Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο πρώην Υπ. Επικρατείας Σταύρος Παπασταύρου, που αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για ένα ατυχές περιστατικό, μολονότι βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία – ειδική αποστολή με εντολή άνωθεν, προκειμένου να επιχειρήσει να συμβιβάσει – γεφυρώσει μια εν εξελίξει κρίση μεταξύ της κυβέρνησης και πανίσχυρου εκδοτικού- επιχειρηματικού συγκροτήματος συνιστά μια τεράστια αδικία προς το πρόσωπο ενός χαρισματικού ανθρώπου, έγκυρου νομικού, ικανού διαπραγματευτή απόλυτης εμπιστοσύνης!
Ο Σταύρος Παπασταύρου, εκ των πιο στενών συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά την κρίσιμη διακυβέρνηση της χώρας την περίοδο 2012-14 (τότε σώθηκε η παρτίδα) για όποιον τυχόν δεν θυμάται, αποτέλεσε ένα παρολίγον εξιλαστήριο θύμα των διώξεων λάσπης που εξαπέλυσε το «παρά-σύστημα ΣΥΡΙΖΑ» προκειμένου να σπιλώσει και να «καταδικάσει» ποινικά και ηθικά τους …καθεστωτικούς – ταξικούς εχθρούς του, μέσα από κατηγορίες κατασκευασμένες!
Και είναι γεγονός ότι ο Σταύρος Παπασταύρου μετά από αγώνες έξι χρόνων, όπου προσπαθούσε να αποδείξει ότι «δεν είναι ελέφαντας» απέναντι σε υπόγειους και υπόπτους μηχανισμούς, που κατασκεύαζαν ενόχους διαφθοράς και διαπλοκής στην κοινή γνώμη, δημιουργώντας εντυπώσεις για να αποκομίσουν πολιτικά ωφέλη, κατάφερε να δικαιωθεί, με τεράστιο προσωπικό κόστος και τίμημα και σταδιακά να αποκαταστήσει την κανονικότητα στην επαγγελματική του ζωή, με αποκορύφωμα την επιστροφή του στον δημόσιο βίο και τη θέση του Υπ. Επικρατείας που ανέλαβε μετά τις εκλογές!
Και είναι πραγματικά άδικο μετά από τέτοια μάχη με τα υπόγεια συστήματα και τα παραδικαστικά, αφού κατάφερε να δικαιωθεί και να αποτινάξει την λάσπη, να έρχεται ένα ατυχές περιστατικό, μια εντολή διαπραγμάτευσης και όχι αυτόνομη ενέργεια ιδία βουλήσει, και να τον στιγματίζει ξανά για την επαφή με τα ισχυρά οικονομικά και εκδοτικά κέντρα!
Η πρόσφατη αυτή ιστορία με την δυσάρεστη πολιτική εξέλιξη, αδικεί πέραν πάσης αμφιβολίας έναν άνθρωπο – αγωνιστή, που κυνηγήθηκε από τους εχθρούς της παράταξης και όλους όσοι επωφελήθηκαν παντί τρόπο από την παντοκρατορία του ΣΥΡΙΖΑ και των κομματικών μηχανισμών του καθώς και από τα παράκεντρα που έπαιξαν τον βρώμικο ρόλο!
Και κατά τη γνώμη μου πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει καλά, ξέρει μέσα του, ότι ο Σταύρος Παπασταύρου αδικήθηκε, υπήρξε αυτή τη φορά το εξιλαστήριο θύμα ενός ατυχούς συμβάντος, ενός ασήμαντου γεγονότος που πήρε έκταση και προκάλεσε δυσανάλογο θόρυβο!
Και η αλήθεια είναι πως η απουσία Παπασταύρου συνιστά μια μεγάλη απώλεια και για το Μαξίμου, που φαντάζει αδύναμο, αλλά και για τον πρωθυπουργό προσωπικά, καθώς έστω προσωρινά έχει αδρανοποιηθεί ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης, με εμπειρία στις διαπραγματεύσεις, αποδοχή από την Δικαιοσύνη αλλά και ικανότητα στην διαχείριση των ισχυρών επιχειρηματικών, τραπεζικών και οικονομικών παραγόντων!
