Αν δεν το ξέρετε, το έχετε αντιληφθεί σίγουρα από την πρώτη μέρα, όσοι διαβάζετε το Radar.gr!
Σιχαινόμαστε τις αγιογραφίες και τα γλειψίματα!
Τα στρογγυλεμένα κείμενα που ωραιοποιούν καταστάσεις και πασπαλίζουν με χρυσόσκονη ενίοτε αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, διαπλεκόμενους και πάσης φύσης νταραβεριτζήδες!
Επί του προκειμένου τώρα, πραγματικά απορώ πως είναι δυνατόν σε εποχές πανδημίας, χιλιάδων κρουσμάτων καθημερινά και νεκρών, με την οικονομία σε βαθιά ύφεση όπου μόνο στην Ελλάδα η μείωση του ΑΕΠ θα ξεπεράσει το 20% , να ανακηρύσσουμε διθυραμβικά επιχειρηματίες της χρονιάς!!!
Με την ανεργία στα ύψη, την εστίαση κλειστή, τη μεσαία τάξη διαλυμένη, το εμπόριο ισοπεδωμένο, τα μαγαζιά άδεια, τα μεγάλα έργα εγκλωβισμένα, τις επενδύσεις παγωμένες, τις ιδιωτικοποιήσεις αποτυχημένες, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να μιλάμε για 5, 10, 50 ή 100 επιχειρηματίες της χρονιάς!!!
Σε ποια Ελλάδα αναφέρονται; Στην Ελλάδα των κλειστών αεροδρομίων, του διαλυμένου τουρισμού, των πτωχευμένων αερογραμμών, των άδειων ξενοδοχείων, των ανείσπρακτων ενοικίων;
Στην Ελλάδα της κακομοιριάς, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχουν δήθεν διακριθέντες, παρά φύση επιχειρηματίες της χρονιάς που κομπάζουν διαβάζοντας καθ’ υπαγόρευση κείμενα!
Οφείλουν να επιδεικνύουν σεβασμό στους κατατρεγμένους και απαξιωμένους, όλους όσοι βιώνουν συνθήκες τριτοκοσμικές αδυνατώντας να στηρίξουν τις οικογένειες τους!
Στην Ελλάδα του σήμερα , δεν υπάρχει χώρος για φανφάρες και αλαζονείες, ούτε για επίδειξη πλούτου!
Δεν έχει επομένως κανένα νόημα το λιβανιστήρι για παράδειγμα στο έργο του Ελληνικού, όπου η αλήθεια είναι πως το μόνο που συνέβη κατά τη διάρκεια της χρονιάς ήταν ότι ο Αθανασίου της Lamda κατάφερε να κάνει με με χίλια ζόρια ένα διαγωνισμό για τις κατεδαφίσεις των υφιστάμενων κτισμάτων!!!
Ούτε αντιλαμβάνομαι την επιδραστικότητα της Γιάννας Αγγελοπούλου για τα 200 χρόνια από το 1821, η οποία μετέτρεψε τους τραπεζίτες σε μικροπωλητές σουβενίρ της Πλάκας και του Μοναστηρακίου, να πουλάνε νομίσματα, ευτελίζοντας το τραπεζικό σύστημα!
Και επίσης δεν κατανοώ την επιδραστικότητα του Ιδρύματος Ωνάση! Ποια είναι άραγε; Οι παρεμβάσεις στον Μεγάλο Περίπατο; Οι μελέτες της Πανεπιστημίου ; Ο φωτισμός των Χριστουγέννων με τον Δήμαρχο; Η μήπως η συμμετοχή σε κερδοσκοπικό fund τέως τραπεζίτη;
Θα μπορούσα να γράψω πολλά! Για τον μεγάλο κατασκευαστή Περιστέρη που αναδεικνύεται σε επιχειρηματία της χρονιάς προφανώς γιατί το κράτος και η κυβέρνηση σκανδαλωδώς του αναθέτουν απευθείας τον Ε65, του βάζουν στην τσέπη 850 εκατ. που τα χρηματοδοτεί από το υστέρημα του ο φορολογούμενος πολίτης!
Η ακόμη για τον Π. Γερμανό που βρίσκεται στα δικαστήρια με το πρώην δεξί του χέρι!
Αλλά και για τον κάθε Λινάτσα για τα έργα και τις ημέρες του στην Μύκονο παρέα με Κελεμπίες και θυγατρική συστημικής τράπεζας!
Αυτό που θέλω να πω και εύχομαι να γίνομαι κατανοητός, είναι πως στις μέρες μας, σε μια συγκυρία πρωτόγνωρη και τρομακτική από την οποία ακόμη δεν έχουμε εξέλθει, δεν υπάρχει χώρος για επιλεκτικές αναφορές, δεν είναι πρέπον να αναδεικνύεις κάποιους λίγους την ώρα που οι πολλοί διαλύονται, πτωχεύουν, ισοπεδώνονται!
Στον πόλεμο , γιατί περί συνθηκών πολέμου πρόκειται, πριν ακόμη αυτός τελειώσει, δεν μπορείς να μιλάς για τους λίγους κερδισμένους εις βάρος των πολλών! Δεν επιτρέπεται να διαχωρίζεις, γιατί διχάζεις. Και στην τελική υπό συνθήκες αδιανόητες και μη προβλέψιμες όπως αυτές που βιώνουμε, όλοι είναι αγωνιστές και όλοι είναι αξιοθαύμαστοι. Όχι μόνο οι λίγοι, οι πολλοί!
Και επί της ουσίας, για να τελειώνουμε, στην Ελλάδα του σήμερα, υπό τις συνθήκες και τα δεδομένα που βιώνουμε, δεν υπάρχουν επιχειρηματίες της χρονιάς, αλλά επιχειρηματίες της ελληνικής κακομοιριάς!
Λίγη σεμνότητα επομένως δεν βλάπτει! Ειδικά στις μέρες μας…
