Επειδή πολλά λέγονται και πολλά γράφονται με αφορμή την Macquarie και το 49% του ΔΕΔΔΗΕ σχετικά με το κατά πόσον οι μεγάλοι διεθνείς όμιλοι χρησιμοποιούν στην προσπάθεια τους να πάρουν δουλειές στην Ελλάδα, local partners, πρέπει να καταστήσουμε σαφή τα εξής:
Διεθνώς η πρακτική που χρησιμοποιείται από τους μεγάλους επενδυτικούς ομίλους όπως η Macquarie, όταν επενδύουν σε μια ξένη χώρα, όπως η Ελλάδα για παράδειγμα, είναι ο συνεταιρισμός με έναν …τοπικό παίκτη, έναν εγχώριο επιχειρηματικό όμιλο που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, έχει προσβάσεις, ενίοτε και επιρροή και σε γενικές γραμμές μπορεί να συμβουλεύσει και να δώσει κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά την οικονομική πρόταση και τον φάκελο υποβολής στον διαγωνισμό.
Και είναι γεγονός πως κατ’ επανάληψη έχουμε δει – και βλέπουμε άλλωστε- να κατεβαίνουν σε διαγωνισμούς του δημοσίου ή του ευρύτερου δημοσίου τομέα μεικτά σχήματα αποτελούμενα από Έλληνες και ξένους εταίρους.
Από τα δημόσια έργα, μέχρι τις αποκρατικοποιήσεις, την ενέργεια και τις προμήθειες!
Η αυστραλιανή Macquarie κατέβηκε στον διαγωνισμό για τον ΔΕΔΔΗΕ μόνη της, χωρίς local partner!
Οι πληροφορίες λένε πως οι Αυστραλοί σε ανύποπτη στιγμή είχαν μια συζήτηση – προσέγγιση για το θέμα του εν λόγω διαγωνισμού, με πολύ μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια, από τις κορυφαίες στη χώρα, με την οποία διερεύνησαν το ενδεχόμενο να υποβάλουν πρόταση από κοινού στην ΔΕΗ.
Ωστόσο η Macquarie που δεν είχε εμπειρία από την ελληνική αγορά και τον τρόπο λειτουργίας της, φέρεται να απευθύνθηκε στο Μαξίμου το οποίο και ερώτησε «αν είναι «υποχρεωμένη» στον διαγωνισμό για το 49% του ΔΕΔΔΗΕ να χρησιμοποιήσει local partner ή όχι»!
Και από το γραφείο του πρωθυπουργού η απάντηση που δόθηκε σύμφωνα με πληροφορίες ήταν πως όχι, δεν υπάρχει καμία υποχρέωση χρησιμοποίησης Έλληνα παίκτη ως εταίρου σε ένα κοινοπρακτικό σχήμα.
Αν θέλει να έχει local partner φυσικά και μπορεί να τον έχει. Είναι θέμα δικό της, όχι όμως υποχρέωση!
Και η Macquarie δεν προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας με τον πολύ μεγάλο, εύρωστο και αξιόπιστο εγχώριο όμιλο, αλλά κατέβηκε μόνη της στον διαγωνισμό τον οποίο και κέρδισε υποβάλλοντας οικονομική προσφορά μαμούθ, πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα.
Στο διά ταύτα τώρα. Η λογική της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσον αφορά τους διαγωνισμούς και τις συμμαχίες Ελλήνων και ξένων επιχειρηματικών παικτών δεν είναι αποτρεπτική αλλά αντιθέτως στηρίζει τις συνεργασίες αυτές οι οποίες είναι καλοδεχούμενες.
Ωστόσο το πλαίσιο της συνεργασίας του ξένου επενδυτή με τον Έλληνα partner θα πρέπει να είναι υγιές, γόνιμο και δημιουργικό και να εστιάζεται απολύτως στο επιχειρηματικό και επενδυτικό κομμάτι και όχι να αναζητείται από τον ξένο επενδυτή ένας εγχώριος νταραβεριτζής που υπόσχεται παρεμβάσεις, επιρροή στο σύστημα, γνωριμία με πρόσωπα κλειδιά και πάει λέγοντας…
