Οι παιδοκτονίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και οι σοκαριστικές λεπτομέρειες των εγκλημάτων με θύματα παιδιά κατέλαβαν τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Γράφτηκαν ατελείωτα ρεπορτάζ. Οι πληροφορίες και οι εξελίξεις για τις δολοφονίες «έγραψαν ώρες» τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού χρόνου. Από το 1996 με την υπόθεση Δουρή, έως και τη στυγερή δολοφονία της μικρής Άννυ στη Μιχαήλ Βόδα το 2015, είδαμε γονείς να αναζητούν τα παιδιά τους κλαίγοντας στις τηλεοπτικές μας οθόνες.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα: Νίτα Μπέικερ – «Η Μήδεια του Καλαμακίου» 

Μία από τις σοκαριστικότερες παιδοκτονίες που καταγράφηκαν στην Ελλάδα ήταν εκείνη που διέπραξε η «Μήδεια του Καλαμακίου», η 28χρονη Νίτα Μπέικερ, που σκότωσε τα τρία της παιδιά για να εκδικηθεί τον άνδρα της, Τζόελ Μπέικερ, για τις πληροφορίες που έφτασαν στα αυτιά της ότι την απατούσε.  Το έγκλημα καταγράφηκε στις 27 Μαΐου 1961 στο διαμέρισμα της οικογένειας του Αμερικανού λοχία στο Καλαμάκι.

Ο Τζόελ Μπέικερ έφτασε στο σπίτι το βράδυ του Σαββάτου και εντόπισε στο πάτωμα της κουζίνας τη σύζυγό του. Το σώμα της γυναίκας βρισκόταν σε λίμνη αίματος και πάνω στο τραπέζι μία Βίβλος στην οποία υπήρχαν υπογραμμισμένα χωρία για τη μοιχεία.

Ο μικρός του γιος, Τζο, βρισκόταν μπρούμυτα στο κρεβάτι του. «Τον αναποδογύρισα και με τρόμο είδα τα αίματα». Αμέσως μετά εντόπισε νεκρές τη Σουζάνα και την Κίτυ.

Η Νίτα είχε πνίξει τα παιδιά της με ένα κορδόνι, την ώρα που κοιμούνταν. Μόνο ο γιος της προσπάθησε να αντισταθεί και την γρατζούνισε στο χέρι. 

Το ζευγάρι έμοιαζε να ζει ιδανικά με την οικογένειά του. Η Νίτα Μπέικερ όταν παντρεύτηκε ήταν μόλις 18 ετών. «Το αίσθημα μας ήταν δυνατό και σχεδόν αμέσως παντρευτήκαμε», περιέγραψε ο Μπέικερ στους αστυνομικούς. Όμως, όπως ισχυρίστηκε αργότερα ο λοχίας, η καθημερινότητα τους ήταν, μάλλον, αδιάφορη…

«Η διασκέδαση της γυναίκα μου δεν ήταν άλλη από το να διαβάζει θρησκευτικά βιβλία. Μας χώριζε ένα μεγάλο και αγεφύρωτο ψυχικό χάσμα. Περνούσαμε μια ζωή ήσυχη και αδιάφορη, χωρίς να υπάρχει η απαιτούμενη ανταπόκριση εκ μέρους της γυναίκας μου. Αν δεν υπήρχαν τα παιδιά θα είχαμε χωρίσει. Εκείνη ήταν κλεισμένη στον εαυτό της και εγώ την αντιμετώπιζα με αδιαφορία (…) Οι συζυγικές μας υποχρεώσεις ήταν απόλυτα ομαλές, αλλά δεν συναντούσα ανταπόκριση εκ μέρους της. Πάντως, από αρκετά χρόνια κοιμόμασταν χωριστά».

