Η νουβέλα «Η φάρμα των ζώων» (1945) και το μυθιστόρημα «1984» (1949), του Τζορτζ Όργουελ είναι δύο απο τα βιβλία που ωθεί το κοινό σε σκέψεις και έντονο προβληματισμό. Η κοινωνία της επιτήρησης, στην οποία αναφέρεται το βιβλίο «1984», είναι δυστυχώς παρούσα στον καιρό μας και οχι μόνο μέσα απο τα  αναπόφευκτα μέτρα, σε παγκόσμιο επίπεδο, για τον κορωνοϊό, που έχουν ορατή ημερομηνία λήξης, αλλά και με μονιμότερους και προβληματικότερους διεθνείς αυταρχισμούς (από τη Ρωσία και την Κίνα μέχρι την Ουγγαρία και τη Βιρμανία).

Το κυριότερο, όμως, που παρομοιάζει την εποχή μας το «1984», πέρα από την κοινωνία της επιτήρησης, και παρά τις έντονες επιφυλάξεις, είναι οι κοινωνίες του πολιτικού ψεύδους, τα fake news δηλαδή και της διαγραφής ή της αντιστροφής της ιστορικής μνήμης. Όσο για το ερώτημα για το πόσο κινδυνεύει η γλώσσα από ένα ενδεχόμενο συρρίκνωσης στους καιρούς που έρχονται, η επιστήμη και η καθημερινή πράξη έχουν αποδείξει πως η γλώσσα, η ελληνική ή οποιαδήποτε άλλη, έχει πάντοτε τη δυνατότητα να μετασχηματίζεται και να ανανεώνεται όποια και όση πολιτική ή διοικητική πίεση κι αν υποστεί.

Αξίζει να σημειωθεί πως το όνομα του συγγραφέα έχει αποκτήσει και άλλη έννοια εδώ και αρκετά χρόνια από το αυστηρά λογοτεχνικό του πλαίσιο: με τον προσδιορισμό «οργουελιανός» ή «οργουελιανή» εννοούμε μια σκληρή πολιτική πραγματικότητα εντός της οποίας κινδυνεύουμε να μείνουμε εγκλωβισμένοι για πάντα.

Η «Φάρμα των ζώων» είναι μια σύντομη, συνοπτική αφήγηση, με σατιρικό και εξαιρετικά επικριτικό πνεύμα για το κοινωνικοπολιτικό σύστημα της Σοβιετικής Ένωσης επί σταλινισμού.

Το «1984» είναι ίσως το γνωστότερο δυστοπικό μυθιστόρημα, ένα από τα μυθιστορήματα που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα και καθόρισαν βαθιά τη δυτική σκέψη.

Σύντομη περιγραφή της «φάρμας των ζώων»
Η επανάσταση των ζώων σε μια αγγλική φάρμα οδηγεί στην εκδίωξη του ιδιοκτήτη και καθιερώνει μια πολλά υποσχόμενη πολιτεία. Μακριά από την ανθρώπινη εξουσία, με ελευθερία και ισονομία, τα ζώα μπορούν τώρα να παράγουν και να καταναλώνουν χωρίς κανέναν υπερκείμενο έλεγχο, και με την αυτοδέσμευση ότι δεν θα στραφούν ποτέ εναντίον άλλων ζώων. Σύμφωνοι, αλλά η πορεία προς το μέλλον δεν θα αποδειχθεί τόσο αισιόδοξη. Τα γουρούνια θα επικρατήσουν στη φάρμα, με δερβέναγες τα σκυλιά, και οι υπόλοιποι θα μεταμορφωθούν σε έναν προλεταριακό πληθυσμό ο οποίος θα παράγει όλο και περισσότερο, καταναλώνοντας όλο και λιγότερο.

Επιπλέον, η νέα κυρίαρχη τάξη θα αποκτήσει και θα επαναφέρει τις συνήθειες των ανθρώπων: τα γουρούνια φορούν ανθρώπινα ρούχα, πίνουν μπίρα και τρώνε ζεστό φαγητό, εξασφαλίζουν προκλητικά προνόμια για τον εαυτό τους, στερούν αδίστακτα την ελευθερία και τη ζωή των άλλων ζώων, δυσφημούν τους αντιπάλους τους και στο τέλος γίνονται ίδια με τους παλαιούς καταπιεστές, αν όχι και χειρότερα από αυτούς.

Στόχος του Όργουελ
Πίσω απο τις μορφές των ζώων απεικονίζεται ο Στάλιν (ως αρχηγός των γουρουνιών) και ο Τρότσκι (ως εχθρός τους). Αν παραλληλίσουμε τη λειτουργία της φάρμας με το σύστημα εξουσίας της Σοβιετικής Ένωσης περί τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κι αν θυμηθούμε τους άπειρους κοινωνικούς εκτροχιασμούς της νομενκλατούρας, ο στόχος του Όργουελ είναι εύκολα φανερός. Μαχητής στην παράταξη της Αριστεράς κατά τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, και απογοητευμένος βαθιά από την αυταρχική συμπεριφορά η οποία αναπτύχθηκε, ο συγγραφέας ανταποδίδει με τη «Φάρμα των ζώων» τα ίσα.

Έπειτα απο εβδομήντα-δύο χρόνια δημοσίευσής του βιβλίου «1984» αποκαλύπτεται μια εφιαλτική κοινωνία, όπου το ψεύδος και η μανιακή επιδίωξη και αναπαραγωγή της εξουσίας έχουν κάνει κατάληψη στο σύνολο του πλανήτη. Η Σοβιετική Ένωση έχει καταπιεί την Ευρώπη, η Αγγλία και οι ΗΠΑ έχουν συγχωνευτεί σε μια αυτοκρατορία (την Ωκεανία), που περιλαμβάνει και τις άλλες αγγλοσαξονικές επικράτειες, και η Κίνα έχει διαμορφώσει τις δικές της επιρροές.

Όλες οι αυτοκρατορίες είναι το ίδιο, αλλά στην Ωκεανία, όπου και εξελίσσεται το μυθιστόρημα, όσα συμβαίνουν είναι συναρπαστικά. Θρησκευτική λατρεία του Μεγάλου Αδελφού-αρχηγού, βιομηχανία πολιτικού ψεύδους, εικονικές δίκες και πραγματικές εκτελέσεις, αποτρόπαια βασανιστήρια, συνεχής παρακολούθηση και κατάργηση της διάκρισης μεταξύ δημόσιου και ατομικού βίου, καθώς και μια κομματική αριστοκρατία η οποία εξοντώνει το ένα μετά το άλλο τα μέλη της. Ο Στάλιν, ο Τρότσκι και η νομενκλατούρα έχουν για άλλη μια φορά εισβάλει στον κόσμο των Αγγλοσαξόνων και τίποτε δεν φαίνεται ικανό να μεταβάλει μια τέτοια συνθήκη, ούτε να αλλάξει, με τον οποιονδήποτε τρόπο, την προοπτική της.

Καμία κοινωνία, είτε αυτή της «Φάρμας των ζώων» είτε εκείνη του «1984», δεν έχει γίνει πραγματικότητα στις αρχές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική γεωγραφία του «1984», με εξαίρεση την πρόβλεψη για την άνοδο της Κίνας.