κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ ακολούθησε μια φτωχή συγκομιδή φέτος, λόγω παγωνιάς και μούχλας.