Η Νίτα Μπέικερ δήλωνε ευτυχισμένη μέχρι τη στιγμή που έμαθε πως ο σύζυγος της διατηρούσε παράνομο δεσμό με μια Ελληνίδα, η οποία εργαζόταν μαζί του στην αμερικάνικη βάση και του μάθαινε την ελληνική γλώσσα. «Πριν έξι μήνες ήμουν η πιο ευτυχισμένη μητέρα του κόσμου. Μετά έμαθα ότι ο άντρας μου με απατούσε με μια άλλη γυναίκα. Δεν έπρεπε να ζήσουμε πια ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου» είπε η 28χρονη στην απολογία της ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η ίδια περιέγραψε ότι τους τελευταίους μήνες η ζωή της είχε αρχίσει να αλλάζει «να γίνεται μια κόλαση». Ο άντρας της, ισχυρίστηκε, της φερόταν «σκληρά και ψυχρά» και όταν εκείνη παραπονιόταν, την απειλούσε πως θα ζητήσει μετάθεση για να επιστρέψουν στην Αμερική. «Τα βιβλία μου με έκαναν να ηρεμώ και να σκέφτομαι λογικά».

Το δικαστήριο, δέχτηκε την άποψη των ψυχιάτρων πως η γυναίκα διέπραξε το τριπλό φονικό σε πλήρη σύγχυση και διέταξε τον εγκλεισμό της στο ψυχιατρείο. Η Νίτα Μπέικερ δεν έδειξε ποτέ μεταμέλεια. Την Άνοιξη του 1962 η Νίτα Μπέικερ βρέθηκε και πάλι στο δικαστήριο. Στην απολογία της ισχυρίστηκε πως ο σύζυγος της ήταν βίαιος μαζί της και ότι ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική με τα παιδιά της, αλλά εκείνος δεν την άφηνε. «Σκότωσα τα παιδιά μου γιατί ήθελα να αναγκάσω τον άντρα μου να μην με χτυπά» είπε η γυναίκα στο δικαστήριο.

Η Νίτα Μπέικερ καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξη, αλλά πήρε χάρη το 1963 και επέστρεψε στην Αμερική.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Υπόθεση Βασίλη Λυμπέρη: Σκότωσε την οικογένεια

Ο Βασίλης Λυμπέρης ήταν ο τελευταίος πολίτης που εκτελέστηκε μετά την καταδίκη του για τις άγριες δολοφονίες μελών της οικογένειάς του. Ο 27χρονος, Βασίλης Λυμπέρης, καταδικάστηκε σε θάνατο, καθώς κρίθηκε από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας ένοχος με την κατηγορία ότι έκαψε ζωντανούς την εν διαστάσει σύζυγό του Βασιλική Λυμπέρη (24 ετών), την πεθερά του Αντιγόνη Μάρκου (55 ετών), την κόρη του Παναγιώτα Λυμπέρη (2½ ετών) και τον γιο του, Γιώργο Λυμπέρη, ενός έτους.

Το στυγερό έγκλημα καταγράφηκε το βράδυ της 4ης Ιανουαρίου 1972 και τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Ιανουαρίου στο σπίτι των θυμάτων στο Χαλάνδρι, ενώ ο δράστης είχε και τρεις φίλους του συνεργούς στο έγκλημα. Η πεθερά και τα παιδιά ξεψύχησαν ακαριαία, αλλά η σύζυγός του έζησε μέχρι το μεσημέρι της 5ης Ιανουαρίου και ήταν αυτή που κατήγγειλε το περιστατικό από το νοσοκομείο.

Μετά το πέρας της ακροαματικής διαδικασίας ο Λυμπέρης καταδικάστηκε τετράκις «εις θάνατον», όπως και ένας από τους συνεργούς του, ο 18χρονος Παύλος Αγγελόπουλος), ενώ οι υπόλοιποι δύο καταδικάστηκαν σε μικρότερες ποινές.

Η εκτέλεση του Λυμπέρη έγινε τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972 στο πεδίο βολής της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού (ΣΕΑΠ), στην περιοχή Δύο Αοράκια του Ηρακλείου Κρήτης. Τον Λυμπέρη φόνευσε 12μελές εκτελεστικό απόσπασμα, κι ενώ ως τότε ήταν κρατούμενος στις φυλακές Αλικαρνασσού.

Στον μελλοθάνατο λίγη ώρα πριν την εκτέλεση είχε επιτραπεί να συντάξει επιστολή προς την μητέρα του. Νωρίτερα είχε κατατεθεί αίτηση από τους συνηγόρους του προς το Συμβούλιο Χαρίτων, ώστε να του αποδοθεί χάρη, ωστόσο η αίτηση απορρίφθηκε παμψηφεί.

Η «Υπόθεση Λυμπέρη» μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο την ίδια κιόλας χρονιά με τίτλο «Οι Σατανάδες της Νύχτας», σε σκηνοθεσία του Μάριου Ρετσίλα και παραγωγή του Τζέιμς Πάρις. Ο Γιάννης Κατράνης ήταν αυτός ο οποίος ενσάρκωσε τον Βασίλη Λυμπέρη.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Υπόθεση Δουρή: Βίασε και σκότωσε τον 6χρονο γιο του

Μία από τις σοκαριστικότερες παιδοκτονίες είναι εκείνη του 6χρονου Νικόλα Δουρή. Ο Μανώλης Δουρής σκότωσε τον γιο του στις 30 Δεκεμβρίου 1993 και σε δηλώσεις του στις κάμερες, όσο αρχές και εθελοντές αναζητούν το παιδί, φαινόταν απαρηγόρητος.

Ήταν Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 1993. Ο 6χρονος Νίκος είχε πάει στο γήπεδο και έπαιζε με άλλα παιδάκια. Όταν στις 18:00 το απόγευμα επέστρεψε σπίτι, μαζί με έναν συνομήλικο εξάδελφο του, τον συνάντησε ο πατέρας του και τον ρώτησε πού ήταν γιατί είχε αργήσει να γυρίσει στο σπίτι. Ο μικρός Νικόλας εξήγησε στον πατέρα του ότι βρισκόταν στο γήπεδο και τότε ο Δουρής άρχισε να τον χτυπά.

Τον οδήγησε σε μία αποθήκη όπου συνέχισε να τον χτυπά. Το έβαλε πάνω σε έναν πάγκο, του έβγαλε τα ρούχα και αφού το φίμωσε για να μην φωνάζει το βίασε. Του έφραξε το στόμα και τη μύτη με συνέπεια το παιδί να πεθαίνει. Όταν το αντιλήφθηκε θέλησε να μεταφέρει το παιδί σε άλλο σημείο, το σημείο όπου βρέθηκε αργότερα. Μάλιστα, όταν και άλλα μέλη της οικογένειας αναζήτησαν το παιδί, ο ίδιος συμμετείχε στις έρευνες και δήλωνε στους δημοσιογράφους: «Μου σκότωσαν το παιδί και δεν πρόκειται να το βρούμε. Δεν είναι ζωντανό».

Ενώ οι έρευνες βρίσκονταν σε εξέλιξη, ο Δουρής βρέθηκε μαζί με ένα από τα άλλα παιδιά του στο σημείο όπου είχε αφήσει το πτώμα του 6χρονου. Έκανε ότι το εντόπισε τάχα τυχαία και άρχισε να κλαίει και να καταριέται τον δολοφόνο.

Κατά την ανάκριση ο Μανώλης Δουρής ομολόγησε, αν και αργότερα δήλωνε αθώος.

Σε αποκλειστική συνέντευξη στο Mega είχε πει: «Δεν καταλάβαινα ούτε τι είχα κάνει, αλλά ούτε πώς το είχα κάνει. Γιατί αυτό που είχα ήταν σαν να ήμουν σε ένα όνειρο, σε έναν εφιάλτη. Εκεί (εννοεί στην αποθήκη), δεν ξέρω τι έγινε. Σας είπα αυτή η αρρώστια, η κρίση αυτή με οδήγησε σε αυτές τις απάνθρωπες πράξεις. Τα νεύρα μου είναι τόσα πολλά, όταν με πιάνουν κρίσεις. Δεν γνωρίζω. Δεν βλέπω μπροστά μου. Μπορεί να το βίασα, μπορεί να έκανα κάτι άλλο, αλλά ήμουν εκτός χρόνου και τόπου». 

Καταδικάστηκε τον Νοέμβριο του 1994. Του επιβλήθηκε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κάθειρξη 20 ετών για βιασμό, φυλάκιση ενός έτους για ασέλγεια και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για 10 χρόνια.

