Ο Μαρσέλο είναι ένας μύθος του ποδοσφαίρου που δύσκολα θα περίμενε κανείς πως θα πατήσει ποτέ το πόδι του στη χώρα μας. Πριν συμπληρωθούν δυο ώρες ήρθε και η ανακοίνωση και τότε όλοι μαζί συζητούσαν κάτι πραγματικά απίστευτο. Είναι απίθανο η προσφορά να είναι ανάλογη του μεγέθους του, όμως είναι απόλυτα βέβαιο ότι το CV και το βάρος του ονόματος του Βραζιλιάνου, είναι από μόνα τους ικανά να ανοίξουν τρύπες σε όποιο ελληνικό γήπεδο πατήσει το πόδι του.

Μαρσέλο

Είναι ο παίκτης με τους περισσότερους τίτλους στη μεγαλύτερη μακράν ομάδα του κόσμου, 13 εντός και 12 εκτός ισπανικών συνόρων. Ο επί σειρά ετών αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο κάτοχος 5 Champions League. Αυτός που φόρεσε τη φανέλα της 546 φορές, που πέτυχε 38 γκολ και έδωσε 101 ασίστ. Μπορεί ο Ριβάλντο, ο μοναδικός που «δικαιούται» να τον κοιτάξει στα μάτια, να πήρε Χρυσή Μπάλα και να κατέκτησε το Mundial, όμως αυτό έδω το βιογραφικό, είναι πολύ άρρωστο. Πέρα από τα facts, που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, ήταν για πολλούς για περισσότερο από μια δεκαετία ο καλύτερος αριστερός μπακ στον κόσμο.

Ηταν για 9 χρόνια «πλευρά» με τον Νο1 σκόρερ στην ιστορία του αθλήματος, Κριστιάνο Ρονάλντο, μαζί οργίαζαν και άνοιγαν όλες τις άμυνες. Τα χαρακτηριστικά του και ο τρόπος παιχνιδιού του, επέτρεπαν στον CR7 να μετατρέπεται όλο και περισσότερο από winger σε goal-poacher, αφού έπαιζε μόνιμα ψηλά και το πόδι του ήταν διαβήτης.

Στο peak του, πέρα από την La Liga, έκανε αδιανότητες εμφανίσεις και στην πραγματική μπάλα, εκεί όπου ξεχωρίζουν οι καλοί από τους υπερπαίκτες, στο Champions League. Δεν είχε να παρουσιάσει μόνο ακρίβεια και το να βλέπει γήπεδο. Είχε ντρίμπλα, τρελή ταχύτητα και stamina. Σε εκείνον το προημιτελικό με την Μπάγερν, θα μπορουσε να τρέχει, να κουβαλά μπάλα να κάνει ό,τι θέλει για 200 λεπτά.

Αποτελεσματικός και μαζί σούπερ απολαυστικός. Από τους «αμυντικούς» που γούσταρες να χαζεύεις, ήταν όντως κάτι το διαφορετικό. Αυτός ήταν ο Μαρσέλο Βιέιρα, μια σημαία στο Santiago Bernabeu…

Οι σεζόν που ο Μαρσέλο έπαιζε 50 ματς είναι πολύ πίσω και τις τελευταίες δύο είχε πέσει κάτω από τις 20 εμφανίσεις σε όλες τις διοργάνωσεις. Η Ρεάλ είχε βασικό αριστερό μπακ τον Φερλάν Μεντί και όταν υπήρχε πρόβλημα, εκεί πήγαινε ο Αλάμπα.

 

Ο Αντσελότι δεν τον υπολόγιζε αγωνιστικά και το μόνο σίγουρο ήταν ότι θα αποχωρήσει. Προτάσεις, υπήρχαν από πολλές ομάδες και από διαφορετικά πρωταθλήματα. Στα 34 του ένας τέτοιος παίκτης δεν είναι ήταν δυνατόν να μην έχει επιλογές. Γράφτηκε ότι τον θέλουν club όπως η Λέστερ και διάφορες άλλες χαμηλότερης δυναμικότητας, ενώ στο τραπέζι υπήρχε ρευστό από το MLS και το Κατάρ όπως και η λύση της επιστροφής στην πατρίδα.

Ολες αυτές τις εβδομάδες, ο Μαρσέλο προτιμούσε τη σιωπή. Δεν σχολίαζε, δεν διέψευδε τίποτα. Είχε σίγουρο ότι δεν πρόκειται να φύγει από την Ευρώπη και όσο ο καιρός περνούσε, το σενάριο να βάλει τέλος στην καριέρα του γινόταν όλο και πιο πιθανό, σύμφωνα πάντα με τον ισπανικό Τύπο. Για να έρθει ο Ολυμπιακός και να κάνει το ιστορικό «μπαμ» με την απόκτησή του. «Ενα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της μεταγραφικής περιόδου ήταν ο προορισμός του Μαρσέλο» έγραψε η Marca.

Κλαρίς Άλβες:

Η ηθοποιός Κλαρίς Άλβες είναι το μόνιμο στήριγμα του νέου σταρ του Ολυμπιακού, η σύζυγος του Μαρσέλο.

Με 15ετή παραμονή στη Ρεάλ Μαδρίτης είναι λογικό η βασίλισσα του Μαρσέλο να είναι αυτή με την οποία κατέκτησε τόσους τίτλους.

Η αλήθεια είναι ότι η πραγματική βασίλισσα της ζωής του είναι η Κλαρίς Άλβες; Διάσημη ως ηθοποιός, διάσημη και ως σύζυγος του μεγάλου σταρ του Ολυμπιακού.

Γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1988 στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Μετά το γυμνάσιο ασχολήθηκε με την υποκριτική. Στα 17 της έπαιζε στο θέατρο ενώ το 2018 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Diminuta», σε σκηνοθεσία Bruno Saglia. Μιλάει άπταιστα Ισπανικά, Αγγλικά, Ιταλικά και Πορτογαλικά.

Με τον Μαρσέλο Βιεϊρά γνωρίστηκαν σε μια παραλία στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.

Ο αδερφός της Κλαρίς γνώριζε ήδη τον Μαρσέλο και μέσω αυτού συναντήθηκαν και κάπως έτσι ξεκίνησε η κοινή πορεία τους.

Ο γάμος τους έγινε το 2008 και απέκτησαν δύο γιους. Ο Enzo Gattuso Alves Vieira, γεννήθηκε το 2009 και ο Liam Alves, το 2015.

Διαβάστε ακόμη: