Καλή εβδομάδα φίλες και φίλοι αναγνώστες! Την καλημέρα μου και στα Άγραφα, όπου όπως με πληροφορεί ο φίλος μου Αντώνης Ρένος, «φυσάει»! Γεια σου ρε Σάκη! Μάζεψε χρήμα γιατί η σεζόν ξεκινάει… και οι λουλουδούδες σε περιμένουν εναγωνίως!

Όπως θα καταλάβατε, η υπόθεση των υποκλοπών επί ΣΥΡΙΖΑ, του Σαγιά και του Πιτσιόρλα από τον διοικητή της ΕΥΠ Ρουμπάτη, τον αποκαλούμενο και «διπλό Γιάννη» (γιατί άραγε;) έχει ενδιαφέρον και πολύ βάθος που θα σας αναλύσουμε εν καιρώ! Όπως, το ποιος υπήρξε σε δεύτερο χρόνο ως ο πλέον ωφελημένος από την παρακολούθηση αυτή! Ποιος αντιπροσώπευσε στην Ελλάδα το κρατικό sovereign fund του Αμπου Ντάμπι, ποιος μπήκε στο παιχνίδι της εξαγωγής ελιάς και ελαιολάδου και άλλα πολλά!

Προς τον Αλέξη Τσίπρα

1) Ποιας αρχιδιαπλεκόμενης «σιδηράς κυρίας» της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης υπήρξε επιλογή ο Σαγιάς;

Όμως πριν πάμε – όχι σήμερα- στα μείζονος σημασίας ζητήματα που αφορούν Ρουμπάτη- Άραβες και ΕΥΠ, έχω 2 πολύ σοβαρά ερωτήματα να θέσω στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ομολογουμένως επιδεικνύει εσχάτως ένα πολιτικό πρόσωπο μεσαίου χώρου, μακριά από υπερβολές και εξάρσεις του παρελθόντος, δείχνοντας ότι έχει πλέον ωριμάσει!

Ερώτημα πρώτον: Αυτόν τον Σαγιά, ο οποίος τοποθετήθηκε ως Γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας και τον οποίο η πιάτσα – και ο Τύπος της εποχής- αποκαλούσε dealmaker – κοινώς νταραβεριτζή- ποιος (ή ποια) αρχιδιαπλεκόμενος (η) τον πρότεινε τότε;

Αληθεύει ότι πίσω από την επιλογή του βρισκόταν «σιδηρά κυρία» – συνώνυμο της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης;

2) Σε ποια μελετητική – συμβουλευτική εταιρία από τη Θεσσαλονίκη, επί Πιτσιόρλα, που είχε access και καθάριζε όλες τις δουλειές, συνωστίζονταν επιχειρηματίες και νταραβεριτζήδες;

Ερώτημα δεύτερον: γνωρίζει άραγε ο πρώην πρωθυπουργός, ότι επί ημερών του υφυπουργού Πιτσιόρλα για παράδειγμα, όταν ήθελε κάποιος επιχειρηματίας να πάρει έργο από το ΤΑΙΠΕΔ απευθυνόταν σε συγκεκριμένη μελετητική εταιρία και παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών στην Θεσσαλονίκη;

Αν δεν το γνωρίζει ο κύριος Τσίπρας τον ενημερώνουμε ότι η εταιρία στη Θεσσαλονίκη ήταν κοινό μυστικό στους κατοικούντες πέριξ του ΤΑΙΠΕΔ, των Δημοσίων έργων και του ΠΔΕ! Και όλοι οι διαπλεκόμενοι, νταραβεριτζήδες, τοκιστές και σουλατσαδόροι της πιάτσας που ήθελαν να αρπάξουν καμιά δουλίτσα ήξεραν πού και πως να απευθυνθούν!

Το Sani, η Oaktree, η Goldman Sachs και το κόλπο αλά Prodea! Η κονόμα, οι υπεραξίες, το ομολογιακό και η επιστροφή κεφαλαίου στην τσέπη, πριν την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια…

Εάν δεν το έχετε καταλάβει το κόλπο, από την σκανδαλώδη υπόθεση Prodea, σας το επαναλαμβάνω για να το εμπεδώσετε! Είναι προφανές πως Oaktree και Goldman Sachs που επένδυσαν στο Sani resort στην Χαλκιδική και ήδη απολαμβάνουν σοβαρών υπεραξιών, αποφάσισαν να αποεπενδύσουν, κοινώς να την κάνουν με ελαφριά πηδηματάκια για να γίνω ακριβής!