Ο ιατροδικαστής, Φίλιππος Κουτσάφτης, ο οποίος έκανε τη νεκροψία – νεκροτομή στη σορό του 6χρονου είπε ότι: «ο θάνατος επήλθε από ασφυξία εξ απόφραξεως των έξω αναπνευστικών στομίων μετ’ εκτεταμένων κακώσεων του πρωκτού. Βαριά σεξουαλική κακοποίηση και ανθρωποκτονία». Ακόμη, ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι το παιδί έφερε τραύματα και αμυχές σε διάφορα σημεία και επιπλέον διάσπαρτα εγκαύματα που προκλήθηκαν μετά θάνατον.

Χρειάστηκε να αλλάξει αρκετές φυλακές, καθώς συγκρατούμενοί του τον κακοποιούσαν λόγω του ειδεχθούς χαρακτήρα του εγκλήματος που είχε διαπράξει. Τελικά, βρέθηκε νεκρός στις εξωτερικές τουαλέτες στις φυλακές της Τρίπολη. Είχε κρεμαστεί χρησιμοποιώντας καλώδιο τηλεόρασης.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Γιώργος Μεταξάκης: Έπνιξε τα τρία του παιδιά

Το 1999 η Κρήτη συγκλονίζεται από την άγρια δολοφονία τριών μικρών παιδιών στον Αλμυρό ποταμό στο Ηράκλειο. Ο Γιώργος Μεταξάκης πέταξε τους τρεις γιους του ηλικίας 10, 4 και 2 ετών στον ορμητικό ποταμό, για να εκδικηθεί τη μητέρα τους με την οποία ήταν σε διάσταση. Λίγο καιρό νωρίτερα είχε απαγάγει τα παιδιά.

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, στις 20 Σεπτεμβρίου του 1999 πήρε τα τέσσερα παιδιά του για να πάνε βόλτα με το αυτοκίνητο. Όταν έφτασαν κοντά στον Αλμυρό ποταμό έδεσε τα χέρια της 12χρονης κόρης του στον λεβιέ των ταχυτήτων, ώστε να μην μπορέσει να αντιδράσει, πήρε τα αγόρια και τα πέταξε στα ορμητικά νερά του ποταμού.

Στη συνέχεια έφυγε από το σημείο και άφησε την κόρη του σε άλλη περιοχή από εκείνη της τριπλής δολοφονίας. Η κόρη του κατάφερε να φτάσει στην Αστυνομία και μίλησε στις αρχές για όλα όσα έχουν γίνει. Η ΕΛ.ΑΣ. τον εντόπισε και τον συνέλαβε. Επικαλέστηκε ατύχημα, όμως, δεν έπεισε κανέναν και καταδικάστηκε σε τρις ισόβια χωρίς ελαφρυντικά  και έμεινε στη φυλακή 19 χρόνια.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Καλλιόπη Αναγνωστίδου: Κατακρεούργησε τον 3 ετών γιο της

Η 27χρονη Καλλιόπη Αναγνωστίδου από το Αιγάλεω κατακρεούργησε με ένα μαχαίρι τον τριών ετών γιο της το πρωί της 21η Νοεμβρίου 1995. Εκείνο το πρωινό, οι γείτονες είδαν την 27χρονη μάνα να βγαίνει τρέχοντας από το σπίτι της, κρατώντας στην αγκαλιά της το μικρό Δημήτρη, που ήταν πλημμυρισμένος στο αίμα. Αμέσως οι γείτονες κατάλαβαν ότι είχε γίνει το έγκλημα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από ρεπορτάζ της εποχής, η νεαρή μητέρα ήταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μεθούσε, είχε κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας. Τα δύο από τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της φιλοξενούνταν σε ίδρυμα. 

Η 27χρονη γυναίκα έφτασε λίγο αργότερα στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά και έξω από τα εξωτερικά ιατρεία άρχισε να καλεί σε βοήθεια. Παρά τις προσπάθειες το παιδί δεν μπόρεσε να σωθεί. Προσπάθησε να καλύψει το έγκλημά της, λέγοντας ότι κάποιος αλλοδαπός μπήκε στο σπίτι και σκότωσε το νήπιο.

«Ήμουν στο σπίτι, όταν κάποιος χτύπησε την πόρτα. Μόλις άνοιξα, ένας άγνωστος άνδρας όρμησε πάνω μου και μου ζήτησε χρήματα. Μιλούσε σπαστά ελληνικά και φαινόταν αλλοδαπός, ίσως Αλβανός. Άρχισα να φωνάζω και τότε πήρε ένα μαχαίρι και χτύπησε το παιδί. Το πήρα αμέσως και το έφερα στο νοσοκομείο», είχε πει τότε στις αρχές. 

Το χρονικό του εγκλήματος αναφέρει ότι ο μικρός Δημήτρης έπαιζε ανυποψίαστος στο χολ του σπιτιού τους, όταν η μάνα άρπαξε ένα μαχαίρι από την κουζίνα και άρχισε να τον χτυπάει. Δεν μπόρεσε να πει στις αρχές τους λόγους για τους οποίους προχώρησε στο έγκλημα. Μετά την απολογία της προφυλακίστηκε και το Νοέμβριο του 1996 έγινε η δίκη της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών. Η υπεράσπιση προσπάθησε να πείσει το δικαστήριο ότι τη στιγμή του εγκλήματος είχε το ακαταλόγιστο. Το δικαστήριο αποφάσισε τον εγκλεισμό της στο ψυχιατρείο.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Χρήστος Βουλγαράκης: Έσφαξε την 13χρονη κόρη του

Το ημερολόγιο έγραφε 27 Απριλίου του 2002, όταν γειτόνισσα εντόπισε κατακρεουργημένο το σώμα της 13χρονης Βασούλας. Από την πρώτη στιγμή δράστης της παιδοκτονίας κρίθηκε ο πατέρας του κοριτσιού, Χρήστος Βουλγαράκης. Την είχε σφάξει χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι 18 εκατοστών.

Η Βασούλα Βουλγαράκη έμενε με τον πατέρα της στην Πελασγία, μετά τον σεισμό της Πάρνηθας, καθώς είχαν προκληθεί σοβαρές ζημιές στο σπίτι της το 1999, που το καταστούσαν ακατοίκητο. Ο Βουλγαράκης είχε πάρει το παιδί στο χωριό μέχρι η μητέρα να αποκαταστήσει την κατοικία της.

Η μητέρα του κοριτσιού, Αθανασία Βελεσιώτη, κατηγορεί από την πρώτη στιγμή τον Χρήστο Βουλγαράκη ότι εκείνος σκότωσε το αγγελούδι για να την εκδικηθεί επειδή τον είχε εγκαταλείψει. Λίγο πριν το έγκλημα, είχε ζητήσει και πάλι το παιδί να επιστρέψει σε εκείνη, απόφαση που φέρεται να την είχε ανακοινώσει και η ίδια η Βασούλα. Μετά το έγκλημα, ο δράστης εξαφανίστηκε για πέντε ημέρες, ώσπου παρουσιάστηκε στη Μονή Τρικόρφου στη Φωκίδα, όπου και συνελήφθη.

Στην πρώτη δίκη κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας αναγνώσθηκαν και οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες στις οποίες ο Βουλγαράκης φέρεται να ομολογεί στην πρώην σύζυγό του πως είναι ο δράστης του εγκλήματος.

Το 2002 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρπενησίου, κρίνοντάς τον ένοχο, αλλά αναγνωρίζοντας τον πρότερο έντιμο βίο του, του είχε επιβάλει ποινή κάθειρξης 21 ετών. Αποφυλακίσθηκε προσωρινά τον Αύγουστο του 2009, από το Ψυχιατρείο του Κορυδαλλού, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά με τον όρο να παραμείνει για το υπόλοιπο της ποινής του στο Τρίκορφο Φωκίδας και συγκεκριμένα στο Μοναστήρι των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ.

Η Εισαγγελέας Εφετών Πειραιά ανακάλεσε την αποφυλάκιση και σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα το Συμβούλιο Εφετών διέταξε και πάλι την επιστροφή του στο Ψυχιατρείο Κορυδαλλού, εν αναμονή και της εκδίκασης της Έφεσης που είχε ασκήσει και πάλι η μητέρα κατά της πρωτόδικης απόφασης. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας το Νοέμβριο του 2015 δεν πείσθηκε και επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης στον κατηγορούμενο. Τελικά στις 7 Νοεμβρίου 2018 ο Χρήστος Βουλγαράκης αποφυλακίστηκε με το Συμβούλιο να προβλέπει για εκείνον στο υπόλοιπο της ποινής του να έχει ως τόπο διαμονής την Ιερά Μονή των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, στο Τρίκορφο.

