Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η στάθμη των υδάτων στο «Μεγάλο Ποταμό» να έχει φτάσει στο «ναδίρ», σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος. Ένα γράφημα από τη δορυφορική αποστολή Copernicus Sentinel-2 του οργανισμού αποκαλύπτει πώς ο ποταμός έχει «συρρικνωθεί σημαντικά» στο διάστημα Ιουνίου 2020 και Ιουνίου 2022.

Στη φάρμα γαλακτοπαραγωγής του Σιμόνε Μινέλι στις όχθες του ποταμού κοντά στη Μάντοβα, η προοπτική για το μέλλον της παραγωγής του τυριού παρμεζάνα είναι μάλλον ζοφερή.

«Το νερό είναι απαραίτητο μέρος της επιχείρησης για τη διατροφή του κοπαδιού μου, που περιλαμβάνει 300 βοοειδή Friesian», δήλωσε ο Μινέλι στο CNNi.

Οι αγελάδες του Μινέλι παράγουν 30 λίτρα (περίπου 6,6 γαλόνια) γάλα η καθεμία την ημέρα, το οποίο μετατρέπεται στο αυθεντικό τυρί παρμεζάνα Parmigiano Reggiano αυτής της περιοχής. Αν οι αγελάδες του δεν πίνουν από 100 έως 150 λίτρα νερό την ημέρα ή αν υπερθερμαίνονται, το γάλα δεν θα πληροί τις αυστηρές προδιαγραφές και το τυρί δεν θα λάβει την πολυπόθητη σφραγίδα έγκρισης.

Αλλά πέρα από το νερό στις γούρνες των βοοειδών, μεγάλη ανησυχία επικρατεί και σχετικά με το τι θα φάνε οι αγελάδες.

Ο Μινέλι χρησιμοποιεί το νερό από τον Πάδο κυρίως για την άρδευση των καλλιεργειών που τρέφουν τα βοοειδή του. Έδειξε στο CNNi ένα χωράφι σόγιας που δεν έχει αρδευτεί και υποφέρει από μικρά, μαραμένα φυτά που δεν θα θρέψουν τις αγελάδες του.

Ανησυχεί για τους περιορισμούς στο νερό, καθώς βλέπει τη στάθμη του Πάδου να πέφτει ακόμη περισσότερο, αλλά και από πού θα μπορούσε να αγοράσει ζωοτροφές.

«Είμαι πολύ ανήσυχος, το πάμε πλέον μέρα με τη μέρα. Αν δεν έχεις αρκετή τροφή για να ταΐσεις τις αγελάδες σου, πρέπει να μειώσεις την παραγωγή», σημείωσε ο Μινέλι.

Στην κοντινή κοινοπραξία Parmigiano Reggiano, το γάλα που προέρχεται από τις αγελάδες της φάρμας Μινέλι αναμιγνύεται με αυτό άλλων 20 γαλακτοπαραγωγών για την παραγωγή 52.000 κεφαλιών του περιζήτητου τυριού κάθε χρόνο. Αν το γάλα στερέψει, το τυρί δεν θα παρασκευαστεί.

Λίγο πιο πάνω στο ποτάμι, η Άντα Τζόρτζι έδειξε στο CNNi το αντλιοστάσιο που λειτουργεί από την κοινοπραξία, της οποίας προΐσταται εδώ και 20 χρόνια.

«Η κοινοπραξία αναγκάστηκε να πληρώσει για να αφαιρεθεί άμμος από την κοίτη του ποταμού, ώστε να μην φράζουν οι αντλίες», είπε η Τζόρτζι.

Οι 150.000 πελάτες της κοινοπραξίας εξακολουθούν να λαμβάνουν νερό, αλλά καθώς η Τζόρτζι κοιτάζει τη στάθμη του Πάδου, λέει ότι ανησυχεί για το μέλλον.

«Η τελευταία φορά που ο ποταμός ήταν χαμηλά ήταν το 2003», δήλωσε στο CNNi.

«Αυτή τη φορά είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα. Υπάρχει έλλειψη βροχής, καθόλου χιόνι και υψηλές θερμοκρασίες. Δημιουργείται η περίφημη τέλεια καταιγίδα. Βρισκόμαστε σε ακραία κρίση», πρόσθεσε.

Αν δεν βρέξει – και δεν προβλέπεται ουσιαστική βροχή στο εγγύς μέλλον – τα πράγματα θα χειροτερέψουν.

Στην πόλη του Μιλάνο, το οικονομικό κέντρο της Ιταλίας, ο δήμαρχος διέταξε να κλείσουν όλα τα διακοσμητικά σιντριβάνια και απαγόρευσε το πλύσιμο των ιδιωτικών οχημάτων ή το πότισμα των κήπων και των γκαζόν.

Στη μικρή πόλη Καστενάσο, κοντά στην Μπολόνια, απαγορεύεται σε κομμωτές και κουρείς να πλένουν τα μαλλιά των πελατών τους δύο φορές, σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης νερού πριν εξαντληθούν τα αποθέματα εκεί.

Η Ιταλία συνιστά μια αμιγώς εξαγωγική χώρα τροφίμων, παρέχοντας αγαθά όπως το σιτάρι σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Η ξηρασία επιδεινώνει την επισιτιστική κρίση που γίνεται έντονα αισθητή στα φτωχότερα μέρη του κόσμου