Όμως δεν θα φύγουν έτσι! Θα πάρουν και το κάτι τις! Και πως θα γίνει αυτό; Μα όπως στην Prodea!

Οι καλές αυτές συστημικές τράπεζες της χώρας, που μας διαβεβαιώνουν ότι έχουν αυξήσει τις χρηματοδοτήσεις (σε ποιους και πώς μόνο δεν μας λένε) θα προχωρήσουν σε αναχρηματοδότηση της επένδυσης, κοινώς σε έκδοση ομολογιακού δανείου προς την Sani, όπου στη συνέχεια οι μέτοχοι, μεταξύ των οποίων οι βασικοί μέτοχοι όπως η Oaktree και η Goldman θα λάβουν επιστροφή κεφαλαίου!

Κοινώς, τα λεφτά των τραπεζών θα καταλήξουν στις τσέπες των μεγαλομετόχων ξένων επενδυτών, που με ελληνικά λεφτά παριστάνουν τους τζάμπα μάγκες και πουλάνε φούμαρα! Κόλπο αλά Prodea δηλαδή… Συνεχίζεται!

To πολιτικό σκηνικό και ο ενεργειακός πόλεμος

*** Το πολιτικό σκηνικό, δεν αποτελεί πλέον μία σταθερά, απολύτως απαραίτητη για να δουλέψει και να παράξει έργο το όλο σύστημα. Έτσι όπως εξελίσσονται καθημερινά οι κυοφορούμενες διεργασίες σε κυβέρνηση και κόμματα και όπως καταγράφονται από ελληνικά και ξένα Μέσα Ενημέρωσης, ενισχύουν την αβεβαιότητα, όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο, αλλά επηρεάζουν καταλυτικά και τις οικονομικές και επιχειρηματικές εξελίξεις, αναβάλλοντας και ετεροχρονίζοντας σημαντικά επιχειρηματικά σχέδια και επενδύσεις. Είτε αυτές προέρχονται από ελληνικές επιχειρήσεις είτε από ξένες είτε από κοινοπραξίες ημεδαπών και αλλοδαπών ομίλων.

*** Με τον ενεργειακό πόλεμο στην Ευρώπη να λαμβάνει καθημερινά απρόβλεπτες διαστάσεις, με πρωτοφανείς συνέπειες σε εθνικές οικονομίες και κοινωνίες και μάλιστα χωρίς κανένα φως για κάποια έστω ύφεση της ενεργειακής κρίσης, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδεύουμε για “ενεργειακή τραγωδία” τους επόμενους μήνες. Αν μάλιστα η Ρωσία, όπως διαφαίνεται, κλείσει εντελώς τη στρόφιγγα παροχής φυσικού αερίου προς την Ε.Ε., είτε με πραγματικούς λόγους έλλειψης εξαρτημάτων (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι, λόγω κυρώσεων) είτε με προσχηματικούς και αυτή η κατάσταση κρατήσει μήνες, τότε θα μιλάμε για εφιαλτικές καταστάσεις

*** Ετοιμαστείτε! Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που μέχρι στιγμής ίσως φαίνεται ακραίο, αλλά είναι άκρως ενδεικτικό. Μεγάλη αλυσίδα ηλεκτρικών συσκευών, απευθύνθηκε στους ξένους προμηθευτές της, με στόχο να διερευνήσει τη δυνατότητα μεγάλου αριθμού παραγγελιών ηλεκτρικών κουζινών, καθώς έχει ήδη αιτήματα από πελάτες της, που τώρα λειτουργούν τις κουζίνες τους με αέριο! Πελάτες, που είναι και επιχειρήσεις, εστίασης πρωτίστως, αλλά και οικιακοί καταναλωτές. Και η απάντηση που πήρε είναι ότι ΜΟΝΟ ΑΠΌ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ μπορεί να παραδώσει τέτοιες νέες παραγγελίες, γιατί ΗΔΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ έχουν προστρέξει για παρόμοιες παραγγελίες! Και μάλιστα από τις αρχές Ιουνίου!

Όλα για το αλεύρι: Ξένοι όμιλοι έχουν αρχίσει να φλερτάρουν τις Ελληνικές αλευροβιομηχανίες, μικρές και μεγάλες

*** ΑΛΕΥΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ: Ο κλάδος που σας έλεγα ότι είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ που δεν έχει ακολουθήσει το κύμα συγκέντρωσης, που έχει λίγο ή πολύ εδώ και χρόνια επικρατήσει στους άλλους επιχειρηματικούς κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας. Αλλά, όπως εξελίχθηκε η συγκέντρωση άλλων κλάδων του ελληνικού επιχειρείν, έτσι και στα Άλευρα, νομοτελειακά, έρχεται η ώρα και του συγκεκριμένου, που ίσως ακολουθήσει αντίστροφη πορεία.

*** Τι εννοώ; Έχουν εισέλθει αθόρυβα στο υπογάστριο της ελληνικής βιοτεχνίας και βιομηχανίας ξένοι όμιλοι, οι οποίοι πραγματοποιούν εξ ίσου αθόρυβα, εξαγορές μικρότερων επιχειρήσεων, που δρουν συμπληρωματικά προς τις μεγάλες εταιρείες τροφίμων, παράγοντας δεκάδες απαιτούμενα υποπροϊόντα, για αρτοποιίες και επιχειρήσεις ζαχαροπλαστικής, τα οποία, όμως, ΟΛΑ, έχουν ως βάση το αλεύρι. Αυτοί, λοιπόν, οι ξένοι όμιλοι έχουν αρχίσει να φλερτάρουν διάφορες αλευροβιομηχανίες, όχι φυσικά τις μικρότερου μεγέθους, αλλά τουλάχιστον αυτές που συγκαταλέγονται στην πρώτη δεκάδα! Επιδιώκουν, δηλαδή, την καθετοποίηση των δραστηριοτήτων τους και αυτό που τους λείπει είναι η παραγωγή πρώτης ύλης, το αλεύρι, ώστε να επιτύχουν πολύ σημαντικές οικονομίες κλίμακος και ταυτόχρονα να κερδίσουν μερίδια έναντι των ανταγωνιστών τους

Ένας από τους πιο παραδοσιακούς και ανθεκτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας

***Η ελληνική αγορά της βιομηχανίας αλεύρων περιλαμβάνει αρκετά μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, περί τις 150, η πλειοψηφία των οποίων, όμως, είναι μικρού μεγέθους εταιρείες με δραστηριότητες κυρίως σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο. Την εγχώρια παραγωγή και εμπορία κατά το μεγαλύτερο μέρος της αντιπροσωπεύουν λίγες και μεγάλες αλευροβιομηχανίες, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να παράγουν ευρεία ποικιλία αλεύρων και υποπροϊόντων, διαθέτοντας φυσικά και ανεπτυγμένα δίκτυα διανομής.

*** Πρόκειται για έναν από τους παραδοσιακούς και ανθεκτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, γεγονός που σχετίζεται στην ανελαστική ζήτηση των προϊόντων αλεύρου – ψωμιού και ειδών αρτοποιίας. Ο ανταγωνισμός στον κλάδο είναι έντονος, λόγω του γεγονότος ότι δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις σε τοπικές κυρίως αγορές, οι οποίες πολλές φορές προτιμώνται από τις μεγάλες για ευνόητους λόγους.
Τα πράγματα δείχνουν, όμως, να αλλάζουν σταδιακά, καθώς οι νεότερες κυρίως βιοτεχνικές επιχειρήσεις του ευρύτερου κλάδου, προτιμούν τις μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς βρίσκουν μεγαλύτερη ποικιλία αλεύρων και σιμιγδαλιού, που τους δίνει τη δυνατότητα παραγωγής και διάθεσης πολλών και διαφορετικών τύπων αρτοσκευασμάτων, ικανών να προσελκύσουν το καταναλωτικό κοινό.

Η χαρτογράφηση της βιομηχανίας αλεύρων

*** Οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου είναι οι Μύλοι Λούλη, που ενισχύθηκαν με την εξαγορά των Μύλων Αγ. Γεωργίου και προσφάτως άλλαξαν και ονομασία σε Loulis Food Ingredients, οι Μύλοι Κεπενού που διαρκώς αναπτύσσονται και αυξάνουν μερίδια, μειώνοντας την απόσταση από τον Λούλη, οι Μύλοι Κρήτης, οι Μύλοι Θράκης, οι Μύλοι Παπαφίλη (με ενδοεταιρικά προβλήματα) και οι Μύλοι Ασωπού. Από εκεί και κάτω υπάρχει μία ακόμα ομάδα μικρομεσαίων Μύλων και στη συνέχεια ακολουθούν οι διάσπαρτες τοπικές επιχειρήσεις, με αισθητά μικρότερα μεγέθη.

*** Έχει τη δική του σημασία και το ακόλουθο στοιχείο. Μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 6%-7%, από τη συνολική κατανάλωση, αντιστοιχεί σε τυποποιημένα άλευρα για διάθεση απευθείας στο καταναλωτικό κοινό, μέσω των αλυσίδων super market και των λοιπών καταστημάτων λιανικής πώλησης τροφίμων.

*** Μία πρώτη γεύση για το πως κινήθηκαν τα μεγέθη των μεγάλων του κλάδου, θα έχουμε σίγουρα μέσα στον μήνα Σεπτέμβριο, από την προσεχή δημοσίευση των εξαμηνιαίων μεγεθών των εισηγμένων αλευροβιομηχανιών Λούλη και Κεπενού. Σημειωτέον ότι η πρώτη 10αδα των εταιρειών κατέχει το 80% της αγοράς, σε επίπεδο ποσοτήτων.

*** Σε σχέση με τις τιμές τώρα. Από τα 217 ευρώ που είχαν τα συμβόλαια μαλακού σιταριού πέρυσι την άνοιξη, φέτος στα μέσα Μαΐου η τιμή τους σχεδόν διπλασιάστηκε στα 422 ευρώ, ενώ τα συμβόλαια Σεπτεμβρίου διαμορφώνονται πέριξ των 315-320 ευρώ τον τόνο. Η συμφωνία Ρωσίας και Ουκρανίας για την μεταφορά μέρους τουλάχιστον σε πρώτη φάση των εγκλωβισμένων μαλακών σταριών, ωφέλησε την συγκεκριμένη αγορά, ρίχνοντας τις τιμές αρκετά, αλλά όχι στα επίπεδα προ του πολέμου.

Πυρ και μανία είναι «γαλάζιοι» βουλευτές για τον ΒΟΑΚ

*** Αλλαγή κατεύθυνσης και θεματολογίας. Πυρ και μανία είναι “γαλάζιοι” βουλευτές και τοπικοί παράγοντες της Κρήτης, για την αρνητική εξέλιξη (για “εμπαιγμό” μιλάνε…) του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ). Μετά λόγω γνώσεως σας λέω ότι τα πράγματα έχουν οξυνθεί πολύ μετά τις τελευταίες εξελίξεις και τις αρνητικές αποφάσεις του Περιφερειακου Συμβουλίου του νησιού, οπότε φαντάζεστε ότι το (και προεκλογικό, ιδίως) έργο των βουλευτών και διαφόρων υπουργών, μόνο εύκολο δεν θα είναι εφεξής. Οι ευθύνες; Πολλές, αλλά δεν είναι δική μας υπόθεση να τις…μοιράσουμε.

«Ανησυχία» στην κυβέρνηση για τις εξελίξεις στην Παγκρήτια Τράπεζα

*** “Ανησυχούν” στην κυβέρνηση, όπως μου μεταφέρουν, για τις εξελίξεις γύρω από το θέμα που έχει προκύψει με την αύξηση της Παγκρήτιας Τράπεζας και το “κόψιμο” από Επ. Κεφαλαιαγοράς και ΤτΕ υιού και πατρός Σάλλα, θρίλερ για το οποίο πρώτο και μόνο το Radar.gr σας ενημερώνει έγκαιρα και έγκυρα, πέραν πάσης αμφιβολίας. Θρίλερ που έχει πολλές παρενέργειες και πιθανόν να έχει και όλως απρόβλεπτες συνέπειες. Καλά, αφού… ανησυχούν τόσο, γιατί δεν κάνουν κάτι, προς λύση του γόρδιου δεσμού, χρόνιων προσωπικών αντιπαλοτήτων και επιχειρηματικών συμφερόντων, που δηλητηριάζουν το υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον; Τι (σας) λέω τώρα,ε;!

*** Αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ τι λέει για όλο αυτό το μπάχαλο, έχει άποψη και ποια; Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, και ίσως περισσότερο και ξέρω τι σας λέω. Να αναμένουμε δημόσιες παρεμβάσεις τους ή όχι;

«Νηνεμία» στην Attica Bank πριν τις ανακοινώσεις της DBRS

*** ATTICA BANK: Νηνεμία, πριν πέσει επί… κεφαλής των μετόχων και των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενων, το ποσό που θα ανακοινώσει η DBRS, Το οποίο θα κρίνει και το ύψος των απαιτούμενων νέων κεφαλαίων και εν πολλοίς και το μέλλον κάθε μετόχου (με εννοείται, φαντάζομαι), αλλά και τις δυνατότητες γυρίσματος της τράπεζας σε καθαρά τραπεζικές (και όχι παρατραπεζικές) εργασίες. Μήπως και ησυχάσουν επιτέλους και οι εργαζόμενοί της, για τα στελέχη διοίκησης παίζεται άλλο έργο, ούτως ή άλλως, επί χρόνια…

*** Αυτά και για σήμερα κυρίες και κύριοι. Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα