Η νέα εποχή του πολέμου των drones βρίσκει την Ελλάδα με θεσμικά βαρίδια και υψηλή εξάρτηση από εισαγωγές, τη στιγμή που η Τουρκία εξελίσσεται σε παγκόσμιο εξαγωγέα UAVs. Παρά την ισχυρή πολιτική βούληση και τον κοινό τόνο κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, η πορεία προς τη μαζική εγχώρια παραγωγή μη επανδρωμένων αεροχημάτων απαιτεί τριετία και εργώδη προσπάθεια.

Αργές και ξεπερασμένες διαδικασίες

Ενδεικτικό της κατάστασης ήταν η πρόσφατη πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος του ΕΛΚΑΚ Α.Ε. για μη επανδρωμένα θαλάσσια σκάφη (USV): 31 εταιρίες υπέβαλαν φακέλους με χαρτοβουνά εγγράφων, λόγω έλλειψης ψηφιακού μητρώου αμυντικών εταιριών και εξαιτίας του απαρχαιωμένου Ν.3978/2011.

Η θεσμική αγκύλωση επιβάλλει διαγωνιστικές διαδικασίες με χρονοδιαγράμματα 2–5 ετών, την ώρα που fast track πρακτικές (όπως στις ΗΠΑ και το Ισραήλ) επιτρέπουν έκτακτες και ταχείες προμήθειες. Στην Ελλάδα, μόνο διακρατικές συμφωνίες με ξένες εταιρίες επιτρέπουν εξαιρέσεις.

Ελλείψεις στις Ένοπλες Δυνάμεις

Ακόμη και αν η Ελλάδα παρήγαγε αύριο UAVs, η ενσωμάτωσή τους στον επιχειρησιακό σχεδιασμό παραμένει προβληματική:

  • Τα στελέχη αποκτούν πτυχίο χειριστή drone μόνο μέσω ιδιωτικής εκπαίδευσης, με υψηλό κόστος.

  • Δεν υπάρχει ακόμη υπηρεσιακή πρόβλεψη για τον οπλισμό των UAVs.

  • Η δοκιμή νέων drones απαιτεί έγκριση από τη ΓΔΑΕΕ και διάθεση πεδίου βολής.

Η Τουρκία δείχνει τον δρόμο

Την ίδια στιγμή, η Τουρκία κατασκευάζει προηγμένα UAVs (TB2, Akinci, Kizilelma), εξοπλισμένα με AI και ικανά για επιθετικές αποστολές. Διαθέτει δίκτυο εξαγωγών σε 30+ χώρες και αναπτύσσει ακόμη και αντίμετρα (Steel Dome).

Στην Ελλάδα, περίπου 82 UAVs χρησιμοποιούνται κυρίως για επιτήρηση. Η ανάγκη για τεχνολογική αναβάθμιση και παραγωγή drones μάχης είναι επιτακτική, όμως απαιτείται θεσμική μεταρρύθμιση, νέες εκπαιδεύσεις και αλλαγή κουλτούρας στο δημόσιο.

Το παράθυρο τριετίας

Εφόσον αρθούν τα θεσμικά εμπόδια και προχωρήσει ο εξορθολογισμός της αλυσίδας Έρευνα – Ανάπτυξη – Παραγωγή – Επιχειρησιακή χρήση, η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον τρία χρόνια για να περάσει από την πιλοτική παραγωγή σε μαζική επιχειρησιακή ενσωμάτωση UAVs ελληνικής κοπής.

Ο χρόνος ωστόσο τρέχει αντίστροφα. Το θέατρο του πολέμου έχει αλλάξει – και η χώρα οφείλει να αναπροσαρμοστεί πριν βρεθεί εκτεθειμένη.

Διαβάστε ακόμη: