Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Κυρανάκης, παραχώρησε συνέντευξη στην Ελεονώρα Μελέτη και μεταξύ άλλων, μίλησε για τη σχέση του με τον πατέρα του.
«Είμαι προϊόν ενός καλοκαιρινού έρωτα στη Σκιάθο. Η μητέρα μου εκείνη την εποχή ήταν σε μια μετάβαση στην καριέρα της κι είχε πάει στο Λονδίνο. Το προσπαθούσε μόνη της. Το 1981 είπε να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή στο εξωτερικό. Το καλοκαίρι του 1986 επέστρεψε στην Ελλάδα, δούλευε στην Σκιάθο, γνώρισε τον πατέρα μου και προέκυψα εγώ. Στη συνέχεια δεν ταίριαξαν», ανέφερε αρχικά στην εκπομπή «Μεσάνυχτα».
«Η μητέρα μου σήκωσε το βάρος μόνη της, τη θαυμάζω πολύ»
«Δεν έχω επαφή με τον πατέρα μου, δεν ξέρω πoύ είναι. Δεν έχουμε ζήσει ποτέ μαζί. Η μητέρα μου σήκωσε το βάρος μόνη της, τη θαυμάζω πολύ για αυτό, και με κράτησε τελικά. Τον έχω δει ελάχιστες φορές, αλλά δεν του κρατώ κακία. Έχω πολλά χρόνια να τον δω. Οι επιλογές στη ζωή πρέπει να είναι αυτές που θέλουμε και επιθυμούμε. Έκανε τις επιλογές του. Έχω πιάσει τη μητέρα μου να νιώθει ενοχές για την επιλογή της αυτή. Το έχω αισθανθεί. Εγώ τη θαυμάζω. Αυτή ήταν η δική της δύναμη. Είναι μια κατάσταση που την αγκαλιάζεις», προσέθεσε ο κ. Κυρανάκης.
«Φυσικά, κι είχα την έλλειψη του πατρικού προτύπου, και αυτός είναι ένας λόγος που κι εγώ θέλω να κάνω δική μου οικογένεια. Αλλά αυτή η έλλειψη σου δίνει δύναμη για άλλα πράγματα και να παίρνεις αποφάσεις. Είχα ερωτήματα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν απαντήθηκαν από την αρχή. Είχα απορίες αλλά την έχω δεχτεί αυτήν την κατάσταση», κατέληξε.
«Το αφεντικό μου είναι αυτοί οι 42.000 που με ψήφισαν»
Όσο για την καριέρα του, ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης είπε πως «οι βουλευτές δεν έχουν δυνατότητα να κάνουν πραγματικό έργο. Δεν διαχειρίζονται χρήματα για να μπορούν να επενδύσουν στην τάδε υποδομή. Θα εφαρμόσω την τάδε πολιτική Αυτό το κάνουν οι υπουργοί. Στην πραγματικότητα οι βουλευτές ούτε καν ψηφίζουν. Η ψήφος του βουλευτή τεκμαίρεται. Σε κάθε νομοσχέδιο, το οποίο μπορεί να αλλάζει μέρα με τη μέρα, ψηφίζει ένας εισηγητής. Εκτός αν υπάρχει ονομαστική ψηφοφορία που γίνεται με αίτημα της αντιπολίτευσης».
Και συμπλήρωσε το εξής: «Το να είναι κυβερνητικός βουλευτής ένας άνθρωπος 34 ετών που τα προηγούμενα χρόνια ήταν αεικίνητος και δραστήριος, αυτή η κατάσταση φέρνει ασφυξία. Και εγώ για πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνομαι στάσιμος. Το αφεντικό μου είναι αυτοί οι 42.000 που με ψήφισαν. Σε αυτούς λογοδοτώ. Η σχέση μου με αυτούς τους ανθρώπους μου έχουν λείψει πολύ. Νιώθω ότι δεν μπορώ να καταφέρω πράγματα. Για άνθρωπο που ασχολείται με την πολιτική για τους σωστούς λόγους, που θέλει να αλλάξει τη χώρα, να κάνει τη χώρα πρότυπο, δεν έχω τα εργαλεία να το κάνω».
