Τύπος έχει δύο μόνο προσπάθειες για να ξεκλειδώσει αμύθητη περιουσία σε Bitcoin. Η βιομηχανία crypto security που γεννάται, και η ανάγκη σωστής διαφύλαξης των κλειδιών

Με το Bitcoin να κατακτά νέα ιστορικά υψηλά στα $40.000 και την κρυπτο-φρενίτιδα να ξεπερνά τα επίπεδα του 2017 (μέχρι και οι Financial Times αφιερώνουν πρωτοσέλιδα σε αυτό), ένα δυσάρεστο φαινόμενο αρχίζει να παρατηρείται.

Σε ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας, άνθρωποι που είχαν συσσωρεύσει τεράστιες ποσότητες σε Bitcoin κατά τα πρώτα χρόνια ζωής του κρυπτονομίσματος, όταν αυτό άξιζε μόλις μερικά σεντς, συνειδητοποιούν πλεόν έντρομοι πως έχουν χάσει/ξεχάσει τους κωδικούς πρόσβασης στα κρυπτογραφημένα ψηφιακά πορτοφόλια τους, και ουσιαστικά δε μπορούν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους.

Σα να έχεις στην κατοχή σου ένα απαραβίαστο θησαυροφυλάκιο γεμάτο χρυσάφι, αλλά δεν έχεις το κλειδί και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το ανοίξεις. Είσαι πλούσιος (αφού σου ανήκει ο θησαυρός) αλλά ταυτόχρονα… δεν είσαι.

Οι άνθρωποι αυτοί ίσως δεν περίμεναν ποτέ πως το Bitcoin κάποτε θα εκτοξευόταν με αστρονομικές αποδόσεις της τάξεως του 70.000.000%. Και ποιος να τους κατηγορήσει! Τα νούμερα είναι πραγματικά ασύλληπτα, ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο στην ιστορία των χρηματοοικονομικών asset. Μια υποθετική επένδυση μόλις $300 πριν δέκα χρόνια, θα επέστρεφε σήμερα σχεδόν 230 εκατ. δολάρια!

Όπως για παράδειγμα ο Στέφαν Τόμας, προγραμματιστής στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος όπως δήλωσε στους New York Times έχει φυλαγμένα 7.002 Bitcoin -που αξίζουν σήμερα $236 εκατ., σχεδόν 1/4 δισεκατομμυρίου- και ο οποίος βρίσκεται σε απόγνωση αφού δεν έχει ιδέα πως να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτά, καθώς έχει χάσει τον κωδικό (private key). Είχε αποθηκεύσει το κλειδί σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο Iron Key, o οποίος δίνει στον χρήστη δέκα ευκαιρίες να εισαγάγει τον σωστό κωδικό. Του μένουν ακόμη δύο μόνο προσπάθειες προτού “κλειδωθεί απέξω” για πάντα. Αν κάνει λάθος, τα δεδομένα θα κρυπτογραφηθούν, και τα $236 εκατ. θα είναι πλέον σα να μην υπάρχουν.

Πως τα χαμένα Bitcoin αυξάνουν την τιμή του

Και ο Τόμας δεν είναι ο μόνος. Σύμφωνα με την εταιρεία Chainalysis που συλλέγει δεδομένα για την αγορά κρυπτονομισμάτων, από τα 18,5 εκατομμύρια Bitcoin που έχουν παραχθεί μέχρι σήμερα, το 20% βρίσκεται αποθηκευμένο σε ψηφιακά πορτοφόλια που μένουν ξεχασμένα ή απρόσιτα για τους ιδιοκτήτες τους, με τη συνολική αξία των κλειδωμένων περιουσιών ανέρχεται σε σχεδόν 200 δις. δολάρια.

Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως. Το γεγονός αυτό όσο δυσάρεστο κι αν είναι για τους παθόντες, ταυτόχρονα προκαλεί μια αναπάντεχα ευχάριστη επίδραση στην αγορά, για όλους τους υπόλοιπους που κρατούν Bitcoin – ανεβάζει την τιμή του! Γιατί; Είναι απλό. Το Bitcoin, όπως κάθε κρυπτονόμισμα, έχει πεπερασμένη ποσότητα. 21 εκατομμύρια κομμάτια θα υπάρξουν ποτέ, και όχι περισσότερα.

Εφόσον ένα μέρος από αυτά χάνεται για πάντα, τότε ουσιαστικά εξαλείφεται μέρος της συνολικής προσφοράς, και κατά συνέπεια αυξάνεται η τιμή του, εφόσον η ζήτηση παραμένει σταθερή (ή αυξανόμενη). Γίνεται δηλαδή αυτόματα σπανιότερο, σα να πετάς διαμάντια στον ωκεανό για να αυξήσεις την τιμή των υπολοίπων στη γη. Με άλλα λόγια, η καταστροφή του ενός, είναι η ευλογία κάποιου άλλου. Ο Τόμας και ο κάθε αφηρημένος Τομας εκεί έξω επιτέλεσαν άθελά τους έργο για την κοινότητα των κρυπτονομισμάτων…

Είναι το αντίστροφο από αυτό που συμβαίνει με το παραστατικό χρήμα (fiat money) το οποίο όσο περισσότερο «δημιουργείται», δηλαδή τυπώνεται, αυξάνοντας έτσι τη συνολική ποσότητα (προσφορά), τόσο περισσότερο πληθωρίζεται, δηλαδή χάνει την αξία του («φθηναίνει» το χρήμα). Γι’ αυτό και τα κρυπτονομίσματα είναι αποπληθωριστικό χρήμα.