Παιδοκτονία στην Ελλάδα -Υπόθεση Κωστή Πολύζου: Τον σκότωσαν η μητέρα και ο πατριός

Ο Κωστής Πολύζος 23 χρόνων εξαφανίστηκε το βράδυ της Παρασκευής 18 Φεβρουαρίου 2011 από το σπίτι του στη Σιάτιστα Κοζάνης. Οκτώ μήνες μετά την εξαφάνιση του, στις 26 Σεπτεμβρίου 2011, το πτώμα του βρέθηκε στο κτήμα του πατριού του, στο σημείο Πασά Γεφύρι, στα σύνορα των νομών Κοζάνης-Γρεβενών, από κυνηγό της περιοχής.

Ήταν θαμμένος κάθετα με τη φόρμα που φορούσε στο σπίτι και χωρίς παπούτσια. «Εμείς θα ψάχνουμε μέχρι να βρούμε το παιδί μας. Είτε έτσι, είτε αλλιώς πρέπει να μάθουμε τι κατάληξη έχει το παιδί μας», έλεγε σε εκπομπές που την φιλοξενούσαν η μητέρα, που είχε «δασκαλέψει» τον ανήλικο γιο της να μιλά για ιστορία εξαφάνισης το βράδυ που χάθηκαν τα ίχνη του νεαρού.

Η μητέρα και ο πατριός ισχυρίζονταν ότι ο Κωστής Πολύζος γύρισε ευδιάθετος στο σπίτι και έπαιξε για λίγο με τον αδελφό του στο κομπιούτερ την ημέρα της εξαφάνισης. Ωστόσο, κάποια στιγμή παρουσιάστηκε μια βλάβη σε μια βρύση που βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο του σπιτιού. Ο Κωστής βγήκε για να την ελέγξει. Τότε ο μικρότερος αδελφός του άκουσε τον Κωστή όπως αποκάλυψε την επόμενη ημέρα, να μιλάει και να γελάει με έναν άγνωστο άνδρα που είχε σταματήσει με το αυτοκίνητο του έξω από το γκαράζ τους.

Όταν ο Κωστής μπήκε πάλι σπίτι, πήρε μια ομπρέλα, φόρεσε το μπουφάν του και είπε στη μητέρα του ότι θα ξαναπάει στο σπίτι του Σπύρου, απ’ όπου είχε επιστρέψει.

Κατά τις 03:00 τα ξημερώματα, η μητέρα του, υποστήριξε ότι κάλεσε τον φίλο του τον Σπύρο. Της είπε ότι ο Κωστής δεν ξαναπήγε στο σπίτι του. Η τελευταία κλήση που του έκανε η μητέρα ήταν στις 03:40 τα ξημερώματα. Οι συγγενείς του πατριού που έμεναν στον επάνω όροφο είπαν ότι είδαν τον Κωστή να μπαίνει στο σπίτι γύρω στις 11:30. Κανείς όμως δεν τον είχε δει να βγαίνει.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Υπόθεση Άννυ: Ο πατέρας την τεμάχισε και την μαγείρεψε

Τον Απρίλιο του 2015 η εξαφάνιση της Άννυ κινητοποιεί τις αρχές. Η αποκάλυψη ότι ο πατέρας είναι ένοχος για τον θάνατό της και τον τεμαχισμό της δεν άργησε να έρθει, με τις αποκαλύψεις για το έγκλημα να φέρνουν στο φως της δημοσιότητας μία ακόμη παιδοκτονία απίστευτης αγριότητας.

Ο Στανισλάβ Μπακατζίεβ, πατέρας της 4χρονης Άννυ κατηγορείται ότι από κοινού, με τον φίλο του, Νικολάι Αχμεντόφ δολοφόνησαν και τεμάχισαν τη μικρή στο μικρό διαμέρισμα της Μιχαήλ Βόδα. Στη συνέχεια θα υποστηρίξει ότι την εντόπισε νεκρή στο σπίτι του όταν ξύπνησε και στον πανικό του -μετά από χρήση ναρκωτικών- την τεμάχισε και μαγείρεψε μέλη του παιδιού, προκειμένου όταν τα πετάξει στα σπουπίδια να φανούν ως αποφάγια και να καλύψει την αποτρόπαια πράξη του.

Η μητέρα του κοριτσιού αρχικά ισχυρίστηκε ότι την απήγαγε κάποια γνωστή της, αλλά στην συνέχεια άλλαξε την κατάθεση της.

Παιδοκτονίες στην Ελλάδα – Στέλλα Εικοσιπεντάκη: Ο πατέρας της τη δολοφόνησε και την πέταξε στα σκουπίδια

Η 6χρονη Στέλλα Εικοσιπεντάκη βρήκε τραγικό θάνατο από τα χέρια του πατέρα της τον Απρίλιο του 2017. Ο 61χρονος συνταξιούχος αστυνομικός έκλεισε τη μύτη και τα χέρια του παιδιού με συνέπεια να φύγει από τη ζωή. Έπειτα την πέταξε σε κάδο σε κοντινή περιοχή από το σπίτι τους στην Αγία Βαρβάρα.

Ο πατέρας δήλωσε στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα ότι το παιδί του, το οποίο αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα εξαφανίστηκε από το σπίτι τους στην Αγία Βαρβάρα ενώ ο ίδιος κοιμόταν. Όπως υποστήριξε στους αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Αγίας Βαρβάρας, ο 60χρονος πατέρας, το πρωί που ξύπνησε, δεν βρήκε στο κρεβάτι την κόρη του. Μάλιστα, ο ίδιος, αφού διαπίστωσε την εξαφάνιση της κόρης του, δεν επικοινώνησε αμέσως με την Αστυνομία, αλλά πήγε το δίδυμο αδερφάκι της στο σχολείο και στη συνέχεια ενημέρωσε τις Αρχές.

Η μητέρα των δυο παιδιών και σύζυγος του 61χρονου βρισκόταν στο νοσοκομείο για να κάνει μια επέμβαση. Ο πατέρας ισχυρίστηκε στους αστυνομικούς πως έχει προβλήματα υγείας και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, η οποία του προκαλεί λήθαργο και βαρύ ύπνο τις νυχτερινές ώρες.

Ο πατέρας της 6χρονης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ετών και έξι μηνών. Το δικαστήριο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, και τον καταδίκασε για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και της περιύβρισης νεκρού.

Παιδοκτονία στην Ελλάδα – Δολοφονία 7χρονου στην Κυψέλη: Κουβαλούσε το πτώμα του σε εργαλειοθήκη

Πέντε χρόνια μετά τη διάπραξη του εγκλήματος αποκαλύφθηκε η δολοφονία του 7χρονου Ανδρέα στην Κυψέλη. Δράστης ο 33χρονος πατριός του παιδιού και η 29χρονη μητέρα του. Ο μεν 33χρονος κατηγορείται ότι οδήγησε το παιδί σε ασφυκτικό θάνατο, το 2017, βάζοντας μονωτική ταινία στο στόμα του, η δε μητέρα ότι δεν έκανε τίποτα για το σώσει το γιο της βλέποντάς τον να υποφέρει και να αφήνει μαρτυρικά την τελευταία του πνοή.

Αντίθετα, τις στιγμές εκείνη φέρεται να έπαιζε παιχνίδι στον υπολογιστή ενώ για πέντε ολόκληρα χρόνια έκρυβε μαζί με το σύντροφό της τη φρικιαστική αλήθεια.

Ότι δηλαδή, αμέσως μετά το θάνατο του παιδιού, ο σύντροφός της πήρε τη σωρό του και την τοποθέτησε σε μια τσιμεντένια λάρνακα που έφτιαξε στη ταράτσα του σπιτιού που έμεναν στη Κυψέλη. Όταν μάλιστα αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι αυτό, ο 33χρονος έβαλε τα οστά του παιδιού μέσα σε μια εργαλειοθήκη και τα μετέφερε μαζί του. Όλα αυτά τα χρόνια η 29χρονη, έλεγε σε όλους όσοι τη ρώταγαν για τον γιο της, ότι ζει πλέον μόνιμα με τον βιολογικό του πατέρα στην Πολωνία.