Γράφει ο Νίκος Μπάρδης, πρώην Διευθ. VEOLIA, πρώην Διευθ. Συμβούλου ΕΥΔΑΠ
Τον μακρινό Ιούνιο του 1984, εν μέσω των διαπραγματεύσεων, για τις διαδικασίες επιστροφής του Βρετανικού Προτεκτοράτου στην Κίνα, ο «Μικρός Τιμονιέρης» Deng Xiaoping, ο πολιτικός που άλλαξε ριζικά την οικονομική μοίρα της χώρας του, διαβεβαίωνε ότι οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ, θα εξακολουθούν να το κυβερνούν, προσθέτοντας ότι η τοπική κυβέρνηση «θα αποτελείται κυρίως από πατριώτες».
Οι δηλώσεις του ισχυρού πολιτικού άνδρα εξέπληξαν, αλλά αυτός ατάραχος και για να εξαλείψει οποιοδήποτε αμφιβολία, συμπλήρωσε: «Δεν τους ζητάμε να εγκρίνουν το σοσιαλιστικό πολίτευμα της Κίνας, παρά μόνο να αγαπούν την Πατρίδα και το Χονγκ Κονγκ».
Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, ο Xu Jinping ερμηνεύει τον «πατριωτισμό» τελείως διαφορετικά, όταν δήλωνε τον φετεινό Ιανουάριο ότι «μόνο οι πατριώτες μπορούν να κυβερνήσουν το Χονγκ Κονγκ». Γι’αυτόν η αγάπη για την πατρίδα είναι συνώνυμη με την αγάπη για το Κόμμα.
Για να αποκλείσει τους υποψήφιους που το ΚΚΚ θεωρεί εναντίον του, η Κίνα ανακοίνωσε στις 5 Μαρτίου, κατά την συνεδρίαση της Βουλής στο Πεκίνο, μια ριζική αναδιοργάνωση του εκλογικού συστήματος του Χονγκ Κονγκ.
Το νομοσχέδιο δεν κοινοποιήθηκε, αλλά παρουσιάστηκε από τον Αντιπρόεδρο της Βουλής Wang Chen, ως προϋπόθεση για να «κυβερνηθεί από πατριώτες το Χονγκ Κονγκ».
Οι προτεινόμενες αλλαγές επιτρέπουν στην κεντρική κυβέρνηση, να ενισχύσει τον έλεγχο των υποψηφίων, μέσω της Εκλογικής Επιτροπής, η οποία θα έχει το δικαίωμα της επιλογής και της έγκρισης των υποψηφιοτήτων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντέδρασε μέσω του εκπροσώπου της για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Διπλωματία, Josep Burrell: «Η ΕΕ είναι έτοιμη να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, σε απάντηση οποιασδήποτε νέας καταπάτησης των πολιτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Χονγκ Κονγκ, που είναι αντίθετες με τις διεθνείς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της Κίνας» ήταν τα λόγια του.
Αλλά παρ’ όλες τις κριτικές και τις απειλές των χωρών της Δύσης, το Πεκίνο δεν εγκαταλείπει την ιδέα να «χαλιναγωγήσει» το πρώην Βρετανικό Προτεκτοράτο.
Αυτά δεν απασχολούν την Κίνα η οποία προβλέπει για φέτος, αύξηση του ΑΕΠ περισσότερο από 6%, όπως ανέφερε στην Βουλή, ο Πρωθυπουργός Li Keqiang (το Δ.Ν.Τ και η Παγκόσμια Τράπεζα υπολογίζουν την ανάπτυξη στο 8%): «Η ανάπτυξη της Κίνας θα αντιμετωπίζει πάντα ρίσκα και προκλήσεις. Αλλά τα βασικά στοιχεία της οικονομικής ανάπτυξης, συνεχίζουν να μας δικαιώνουν και να μας κάνουν αισιόδοξους μακροπρόθεσμα» είπε στην εναρκτήρια ομιλία του, ενώπιον 3 000 βουλευτών.
Η προτεραιότητα είναι η απασχόληση, με τον στόχο της δημιουργίας 11 εκατ. θέσεων εργασίας στα αστικά κέντρα.
Όσον αφορά το Χονγκ Κονγκ, η Κίνα βολεύεται με το σημερινό χρηματοπιστωτικό καθεστώς που επικρατεί εκεί. Ένα παράδοξο αφού η ίδια χώρα έχει δυο Κεντρικές Τράπεζες (Bank of China της Κίνας & Bank of Hong Kong and Shanghai του Χονγκ Κονγκ), καθώς και δυο νομίσματα: το κινεζικό Yuan και το Hong Kong Dollar.
Η περίεργη αυτή κατάσταση επιτρέπει στην Κίνα να παίζει σε δυο ταμπλό, επωφελούμενη τα μέγιστα, από την εξαιρετική φήμη του Χονγκ Κονγκ ως παγκόσμια πλατφόρμα χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Το 2020, η Βουλή ψήφησε ένα νομοσχέδιο για την εθνική ασφάλεια, το οποίο εφαρμόστηκε, πνίγοντας τις αντιδράσεις των κατοίκων του Χονγκ Κονγκ και οδήγησε στην φυλακή τους περισσότερους των ηγετών της αντιπολίτευσης.
Φέτος τον Ιούλιο, η Κίνα γιορτάζει την 100η επέτειο του ΚΚΚ και η κυβέρνηση του Πεκίνου δεν επιθυμεί επ’ουδενί, να τις αμαυρώσει με τις κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια του πληθυσμού του Χονγκ Κονγκ, όπως είχε γίνει πέρσι κατά τον εορτασμό των 70 ετών της Λαϊκης Δημοκρατίας.
