H γρήγορη εξάπλωση της μετάλλαξης Delta φέρνει ανατροπές στον πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης και όχι μόνο.

Του Περικλή Σωτηρίου

Ξαφνικά η κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει αρκετά μέτωπα και κυρίως να επαναπροσδιορίσει το αφήγημά της για την επιστροφή στην κανονικότητα.

Το καλοκαίρι που περίμεναν κάποιοι ως βατήρα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας δεν θα έρθει. Στο πιο εμβολιασμένο κράτος της υφηλίου, το Ισραήλ, συζητάνε ακόμα και για τη νέα επιβολή ενός νέου ολικού lockdown.

Στην Ελλάδα, βέβαια, ένα τέτοιο σενάριο θα ήταν εφιαλτικό. Θα πυροδοτούσε πρόωρες εκλογές καθώς η φθορά της κυβέρνησης θα ήταν τεράστια. Όχι τώρα ότι δεν είναι.

Είναι χαρακτηριστική η δημοσκόπηση της Prorata που βρίσκει ένα 61% απογοητευμένο από την διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση. Απογοήτευση που ενσωματώνεται στην δυσαρέσκεια για τις βάσεις των Πανελλαδικών και την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών.

Αδυναμία του Α. Τσίπρα να κεφαλαιοποιήσει τη φθορά της κυβέρνησης μέσα στη πανδημία

Ωστόσο, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η εξάπλωση της μετάλλαξης Delta έχει αλλάξει τα δεδομένα και για τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Στον ΣΥΡΙΖΑ οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα περιμένουν το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία το φθινόπωρο για να εκδηλώσουν μαζικά τη διαφωνία τους για βασικές επιλογές της ηγεσίας.

Στο στόχαστρό τους είναι η έλλειψη αυτοκριτικής από τον Α. Τσίπρα για την κυβέρνηση 2015-2019 αλλά και εμμονές όπως η στήριξη της γραμμής Πολάκη, οι αμφισημίες για την πανδημία και τον εμβολιασμό.

Όσο δε γίνεται το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρχει αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Α.  Τσίπρα

Αλλά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας περίμενε το Συνέδριο προκειμένου να επαναβεβαιωθεί η στήριξη της πλειοψηφίας των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στο πρόσωπό του. Κάτι που θα τερμάτιζε την αμφισβήτηση στο πρόσωπό του.

Πρόσφατο, χτυπητό κρούσμα η ευθεία αμφισβήτηση του Στέλιου Κούλογλου απέναντι στον Α. Τσίπρα με το άρθρο «Πρόεδρε, μάλλον δεν αρέσουμε».

Πάντως, ενδεχομένως να μη γίνει το Συνέδριο εάν το 4ο κύμα της πανδημίας χτυπήσει για τα καλά την χώρα. Άλλωστε, η έξαρση της πανδημίας φέρνει ξανά τα σενάρια των πρόωρων εκλογών στις συζητήσεις των επιτελών.

Το κόμμα έχει αποσυσπειρωθεί και φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Κανονικά με τέτοια διαχείριση η αξιωματική αντιπολίτευση θα έπρεπε να είχε κεφαλαιοποιήσει την δυσαρέσκεια του κόσμου;

Ανατροπές θα δούμε και στο ΚΙΝΑΛ – Αμφίβολο το Συνέδριο

Αλλά και στο ΚΙΝΑΛ τα πράγματα κινούνται υπό αμφιβολία. Τον Σεπτέμβριο η Κεντρική Επιτροπή θα αποφασίσει για εσωκομματικές εκλογές που θα γίνουν στα τέλη Νοεμβρίου.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος ήδη έχει ξεκινήσει τον αγώνα του ενώ και ο Νίκος Ανδρουλάκης δήλωσε ότι θα είναι υποψήφιος. Η Φώφη Γεννηματά θέλει στις 3 Σεπτέμβρη, στα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ να ανακοινώσει μέσα από μία φιέστα την υποψηφιότητά της.

Ωστόσο, αν τα πράγματα αρχίζουν να στραβώνουν, ποιος θα ενδιαφερθεί για τις εκλογές του ΚΙΝΑΛ όταν μπορεί να έχουμε και το ενδεχόμενο πρόωρων εθνικών εκλογών; Χρειάζεται ομαλό πολιτικό διάστημα.

