Η απόφαση του κορυφαίου στον κόσμο, αυστραλιανού fund Macquarie να κατέβει στον διαγωνισμό για την απόκτηση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, χωρίς local partner (όπως μέχρι σήμερα συνηθίζεται) και να πλειοδοτήσει υποβάλλοντας οικονομική πρόταση μαμούθ, πέρα από κάθε προσδοκία, ανακατεύει την τράπουλα και αδιαμφισβήτητα προκαλεί αναστάτωση στο οικονομικό – επιχειρηματικό σύστημα!

Οι ισχυροί του χώρου  έμειναν εκτός ΔΕΔΔΗΕ

Ξαφνικά, από την μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που έχει ποτέ πραγματοποιηθεί στη χώρα, οι πανίσχυροι Έλληνες παίκτες έμειναν έξω!

Με τη συναίνεση του Μαξίμου (με ποιον μίλησαν άραγε;), άναψε το «πράσινο φως» στους ξένους επενδυτές – κερδοσκόπους, να κατεβαίνουν στους διαγωνισμούς του δημοσίου χωρίς local partners!

Ο κίνδυνος δημιουργίας ενός νέου ανησυχητικού περιβάλλοντος 

Και το γεγονός ότι ο ξένος παίκτης – επενδυτής κέρδισε, χωρίς τη βοήθεια – υποστήριξη κανενός πανίσχυρου ή διαπλεκόμενου επιχειρηματία, διαμορφώνει καλώς ή κακώς ένα νέο περιβάλλον, στο οποίο οι ξένοι θα κατεβαίνουν μόνοι τους και με όπλο την οικονομική τους ισχύ και την ευρωστία δεν έχουν ανάγκη κανέναν έλληνα για να συμμαχήσουν ή να συνεταιριστούν!

Και μετά βεβαιότητας θα μπορούν να χαρακτηρίζονται ακόμη και ως …εισβολείς, από τη στιγμή που δεν θα εντάσσουν κάποιον δυνατό εγχώριο παίκτη στο σχήμα τους!

Και είναι προφανές πως εάν το παράδειγμα της Macquarie ακολουθηθεί και από τα άλλα ισχυρά διεθνή funds που τυχόν θα ενδιαφερθούν να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς του δημοσίου, τότε θα έχει συντελεστεί μια βίαιη ανατροπή και οι ισχυρές ελληνικές επιχειρήσεις θα τεθούν εκτός νυμφώνος, αφού είναι προφανές πως ουδείς μπορεί να αντιταχθεί στον ωκεανό εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που διαχειρίζονται τα κορυφαία επενδυτικά – κερδοσκοπικά σπίτια στον κόσμο!

Η ιδιωτικοποίηση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Επειδή πολλά λέγονται και πολλά γράφονται με αφορμή την Macquarie και το 49% του ΔΕΔΔΗΕ σχετικά με το κατά πόσον οι μεγάλοι διεθνείς όμιλοι χρησιμοποιούν στην προσπάθεια τους να πάρουν δουλειές στην Ελλάδα, local partners, πρέπει να καταστήσουμε σαφή τα εξής.

Διεθνώς η πρακτική που χρησιμοποιείται από τους μεγάλους επενδυτικούς ομίλους όταν επενδύουν σε μια ξένη χώρα, όπως η Ελλάδα για παράδειγμα, είναι ο συνεταιρισμός με έναν …τοπικό παίκτη, έναν εγχώριο επιχειρηματικό όμιλο που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, έχει προσβάσεις, ενίοτε και επιρροή και σε γενικές γραμμές μπορεί να συμβουλεύσει και να δώσει κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά την οικονομική πρόταση και τον φάκελο υποβολής στον διαγωνισμό.

Είθισται να κατεβαίνουν μεικτά σχήματα 

Και είναι γεγονός πως κατ’ επανάληψη έχουμε δει – και βλέπουμε άλλωστε- να κατεβαίνουν σε διαγωνισμούς του δημοσίου ή του ευρύτερου δημοσίου τομέα μεικτά σχήματα αποτελούμενα από Έλληνες και ξένους εταίρους. Από τα δημόσια έργα, μέχρι τις αποκρατικοποιήσεις, την ενέργεια και τις προμήθειες!

Οι συζητήσεις της Macquarie με μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια 

Η αυστραλιανή Macquarie κατέβηκε στον διαγωνισμό για τον ΔΕΔΔΗΕ μόνη της, χωρίς local partner!

Οι πληροφορίες λένε πως οι Αυστραλοί σε ανύποπτη στιγμή είχαν μια συζήτηση – προσέγγιση για το θέμα του εν λόγω διαγωνισμού, με πολύ μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια, από τις κορυφαίες στη χώρα, με την οποία διερεύνησαν το ενδεχόμενο να υποβάλουν πρόταση από κοινού στην ΔΕΗ.

Το ερώτημα στο Μαξίμου!

Ωστόσο η Macquarie που δεν είχε εμπειρία από την ελληνική αγορά και τον τρόπο λειτουργίας της, φέρεται να απευθύνθηκε στο Μαξίμου το οποίο και ερώτησε «αν είναι «υποχρεωμένη» στον διαγωνισμό για το 49% του ΔΕΔΔΗΕ να χρησιμοποιήσει local partner ή όχι»!

Η απάντηση που δόθηκε αρμοδίως! Δεν υπάρχει «Υποχρέωση» για …local partner!

Και από το γραφείο του πρωθυπουργού η απάντηση που δόθηκε σύμφωνα με πληροφορίες ήταν πως όχι, δεν υπάρχει καμμία υποχρέωση χρησιμοποίησης έλληνα παίκτη ως εταίρου σε ένα κοινοπρακτικό σχήμα.

Αν θέλει να έχει local partner φυσικά και μπορεί να τον έχει. Είναι θέμα δικό της, όχι όμως υποχρέωση!

Και η Macquarie δεν προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας με τον πολύ μεγάλο, εύρωστο και αξιόπιστο εγχώριο όμιλο, αλλά κατέβηκε μόνη της στον διαγωνισμό τον οποίο και κέρδισε υποβάλλοντας οικονομική προσφορά μαμούθ, πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα.

Στο διά ταύτα!

Η λογική της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσον αφορά τους διαγωνισμούς και τις συμμαχίες Ελλήνων και ξένων επιχειρηματικών παικτών δεν είναι αποτρεπτική αλλά αντιθέτως στηρίζει τις συνεργασίες αυτές οι οποίες  είναι καλοδεχούμενες.

Ωστόσο το πλαίσιο της συνεργασίας του ξένου επενδυτή με τον έλληνα partner θα πρέπει να είναι υγιές, γόνιμο και δημιουργικό και να εστιάζεται απολύτως στο επιχειρηματικό και επενδυτικό κομμάτι και όχι να αναζητείται από τον ξένο επενδυτή ένας εγχώριος νταραβεριτζής που υπόσχεται παρεμβάσεις, επιρροή στο σύστημα, γνωριμία με πρόσωπα κλειδιά και πάει λέγοντας…