Να συγκρίνει τη ζωή στην Αθήνα με εκείνη στο Λος Άντζελες επιχειρεί η συγγραφέας και ηθοποιός Τζοάνα Καλαφάτης, η οποία μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ.
Όπως γράφει σε άρθρο της στο Business Insider, πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στην Ελλάδα, πριν να μετακομίσει στις ΗΠΑ, αλλά όπως τα εκατομμύρια των επισκεπτών που έρχονται στη χώρα κάθε χρόνο, δεν μπορούσε να μείνει μακριά από την πατρίδα της για πολύ.
«Τώρα που κινούμαι ανάμεσα στις δύο χώρες εδώ και μερικά χρόνια, έχω προσέξει πολλές σημαντικές διαφορές», γράφει.
Οι Έλληνες είναι πολύ πιο ευθείς από τους Αμερικανούς
Ειδικά στους τουρίστες, οι Έλληνες μπορεί να φαίνονται αγενείς, καθώς το να είναι υπερβολικά ευγενικοί ή χαμογελαστοί με τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν δεν είναι κομμάτι της κουλτούρας τους, σημειώνει η Τζ. Καλαφάτης.
Όμως, η ίδια προσθέτει ότι εκτιμά το να ξέρει πού βρίσκεται με τους ανθρώπους όταν έρχεται στην Ελλάδα, ενώ έχει διαπιστώσει ότι οι Έλληνες φίλοι της της μιλούν πιο ειλικρινά και κάνουν πιο εποικοδομητική κριτική.
Στην Ελλάδα γλεντούν όλη τη νύχτα, ως το πρωί
Στο Λος Άντζελες, τα περισσότερα νυχτερινά μαγαζιά κλείνουν έως τις 2, λόγω των κανονισμών σε σχέση με την πώληση αλκοόλ. Αλλά στην Αθήνα, κανείς μπορεί εύκολα να ξενυχτίσει έως τις 4 τα ξημερώματα ή και πιο αργά, εάν επιλέξει κάποιο club ή τα μπουζούκια.
Μια μέρα στην παραλία είναι πολύ διαφορετική
Τόσο η Αθήνα όσο και το Λος Άντζελες έχουν πανέμορφες παραλίες, πιστεύει η συγγραφέας, αλλά στην Ελλάδα συνηθίζεται να χτίζονται καφέ και μπαρ κοντά στην ακτή, επομένως κανείς μπορεί πάντα να προμηθεύεται ποτά και φαγητά.
Αντίθετα, για να πάει κανείς στην παραλία στο Λος Άντζελες, κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να φέρει ψυγειάκι και εξοπλισμό, σαν να πηγαίνει για κάμπινγκ.
Η διασκέδαση υπόκειται σε κανόνες στο Λος Άντζελες
Στο Λος Άντζελες, σε παραλίες ή χώρους αναψυχής και δημόσιους χώρους ισχύουν πολλοί κανονισμοί, όπως για παράδειγμα απαγορεύονται οι γυάλινες συσκευασίες, το αλκοόλ, τα ζώα ή η δυνατή μουσική. Επιπλέον, εάν κάποιος μείνει ως αργά σε κάποια πλατεία, το πιθανότερο είναι ότι θα του γίνει κάποια σύσταση ή θα τον κοιτάζουν στραβά.
Αντίθετα, στην Αθήνα, κανείς βλέπει νέους να πίνουν μπύρες σε πλατείες, να κάνουν skate στα πάρκα ή απλά να αράζουν έως τα ξημερώματα.
Οι δρόμοι στο Λος Άντζελες είναι πολύ μεγαλύτεροι
Τα πάντα στο Λος Αντζελες μοιάζουν πολύ μεγαλύτερα, με την Καλαφάτης να σημειώνει ότι κάποια από τα πιο ογκώδη αυτοκίνητα που βλέπει εκεί μάλλον δεν θα χωρούσαν ούτε να περάσουν από τα στενά στο κέντρο της Αθήνας.
Οι Αθηναίοι δεν γνωρίζουν πραγματικά τι σημαίνει μποτιλιάρισμα
Μπορεί η Αθήνα να έχει κάποιες κεντρικές αρτηρίες που είναι μποτιλιαρισμένες τις ώρες αιχμής, όμως η Καλαφάτης λέει ότι έχοντας ζήσει στο Λος Άντζελες, διασκεδάζει με την αντίληψη των Ελλήνων για το τι σημαίνει κίνηση στον δρόμο.
Και αυτό γιατί τις περισσότερες φορές, όταν οδηγεί στους αυτοκινητοδρόμους της Αθήνας, δεν χρειάζεται να φρενάρει σχεδόν ποτέ εξαιτίας της κίνησης. Αντίθετα, στο Λος Άντζελες οι αυτοκινητόδρομοι είναι πάντα μπλοκαρισμένοι, εκτός και εάν πρόκειται για τη μέση της νύχτας.
Στην Αθήνα, ο κόσμος περπατά πολύ περισσότερο
Το κέντρο της Αθήνας είναι πολύ πιο φιλικό στους πεζούς, ενώ το ίδιο ισχύει και για τις γειτονιές των προαστίων. Οι πεζόδρομοι και οι κεντρικές πλατείες που είναι γεμάτες με μπαρ, εστιατόρια, μαγαζιά και καφέ είναι ένα συνηθισμένο θέαμα.
Αντίθετα, στο Λος Άντζελες, η κουλτούρα του αυτοκινήτου είναι τόσο διαδεδομένη, ώστε τα πεζοδρόμια –όπου υπάρχουν- είναι έρημα.
Η εξυπηρέτηση στα εστιατόρια είναι πολύ διαφορετική
Όταν κανείς ζητά τον λογαριασμό σε ένα εστιατόριο στην Ελλάδα, αυτός αργεί χαρακτηριστικά να έρθει, ενώ πολλά μαγαζιά συνηθίζουν να προσφέρουν δωρεάν επιδόρπιο ή φρούτα στο τέλος του γεύματος, με αποτέλεσμα οι πελάτες να μένουν ακόμα περισσότερο.
Στις ΗΠΑ, η εξυπηρέτηση είναι πολύ πιο γρήγορη και σε γενικές γραμμές πιο φιλική. Όμως, από την άλλη πλευρά, ο πελάτης μπορεί να νιώθει ότι πιέζεται προς το τέλος του γεύματος, καθώς οι σερβιτόροι του θυμίζουν διαρκώς ότι έχουν αφήσει τον λογαριασμό στο τραπέζι.
Σύμφωνα με την Τζοάνα Καλαφάτης, η διαφορά μάλλον εξηγείται από το γεγονός ότι οι σερβιτόροι στις ΗΠΑ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα φιλοδωρήματα (και άρα βγάζουν περισσότερα όταν τα τραπέζια ξαναγεμίζουν), αλλά στην Ελλάδα ενδιαφέρονται κυρίως για το ύψος του ημερομίσθιου.