Τέλος να πούμε ότι και το ΜΕΡΑ25 έχει προγραμματίσει Συνέδριο και για εκλογή γραμματέα μέσα Νοεμβρίου και είναι ακαθόριστο εάν θα γίνει ενώ το ΚΚΕ έχει τελειώσει με αυτές τις διαδικασίες και ο Κουτσούμπας έχει επανεκλεγεί στο τιμόνι του Περισσού.

Κανένα από τα σημερινά κόμματα δεν μπορεί να εκφράσει τους νεο-αγανακτισμένους

Ωστόσο, θα πρέπει να τονίσουμε κάτι που παρατηρούν και οι δημοσκόποι. Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κοινό το οποίο εμφανίζεται δυσαρεστημένο από την πολιτική διαχείριση της κυβέρνησης για την πανδημία αλλά και την οικονομία και δεν φαίνεται να καταλήγει σε κάποιο πολιτικό φορέα.

Στις πορείες που έγιναν το τελευταίο διάστημα –που κάποιοι βάφτισαν αντιεμβολιαστικές ενώ συμμετείχαν και εμβολιασμένοι, επιχειρηματίες εστίασης/τουρισμού, κ.ά.– διαμαρτυρήθηκε ένα πλήθος κόσμου απροσδιόριστης πολιτικής ταυτότητας ωστόσο πολλοί κρίνουν ότι προέρχεται από την Δεξιά παράταξη, ενδεχομένως όμως να έχουν ψηφίσει και κάποια αριστερά αντισυστημικά κόμμα.

Ούτως ή άλλως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ παραμένουν αγκυλωμένα στα ποσοστά τους, δεν έχουν πείσει και πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα θέματα ηγεσίας και εκπροσώπησής τους και μετά να βγουν στο λαό.

Οι νέοι αγανακτισμένοι είναι κίνημα όπως τα κίτρινα γιλέκα

Οι νέοι αγανακτισμένοι της πανδημίας, είτε είναι πολίτες που ζητάνε πίσω την κανονική τους ζωή είτε είναι επιχειρηματίες που έχουν πληγεί οικονομικά, θυμίζουν το κίνημα των κίτρινων γιλέκων.

Ένα μαζικό κίνημα στην Γαλλία κατά του Μακρόν που δεν είχε πολιτικό φορέα από πάνω του και εξαπλώθηκε σε όλη τη Γαλλία αλλά και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες μέσα από συνελεύσεις και κοινωνικά δίκτυα.

Το αίτημά τους ήταν να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών σε μακρινές περιοχές της Γαλλίας καθώς οι φόροι στα πετρελαιοειδή και η αύξηση της τιμής των καυσίμων είχαν αυξήσει τον πληθωρισμό και είχαν μειώσει το διαθέσιμο εισόδημα των μικρομεσαίων.

Και ήταν τόσο δυναμικό του κίνημά τους που παραλίγο να ρίξουν ακόμα και τον Ε. Μακρόν. Από τότε άρχισε η μεγάλη φθορά στο αρχηγικό του προφίλ.

Η περίπτωση των νέων αγανακτισμένων δεν είναι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού στο κόσμο και κυρίως στην Ευρώπη διότι η Ε.Ε έχει κάνει συνολικά λάθος διαχείριση της πανδημίας, την οποία ακολουθήσαμε και εμείς ως χώρα.

Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι εάν αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του κινήματος των κίτρινων γιλέκων θα βλάψει το προφίλ των Ευρωπαίων πρωθυπουργών.

Πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη αλλά μεγάλη αποχή…

Οι δημοσκοπήσεις μπορεί να δείχνουν ότι υπάρχει πολιτική κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, ωστόσο υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό που έχει απορρίψει τις πολιτικές του για την πανδημία.

Οποιος διαβάσει την δημοσκόπηση της Prorata αυτό το κατανοεί εύκολα. Μέχρι τώρα κανένα πολιτικό κόμμα δεν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει αυτές τις αντιδράσεις.

Τα σημερινά πολιτικά κόμματα είναι ανήμπορα να πιάσουν αυτές τις δυνάμεις.

Στα δεξιά της Ν. Δημοκρατίας υπάρχει ένα χάος και υπό τις σημερινές συνθήκες δεν φαίνεται στον ορίζοντα να μπορεί κάποιος να καθοδηγήσει αυτό το πλήθος των δυσαρεστημένων.

Οπότε, εάν δεν προκύψει κάποιος σοβαρός πολιτικός φορέας –και όχι κάτι ευκαιριακό– τότε αυτό το πλήθος θα προστεθεί στην ούτως ή άλλων μεγάλη αποχή που παρατηρείται εδώ και χρόνια στις εκλογές.