Η αφηρημάδα γεννά μια νέα βιομηχανία “ψηφιακών κλειδαράδων”

Υπάρχουν πολλές ακόμη αντίστοιχες τραγικές ιστορίες στον χώρο των crypto, όπως και περιπτώσεις ανθρώπων που έχασαν ολόκληρο το “θησαυροφύλακιο”, δηλαδή σκληρούς δίσκους και “σκληρά πορτοφόλια” (hardware ή αλλιώς cold wallets) όπου φυλάσσονταν αμύθητες περιουσίες. Υπάρχει άνθρωπος που μέχρι σήμερα σκάβει κυριολεκτικά σε χωματερή στο Λονδίνο προσπαθώντας μάταια να βρει το χαμένο του θησαυρό – μάταια διότι είναι πρακτικά αδύνατον να βρει ένα μικρό ηλεκτρονικό εξάρτημα ανάμεσα σε αυξανόμενους τόνους σκουπιδιών, κι ακόμη κι αν το έβρισκε, θα ήταν πιθανότατα κατεστραμμένο. Η ζωή αυτού του ανθρώπου έχει καταστράφει, εφόσον αρνείται να πάει παρακάτω, και ενδεχομένως να καταριέται τη στιγμή που μπλέχτηκε εξ αρχής σε όλο αυτό.

Άνθρωποι σαν τον Τόμας βιώνουν σήμερα το εξαιρετικά άσχημα συναίσθημα της απόγνωσης κάποιου που έπιασε το Τζόκερ κι έχασε το κουπόνι, κάποιου που νιώθει πως εξάντλησε την τύχη του χωρίς να προλάβει ούτε μια στιγμή να τη χαρεί. Αυτό συνέβη είτε γενικότερης άγνοιας σε θέματα επενδύσεων (πόσο μάλλον σε κάτι τόσο άγνωστο και ιδιαίτερο), είτε επειδή δεν αντιμετώπισαν εξ αρχής το Bitcoin σαν επένδυση αλλά σαν μια ανατρεπτική τεχνολογία, μια επαναστατική ιδέα που ξεπερνά την έννοια του χρήματος (και άρα του σκεπτικού αποθήκευσης αυτού), είτε δεν “είδαν” ποτέ την πραγματική του αξία παρόλο που μπήκαν νωρίς σε αυτό, διότι αν γνώριζαν τι πραγματικά κρατάνε στα χέρια τους θα έκαναν το παν να το προστατεύσουν, είτε απλούστατα λόγω αφηρημάδας.

Η ουσία είναι πως ποτέ δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία στο θέμα της αποθήκευσης, και το δίδαγμα αυτής της ιστορίας είναι πως το να παίρνεις «στα χέρια σου» κάτι μη χειροπιαστό όπως ψηφιακά χρηματοοικονομικά assets, είναι ένα μεγάλο ρίσκο, ιδίως αν είσαι ανίκανος να διαχειρίζεσαι τους κωδικούς σου. Με άλλα λόγια, αν δε μπορείς, άσε να το κάνεις κάποιος άλλος (που είναι και η δουλειά του)… Δεν είναι σα να αποθηκεύεις χρυσό (μιας και η νέα τάση είναι να συγκρίνουν το Bitcoin με τον χρυσό ως νέο Store of Value).

Αυτό λοιπόν με τη σειρά του γέννησε την ιδέα (και ανάγκη) όχι μόνο ασφαλούς αποθήκευσης κρυπτονομισμάτων, αλλά και ανάκτησης «χαμένων θησαυρών». Αυτή τη στιγμή η νέα τάση στις crypto startups είναι υπηρεσίες «από-κρυπτογράφησης» που βοηθούν «αφηρημένους» εκατομμυριούχους να αποκτήσουν πρόσβαση στις περιουσίες τους. Ενδεχομένως η βιομηχανία που αναδύεται να αξίζει πολλά δις. στο μέλλον. Η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη, που η εταιρεία Wallet Recovery Services δέχεται κάθε ημέρα περίπου 70 αιτήματα για κλειδωμένους λογαριασμούς.

«Ακόμη και σοβαροί επενδυτές είναι ανίκανοι να διαχειριστούν τα κλειδιά τους», εξηγεί η Μόνικα Ντιόγκο, συν-ιδρυτής της νεοφυούς επιχείρησης κρυπτο-ασφάλειας Anchorage.

Γιάννης Τσιρογιάννης