Η 78χρονη Αμερικανίδα φορά τα χρυσά της κοσμήματα, ένα blazer και ένα πλατύ χαμόγελο. Δηλώνει περιπετειώδης και είναι εξαιρετικά αναπολογητική για την ταυτότητά της.

Η καθηλωτική, απείραχτη, ομορφιά της, είναι ένα δυνατό μήνυμα σε όσους, στην εποχή της, πίστευαν ότι τα μοντέλα έχουν «ημερομηνία λήξης».

Γεννήθηκε στο Μαϊάμι το 1943 και στα πρώτα της βήματα στον χώρο δεν γνώριζε τίποτα για το μόντελινγκ. Όταν πλησίαζε τα 30 αντιλήφθηκε πως ο χρόνος τελείωνε και αποφάσισε να εξασφαλίσει ένα μακροπρόθεσμο συμβόλαιο με σημαντικές απολαβές. Ήταν το μεγαλύτερο συμβόλαιο – χρηματικώς – που είχε υπογραφεί στην ιστορία του μόντελινγκ.

Παράλληλα αποφάσισε να κυνηγήσει τ’ όνειρο της υποκριτικής, ενώ στα 40 επέστρεψε και πάλι στην πρώτη της αγάπη. Οι ταινίες της, όπως παραδέχεται, ήταν η μία χειρότερη από την άλλη και δεν άντεχε ούτε η ίδια να τις βλέπει.

Όταν άρχισε να συνεργάζεται με τον φωτογράφο Steven Meisel τού ξεκαθάρισε πως δεν θα προσπαθήσει να μοιάσει νεότερη. Η ιδέα τον ενθουσίασε.

Δεν έχει μυστικά ομορφιάς να μοιραστεί, ούτε και χρησιμοποιεί ακριβά προϊόντα. Πλένει το πρόσωπό της με σαπούνι και έχει ένα φυτό αλόης, που αποδεικνύεται καλός και πιστός σύμμαχος.

Δηλώνει ευτυχισμένη που δραστηριοποιείται ακόμα σαν μοντέλο ενώ δεν έχει σταματήσει και να αθλείται.

Κάθε φορά που βρίσκεται μπροστά στον φακό, παρότι πολύπειρη, νιώθει παράξενα. Το μόντελινγκ είναι σαν παίζεις βιολί: πρέπει να κάνεις εξάσκηση κάθε μέρα, λέει. Για να προσφέρει την τέλεια πόζα, σκέφτεται πως έχει απέναντί της κάποιον αγαπημένο της.