«Να το πούμε διαφορετικά. Η τραγική κατάσταση οφείλεται στο γεγονός πως σχεδόν κανένας πολιτικός δεν έχει ακούσει τη συμβουλή των ειδικών για θέματα κλιματικής αλλαγής και προστασίας της φύσης. Λαμβάνουν κάποια σπασμωδικά μέτρα μόνο μετά από την τραγωδία».
Η Greenpeace χτυπά το καμπανάκι εδώ και χρόνια, αλλά όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων μάλλον βολεύονται από την “κλιματική αλλαγή” για να μην χαράξουν δυναμική κα δραστική πολιτική σε έναν πόλεμο που το κράτος βρίσκεται ένα βήμα πίσω από τον εχθρό.
Το πιο συνταρακτικό είναι πως οι πυρκαγιές αναγγέλλονται από τα δελτία ειδήσεων με γεωγραφικές συνταγμένες και οι πυροσβεστικές δυνάμεις δεν θα έπρεπε να περιμένουν την φωτιά να γιγαντωθεί, αλλά να είναι ήδη εκεί.
Όλη η Ελλάδα είναι μια πυριτιδαποθήκη, αλλά οι περιοχές που είναι στο κόκκινο φωνάζουν πως θα εκραγούν δίνοντας μέρα και ώρα σε ένα ραντεβού που το ελληνικό κράτος φτάνει κατόπιν πυρκαγιές, χωρίς επαρκή μέσα και με αεροπλάνα που έπρεπε να είχαν αποσυρθεί.
Η αύξηση του αριθμού των δασικών πυρκαγιών και των καμένων δασικών εκτάσεων στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ‘80 και μετά αντιμετωπίστηκε με μείωση των πυροσβεστικών δυνάμεων και περιορισμό των κονδυλίων.
Το κόστος από τις πυρκαγιές είναι μεγαλύτερο από το κόστος για την ανανέωση του στόλου και την αύξηση της πυροσβεστικής δύναμης που στέλνεται στη φωτιά με γνώση του κινδύνου και μισθούς 980 ευρώ για τους πιλότους- που δεν είναι μόνο ήρωες, αλλά δεν κοστίζουν και πολύ.
Η αποκάλυψη ότι τα αυξημένα κονδύλια στους δήμους και τις περιφέρειες δαπανήθηκαν σε άλλους σκοπούς εξηγεί γιατί δεν οδήγησαν σε αντίστοιχη αύξηση στην αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα του μηχανισμού μαζί με την τραγωδία ότι στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν σαράντα πέντε συναρμόδιοι φορείς που πρέπει να συντονιστούν!
Τελικά θα έπρεπε να συνεργαστούν δεκαεπτά φορείς, που ανήκουν σε έξι Υπουργεία και η δημιουργία ειδικού υπουργείου δεν φαίνεται να έλυσε το πρόβλημα -αν και μπορεί να ελαχιστοποίησε το φαινόμενο του υπουργού που φωτογραφίζεται με τη μάνικα στο χέρι μπροστά στη φωτιά.
Η Περιφέρεια Αττικής με τον περιφερειάρχη παλιότερα να φωτογραφίζεται με τα εκχιονιστικά φέρεται να έχει αυξήσει τις δαπάνες για shows, events και πολιτιστικές εκδηλώσεις κατά 2 εκ. εν τω μέσω καύσωνα και πυρκαγιών, ενώ δεν έχει υλοποιήσει καμία σοβαρή προληπτική δράση σε επίπεδο πολιτικής προστασίας όπως καταγγέλλει η Ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση Αττικής.
Φαίνεται πως καθυστέρησε να δημοπρατήσει τον διαγωνισμό για την αντιπυρική θωράκιση που δεν έχει κατακυρωθεί τρεις μήνες από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και έκλεισε τα πάρκα για να μην καούν.
Φαίνεται πως η πολιτική αυτή αποδίδει αφού κατά κάποιο τρόπο… απαγορεύει την φωτιά, όπως η πολιτική της εκκένωσης -ακόμα και με ξύλο- επιτρέπει πανηγυρισμούς για την μεγαλύτερη εκκένωση στην Ιστορία (!) είκοσι χιλιάδων τουριστών στη Ρόδο, ενώ οι άνθρωποι έτρεχαν να σωθούν.
Αν ισχύει -που ισχύει- ότι τα κονδύλια που έδωσε η κυβέρνηση σε δήμους -και περιφέρειες- τα ξόδεψαν σε άλλες δραστηριότητες ισχύει απόλυτα αυτό που είπε ο Θουκυδίδης για να περιγράψει την καταστροφική αδυναμία μιας άλλης -αθηναϊκής- πολιτείας να καταλάβει τι συμβαίνει και να θέσει προτεραιότητες: “Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν».
ΥΓ: Αν ο Θουκυδίδης αναφέρεται στον… Γιώργο Πατούλη ήταν πολύ καλά ενημερωμένος: Συναυλίες με φεγγάρι στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων, λαϊκό στο Αλεποχώρι, συναυλίες στην Πλατεία Μαγούλας και την Ελευσίνα. Η Περιφέρεια δεν περίμενε τις πυρκαγιές -και τελικά “αναβάλλονται όλες οι εκδηλώσεις” στην Δυτική Αττική- δηλαδή χάσαμε και το γλέντι και τα λεφτά.
Μια λιτή ανακοίνωση αναβάλλει- αλλά δεν ματαιώνει- τις εκδηλώσεις επειδή ” τις στιγμές αυτές δοκιμάζονται πολίτες, περιβάλλον και ανυπεράσπιστα ζώα”. Το ερώτημα όμως παραμένει -αν δήμοι και περιφέρειες πήραν λεφτά για πρόληψη πυρκαγιών και τα διέθεσαν σε πανηγύρια.
