Έντονη αντίδραση και κύμα σχολίων προκάλεσε η ανάρτηση του Κύπριου διακοσμητή Σωτήρη Γιαννακού, ο οποίος περιέγραψε στο Facebook την οργή και τη βαθιά απογοήτευση που ένιωσε όταν αντίκρισε επισκέπτες να ανεβαίνουν πάνω στα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου του Απόλλωνα Υλάτη στη Λεμεσό.
Στην ανάρτησή του, ο κ. Γιαννακού σημειώνει πως βρέθηκε σε έναν χώρο «με χιλιάδες χρόνια ιστορίας, μνήμης και πολιτισμού» και είδε ανθρώπους να σκαρφαλώνουν πάνω στα μνημεία «σαν να ήταν απλό σκηνικό για φωτογραφίες». Η εικόνα, όπως γράφει, δεν τον σόκαρε μόνο αισθητικά, αλλά «ήταν σαν να τραυματιζόταν μπροστά μου κάτι πολύ πιο μεγάλο από την πέτρα – ήταν η ίδια η σχέση μας με το παρελθόν μας».
«Πονάει να βλέπεις τόση απερισκεψία» – Το ξέσπασμα του διακοσμητή
Ο Σωτήρης Γιαννακού περιγράφει πως ένιωσε «βαθιά στενοχώρια και θυμό» βλέποντας να καταπατείται ένας χώρος που «αξίζει μόνο σεβασμό». Τα μνημεία, σημειώνει, «στέκουν εδώ αιώνες, κι όμως είναι τόσο εύθραυστα μπροστά στην αδιαφορία».
Η ανάρτησή του συνοδεύτηκε από φωτογραφίες όπου φαίνονται τουρίστες να κάνουν ακόμη και ηλιοθεραπεία πάνω στον αρχαίο ναό, γεγονός που ενέτεινε την αγανάκτηση του κοινού και προκάλεσε νέο κύμα συζήτησης για το πώς διαχειριζόμαστε τους αρχαιολογικούς χώρους.
Ο Ναός του Απόλλωνα Υλάτη – Ένα μνημείο 2.500 ετών
Ο Ναός του Απόλλωνα Υλάτη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία της Κύπρου. Με ιστορία που ξεκινά από τον 8ο αιώνα π.Χ. και εκτείνεται έως τα ρωμαϊκά χρόνια, ο χώρος βρίσκεται δίπλα στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου και αποτελεί διαχρονικά σημείο μεγάλης επισκεψιμότητας.
Η πρόσφατη εικόνα, ωστόσο, ήρθε να υπενθυμίσει ότι όσο εντυπωσιακά και αν είναι τα μνημεία, παραμένουν ευάλωτα όταν δεν συνοδεύονται από σεβασμό, επίγνωση και σωστή συμπεριφορά.
Παιδεία, προστασία και ευθύνη – Το διαχρονικό πρόβλημα
Η ανάρτηση του κ. Γιαννακού έφερε ξανά στην επικαιρότητα το διαχρονικό ζήτημα προστασίας των αρχαιολογικών χώρων της Κύπρου. Η συζήτηση δεν αφορά μόνο τη συντήρηση των μνημείων, αλλά και την ανάγκη για παιδεία, ενημέρωση και στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς από όσους τα επισκέπτονται.
Όπως σχολίασαν πολλοί χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «η πολιτιστική κληρονομιά δεν διατηρείται μόνο από τους αρχαιολόγους – χρειάζεται και σεβασμό από όλους».
Η υπόθεση υπενθυμίζει ότι οι αρχαιολογικοί χώροι δεν είναι σκηνικά για φωτογραφίες, αλλά ζωντανά κομμάτια της συλλογικής ταυτότητας του νησιού, τα οποία απαιτούν προστασία και συνείδηση για να παραμείνουν όρθια για τις επόμενες γενιές.
