Τα πολύτιμα μέταλλά της ΛΑΡΚΟ δεν μπόρεσε ποτέ αυτό το νεοελληνικό κράτος να τα διαχειριστεί προς όφελός του.

Επί δεκαετίες πέρασαν από τη διοίκησή της ΛΑΡΚΟ  διάφοροι αποτυχημένοι πολιτευτάδες και ανεπάγγελτοι “παράγοντες”, οι οποίοι μαζί με κάποιους αρχισυνδικαλιστές οδήγησαν την εταιρεία ουσιαστικά στη χρεοκοπία.

Άφησαν την ΛΑΡΚΟ χωρίς νέες επενδύσεις, χωρίς σύγχρονο εξοπλισμό, με παραγωγή ζημιών, ακόμα και όταν το νικέλιο βρισκόταν στα ύψη

Αντί μία ευνομούμενη Πολιτεία να στείλει στα δικαστήρια όλους αυτούς τους ανίκανους κομπραδόρους της πολιτικής εξουσίας, που διαχειρίστηκαν δημόσια περιουσία και την εξανέμισαν, όλους τους τραπεζίτες που βούλιαξαν τις τράπεζες και τώρα απολαμβάνουν ασυλίας (κάποιοι μάλιστα θα επανέλθουν στις διοικήσεις, θυμηθείτε το, άσπιλοι και αμόλυντοι), τώρα, απολύει την ψυχή της εταιρείας αυτής, τους εργαζόμενους, με αστείες αποζημιώσεις μετά από 20 και 30 χρόνια δουλειάς στις στοές και τις υψικαμίνους.

Έτοιμη, όμως, η Πολιτεία να διαμοιράσει τα ιμάτια της βαριάς ελληνικής βιομηχανίας και μάλιστα σε μία περίοδο που η τιμή του νικελίου έχει πάρει την ανιούσα.

Κάποιοι μάλιστα καχύποπτοι κάνουν λόγο για “προσυμφωνημένη διαδικασία”, μεταξύ όλων (;) των εμπλεκομένων, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο