Ο Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης, Domenico Ghirlandaio από τη Φλωρεντία, διακρίθηκε κυρίως για τις αφηγηματικές νωπογραφίες του και τις προσωπογραφίες επιφανών προσωπικοτήτων της εποχής του. Έζησε στη Φλωρεντία την ίδια περίοδο με τον Sandro Boticelli και τον Filippo Lippi, ενώ υπήρξε για ένα διάστημα δάσκαλος του Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni . Το πραγματικό του όνομα ήταν Domenico di Tomasso Bigordi. Το ψευδώνυμο “Il Ghirlandaio” συνόδευε τον πατέρα του, o oποίος ήταν γνωστός για τις μεταλλικές γιρλάντες που κατασκεύαζε.
Ένα από τα πιο γνωστά έργα του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης, είναι η Παναγία (Madonna) με το Χριστό βρέφος, και τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άγιος Ιωάννης είναι ο προστάτης Άγιος της Φλωρεντίας. Αυτό το έργο τέχνης του 15ου αιώνα, ακόμα και σήμερα προκαλεί αμείωτο το ενδιαφέρον αφήνοντας τόσο εντυπωσιασμένους, όσο και ξαφνιασμένους τους θεατές του.
Η “Μadonna e San Giovannino” που βρίσκεται στη Συλλογή Loeser στο Palazzo Vecchio της Φλωρεντίας. Μπορεί να είναι δημιουργία του 15ου αιώνα από τον Domenico Ghirlandaio (1449-1494), ωστόσο έχει αποδοθεί ποικιλοτρόπως και στους Filippino Lippi, Sebastiano Mainardi και Jacopo del Sellaio.
Το “Κληροδότημα Loeser” αποτελείται από περισσότερα από τριάντα έργα τέχνης και έπιπλα εποχής που ο Αμερικανός συλλέκτης Charles Alexander Loeser κληροδότησε στη Φλωρεντία μετά το θάνατό του, το 1928.
Το κληροδότημα του Loeser έφερε πολλούς όρους, ένας από τους οποίους ήταν γραπτή αναγνώριση από το ιταλικό κράτος ότι οι κληρονόμοι του δωρητή είχαν το δικαίωμα να εξάγουν τα υπόλοιπα έργα της συλλογής του για προβολή αλλού, χωρίς χρηματικές επιβαρύνσεις. Άλλες συνθήκες υπαγόρευαν ποια δωμάτια στο Palazzo Vecchio θα έπρεπε να φιλοξενούν, ποια τεχνουργήματα και τη διάταξη των πινάκων που εκτίθενται. Το κληροδότημα όριζε ότι τα έργα τέχνης δεν έπρεπε να εκτίθενται σαν σε μουσείο, αλλά να είναι «απλά όμορφα για την ανάπαυση και την απόλαυση του επισκέπτη».
Γράφει η Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή
