Ο Prem Watsa, ο Ινδοκαναδός δισεκατομμυριούχος που πολλοί θαυμάζουν για τις «χρυσές του κινήσεις» στην Ελλάδα, φαίνεται να έχει βρει τον τρόπο να κερδίζει —αλλά όχι απαραίτητα προς όφελος όσων αφήνει πίσω του. Η ιστορία του με την Eurobank και την Eurolife δεν είναι μόνο μια επιτυχία επενδυτικής στρατηγικής, είναι και μια ιστορία υπεραξιών που βγήκαν από το ίδιο το ταμείο των ελληνικών επιχειρήσεων.

Με απλά λόγια, ο Watsa αγόρασε την Eurolife το 2016 για περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ, την ανέβασε σε αξία μέσα σε λίγα χρόνια, και το 2024 την πούλησε πίσω στην Eurobank για 800 εκατομμύρια. Μόνο από αυτή την κίνηση, καθαρό κέρδος περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ. Εντυπωσιακό, ναι αλλά ας μην ξεχνάμε ποιος πλήρωσε το λογαριασμό. Η Eurobank «άδειασε το ταμείο» για να αγοράσει κάτι που η ίδια πούλησε φτηνά λίγα χρόνια νωρίτερα.

Η κίνηση αυτή εκθέτει δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Από τη μία, έναν επενδυτή που ξέρει να διαβάζει την αγορά και να εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες. Από την άλλη, ένα ελληνικό τραπεζικό σύστημα που φαίνεται να παίζει το ρόλο του “εύκολου θύματος”, πληρώνοντας πανάκριβα για να ξαναπάρει πίσω τα δικά του περιουσιακά στοιχεία.

Ο Watsa δεν είναι νέος σε τέτοιες κινήσεις. Μπήκε στην Ελλάδα στην περίοδο της κρίσης, όταν οι τιμές ήταν στο πάτωμα, και βγήκε τώρα, στην εποχή της ανάκαμψης, με τις αποτιμήσεις στο ταβάνι. Μια καθαρή, αλλά και ψυχρή στρατηγική, αγόρασε φτηνά, πούλησε ακριβά, και έφυγε με τις τσέπες γεμάτες. Για εκείνον, είναι απλώς επιχειρηματική λογική. Για εμάς, ίσως δείγμα του πώς η ελληνική οικονομία συνεχίζει να λειτουργεί με όρους ξένου ελέγχου και βραχυπρόθεσμης κερδοσκοπίας.

Η ουσία είναι πως πίσω από τα χειροκροτήματα για τον “έξυπνο επενδυτή”, κρύβεται μια πιο σκληρή αλήθεια: ο Watsa δεν “επενδύει στην Ελλάδα”, εκμεταλλεύεται την Ελλάδα όταν του προσφέρεται σε έκπτωση. Και όταν έρθει η ώρα της εξόδου, την αφήνει με λιγότερα μετρητά και περισσότερη υπεραξία στα δικά του χέρια.

Το ερώτημα είναι απλό: θα σταματήσει ο Watsa εδώ;
Τι πιστεύετε; Εμείς λέμε ΟΧΙ.

Διαβάστε ακόμη: