Δικαιολογημένα ερωτηματικά προκαλούν το τελευταίο δεκαπενθήμερο περιστατικά επιβολής προστίμων στη Μύκονο.
Αυτή τη φορά δεν έχουν να κάνουν με κρυμμένα φορολογικά έσοδα και παράνομη διακίνηση χρήματος αλλά κυρίως με την εξυπηρέτηση της μετακίνησης εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών στο νησί των Ανέμων.
Τί έχει συμβεί; Σήμερα, ο νόμος επιτρέπει δύο ειδών υπηρεσίες μετακίνησης από ένα σημείο σε ένα άλλο σε τουριστικούς προορισμούς: τα ταξί και τα ειδικά αδειοδοτημένα οχήματα που εκμισθώνονται με οδηγό.
Σύνηθες βέβαια φαινόμενο κάθε χρόνο είναι επιτήδειοι να εκμεταλλεύονται την ανάγκη να μετακινηθούν ταυτόχρονα στο νησί χιλιάδες επιβάτες και να παρέχουν υπηρεσίες που δεν πληρούν τις νόμιμες προδιαγραφές.
Οι επιτήδειοι αυτοί αποτελούν στόχο ελέγχων κλιμακίων τόσο του Υπουργείου Μεταφορών όσο και της Ελληνικής Αστυνομίας.
Φέτος όμως στη Μύκονο καταγράφεται μία εξαιρετικά παράξενη πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα ελεγκτικά κλιμάκια της Αστυνομίας που μετέβησαν από το Αστυνομικό Τμήμα του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος στο νησί, δεν επιβάλλουν πρόστιμα μόνο στους «μαυραγορίτες» της περιοχής αλλά και στις επιχειρήσεις που λειτουργούν μέσω τεσσάρων διαφορετικών πλατφόρμων νόμιμα, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του περιβόητου «νόμου Σπίρτζη» του 2018. Διατηρούν δηλαδή ελάχιστη διάρκεια μίσθωσης 30’, ελάχιστο κόστος μίσθωσης 36€ και ανάρτηση της κάθε μια διαδρομής στο μητρώο του Υπουργείου Μεταφορών.
Κι αυτό αφού έχουν -σε αντίθεση με τους «παράνομους» του νησιού- φροντίσει να εξασφαλίσουν τις τέσσερις διαφορετικές άδειες που ορίζει ο απίθανός αυτός νόμος που μόνο φιλοεπενδυτικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σε πρόσφατη σύστασή της η ΕΕ φωτογραφίζει την ελληνική νομοθεσία περίπου… ως παράδειγμα προς αποφυγή για την παροχή αντίστοιχων σύγχρονων και ανταγωνιστικών υπηρεσιών.
Την ώρα, λοιπόν, που το αρμόδιο Υπουργείο -έστω και με αυτόν τον τρόπο- όρισε το πλαίσιο δραστηριοποίησης των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, η ΕΛ.ΑΣ -συνεπώς και το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας- φέρεται περιέργως να το αγνοεί.
Τις τελευταίες ημέρες έχουν επιβληθεί, χωρίς να είναι κατανοητός νομικά ο λόγος, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ προστίμων στις επιχειρήσεις αυτές, με ορατό πλέον τον κίνδυνο να διακοπεί η λειτουργία τους.
Μάλιστα, τα κλιμάκια αυτά, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν ζητούν καν τα έγγραφα αδειοδότησής των οχημάτων αλλά απλώς… κόβουν πρόστιμα με «καταδρομικές» και περιέργως συνοπτικές διαδικασίες.
Τί σημαίνει ένα πιθανό κατά τα φαινόμενα λουκέτο στις επιχειρήσεις αυτές; Αφενός εκατοντάδες οδηγοί και υπάλληλοι θα χάσουν τη δουλειά τους και νόμιμα έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές προς το Δημόσιο επίσης θα χαθούν.
Αφετέρου και κυρίως όμως, εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες καθημερινά δε θα εξυπηρετούνται. Ή για την ακρίβεια θα μείνουν… στο έλεος των 30 -όλων και όλων- νόμιμων ταξί της Μυκόνου και των δεκάδων μαυραγοριτών που ενοχλούνται ελάχιστα έως καθόλου από το περίεργο αυτό πογκρόμ σε σχέση με τις νόμιμες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται.
Με ό,τι σημαίνει αυτό, βέβαια, για το ίδιο το τουριστικό προϊόν της χώρας σε μία χρονιά με εντυπωσιακές αφίξεις όπως πρόσφατα επεσήμανε και το Υπουργείο Τουρισμού.
Τέλος, προκύπτει ακόμη ένα εύλογο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν την ώρα που ένα Υπουργείο νομοθετεί και ερμηνεύει ένα δικό του νόμο, να έρχεται ένα συγκεκριμένο κλιμάκιο Αστυνομικών και να ερμηνεύει τον ίδιο νόμο διαφορετικά, επιβάλλοντας πρόστιμα σε παράνομους (δικαίως) αλλά και νόμιμους;
Και στη μέση αυτού του παράλογου διλλήματος, βρίσκονται οι επιχειρήσεις που λειτουργούν ακριβώς όπως προβλέπει ο (προβληματικός) ισχύων νόμος με μια ομάδα όμως ελεγκτών να επιμένει ακατανοήτως να το αγνοεί.
