Μου έλεγε ένας φίλος χθες το βράδυ – καλός άνθρωπος όπως κι εγώ- ο οποίος παραβρέθηκε σε πάρτι εγκαινίων κατοικίας (ναι αλήθεια είναι, τώρα γίνονται εγκαίνια και στις βίλες!!!) στη Μύκονο το Σ/Κ που μας πέρασε, ότι εάν είχε μαζί του μια …καρφίτσα και πλησίαζε τις μεγαλοκυρίες με τα πληθωρικά στήθη (ξέρετε, από εκείνες που βρίσκονται σε κρίση μέσης ηλικίας και παριστάνουν την Πάμελα Άντερσον στα νιάτα της) δεν θα χρειάζονταν ούτε πυροτεχνήματα, ούτε βεγγαλικά για τους διοργανωτές του κοσμικού πάρτι των διαχρονικών φαντασμένων νεόπλουτων της επιχειρηματικής ζωής του τόπου… Ο κρότος θα ήταν ανυπέρβλητος, εκκωφαντικός!

Και ειλικρινά δεν έχω λόγους να τον αμφισβητήσω!

Η αλήθεια είναι ότι το πάρτι των γεροντοκομψευόμενων, της ψεύτο- διαπλοκής και της επίπλαστης μπουρζουαζίας των δήθεν και των κιτς, περισσότερο προσομοίαζε, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, με …πασαρέλα πλαστικής χειρουργικής, την οποία περιδιάβαιναν περήφανα μποροξαρισμένες κυρίες, με φουσκωτά χείλη «αλά ροφός» και κομμένες μύτες που παρέπεμπαν στην «Μις Πίγκι», την περίφημη τηλεοπτική γουρουνίτσα!

Ο χορός πάντως, στο ανέμελο πάρτι στο Νησί των Ανέμων, έδωσε και πήρε, με τις καλλίγραμμες 55αρες (συμμαθήτριες της διοργανώτριας;) να λικνίζονται σέξι και αισθησιακά στην …πίστα!

Έτσι, οι προμηθευτές του Δημοσίου, που τους άνοιξε η όρεξη και τα θέλουν όλα – και παριστάνουν τους …θεσμικούς διεκδικώντας αξιώματα- μολονότι καθίστανται έκπτωτοι στις διαγωνιστικές διαδικασίες την μια μετά την άλλη, του δίνουν και καταλαβαίνει, προκαλώντας με υπερβολές και επίδειξη πλούτου (που προέρχεται ως επί το πλείστον από πάρε – δώσε και νταραβέρια με το Δημόσιο), μια κοινωνία που την ώρα τούτη υποφέρει από την Ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, την ανεργία, την αύξηση των επιτοκίων και του κόστους του χρήματος!

Και τρώνε σούσι, αστακούς, καραβιδόψιχες και πίνουν ακριβές ροζέ σαμπάνιες, «στην υγειά» των πολλών, των φτωχών, των κατατρεγμένων, της νέας τάξης του λούμπεν περιθωρίου που δημιουργείται επικίνδυνα στη βάση της ελληνικής κοινωνίας από την ισοπέδωση και την εξαθλίωση!

Και κανείς ακόμη δεν έχει καταλάβει τίποτε! Ούτε τι γίνεται, ούτε τι έρχεται …