Είθισται ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας να είναι Αμερικανός που επιλέγεται από τις ΗΠΑ και εκείνος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ευρωπαίος. Αυτή τη φορά όμως ο πρόεδρος της Τράπεζας θα φοράει τουρμπάνι...

Ο 63χρονος Ινδοαμερικανός Ατζέι Μπάνγκα θα διαδεχτεί τον Ντέιβιντ Μάλπας στις 2 Ιουνίου, όπως μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ.

Ο Μάλπας ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα αποχωρήσει από το αξίωμα μέχρι τις 30 Ιουνίου, αν και δεν διευκρίνισε τους λόγους για τους οποίους παραιτείται προτού να λήξει η πενταετής θητεία του.

Ο Ατζέι Μπάνγκα ήταν ο εκλεκτός του Αμερικανού προέδρου, Τζο Μπάιντεν, για το αξίωμα αυτό και ο μοναδικός υποψήφιος, όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα «Le Monde».

Ο γενειοφόρος Σιχ, παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών, θα κληθεί να επεκτείνει την οικονομική δύναμη της Ουάσινγκτον και να αντιμετωπίσει παγκόσμια ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή και και η δημόσια υγεία.

Επί 30 χρόνια ο Μπάνγκα διαχειρίζεται επιτυχημένες παγκόσμιες εταιρείες που δημουργούν θέσεις εργασίας, φέρνουν επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. καθοδηγούν οργανισμούς σε περιόδους θεμελιωδών αλλαγών, όπως έχει δηλώσει ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.

Αναλαμβάνοντας τα νέα του καθήκοντα, ο Ατζέι Μπάνγκα έχει πολλά όπλα στη φαρέτρα του.

Έχει διατελέσει διευθύνων σύμβουλος της Mastercard, υψηλόβαθμο στέλεχος του αμερικανικού, επενδυτικού μετοχικού αμοιβαίου κεφαλαίου «General Atlantic» και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας συμμετοχών «Exor», της οικογένειας Annielli.

Για την Ουάσινγκτον, ο Μπάνγκα διαθέτει την αναγκαία εμπειρία για να κινητοποιήσει ιδιωτικούς και δημόσιους πόρους ώστε να αντιμετωπιστούν οι κατεπείγουσες προκλήσεις της εποχής μας.

Μεγάλωσε στην Ινδία και κατά συνέπεια ξέρει από πρώτο χέρι την κατανόηση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι αναπτυσσόμενες χώρες.

Η επιλογή του Μπάνγκα θα μπορούσε να απογοητεύσει ορισμένους ακτιβιστές για το κλίμα, οι οποίοι καλούσαν την κυβέρνηση Μπάιντεν να διορίσει έναν πρόεδρο με ισχυρό υπόβαθρο σε περιβαλλοντικά θέματα.

Η έλλειψη άμεσης εμπειρίας στον δημόσιο τομέα θα μπορούσε επίσης να αντιμετωπιστεί με σκεπτικισμό από ορισμένους ειδικούς σε θέματα ανάπτυξης.

Διαβάστε περισσότερα