Κοντά στην παραγωγή δικής του πυρηνικής βόμβας είναι πλέον το Ιράν δήλωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) Ραφαέλ Γκρόσι, καθώς η χώρα αυξάνει τηνποσότητα του εμπλουτισμένου ουρανίου με καθαρότητα που φθάνει έως και 60%.
Η κίνηση αυτή είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στις δυτικές πρωτεύουσες που ήδη υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει πολιτική δικαιολογία για τον εμπλουτισμό ουρανίου στο Ιράν σε τέτοιο επίπεδο, καθώς καμία άλλη χώρα δεν το έχει κάνει χωρίς να παράγει πυρηνικές βόμβες, κάτι το οποίο η Τεχεράνη αρνείται.
Το Ιράν διαθέτει ήδη αρκετό υλικό που είναι εμπλουτισμένο σε ποσοστό έως και 60%, και συνιστά το πιο υψηλά εμπλουτισμένο απόθεμά του, το οποίο επαρκεί για τέσσερα πυρηνικά όπλα κατ’ αρχήν, εάν το εμπλουτίσει περαιτέρω, σύμφωνα με ένα μέτρο σύγκρισης του ΔΟΑΕ. Το Ιράν διαθέτει αρκετό απόθεμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εμπλουτισμό ουρανίου σε χαμηλότερα επίπεδα.
«Σήμερα ο οργανισμός ανακοινώνει ότι η παραγωγική ικανότητα αυξάνεται δραματικά από το απόθεμα του 60%», δήλωσε ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας Ραφαέλ Γκρόσι στο περιθώριο της διάσκεψης για την ασφάλεια του Διαλόγου, που πραγματοποιείται στην Μανάμα, πρωτεύουσα του Μπαχρέιν.
Ο Γκρόσι πρόσθεσε ότι πρόκειται να αυξηθεί «επτά, οκτώ φορές περισσότερο, ίσως, ή και περισσότερο» από τον προηγούμενο ρυθμό των 5-7 κιλών τον μήνα.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί επίσης πλήγμα για τον ίδιο Γκρόσι, καθώς είχε δηλώσει μετά από μια επίσκεψή του στο Ιράν τον περασμένο μήνα, ότι η Τεχεράνη αποδέχθηκε το «αίτημά» του να περιορίσει το απόθεμά της σε εμπλουτισμένο ουράνιο σε ποσοστό έως 60% για να μειώσει τις διπλωματικές εντάσεις, κάνοντας λόγο για «ένα συγκεκριμένο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση».
Διπλωμάτες ανέφεραν τότε, ωστόσο, ότι το βήμα του Ιράν, το οποίο περιελάμβανε την προετοιμασία για την εφαρμογή του εν λόγω ανώτατου ορίου, έγινε υπό την προϋπόθεση ότι το Συμβούλιο των κυβερνητών του ΔΟΑΕ, το οποίο αποτελείται από 35 μέλη-κράτη, δεν θα εξέδιδε ψήφισμα κατά του Ιράν για την ανεπαρκή συνεργασία του με τον οργανισμό, κάτι που το Συμβούλιο έκανε στη συνέχεια, ανεξάρτητα.
