Η Ευρώπη ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙ περισσότερο, παράγει λιγότερο. Μια τέτοια κοινωνία που γερνάει και πληθυσμιακά, δε μπορεί να έχει μέλλον. Οι ίδιοι ρυθμιστές που την έφεραν σε αυτή την άρρωστη, μη βιώσιμη κατάσταση, θα φέρουν και τη “λύση” του UBI και των θλιβερών επιδομάτων…
Γράφει ο Γιάννης Τσιρογιάννης
To εμπορικό ισοζύγιο της ευρωζώνης διαμορφώθηκε σε έλλειμμα – ρεκόρ τον Ιανουάριο 2022, έναντι πλεονάσματος πέρυσι, καθώς το κόστος της εισαγόμενης ενέργειας σημείωσε κατακόρυφη άνοδο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat.
Ειδικότερα, το εμπορικό έλλειμμα της ευρωζώνης διαμορφώθηκε στα 27,2 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, από πλεόνασμα 10,7 δισ. ευρώ ένα χρόνο πριν.
Οι εισαγωγές σημείωσαν άλμα 44,3% σε ετήσια βάση τον Ιανουάριο, ενώ οι εξαγωγές 18,9% σε ετήσια βάση.
Σε μηνιαία βάση, οι εξαγωγές της Ευρωζώνης αυξήθηκαν 3,4% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, ενώ οι εισαγωγές 2,3%.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, το εμπορικό έλλειμμα στην ενέργεια υπερδιπλασιάστηκε σε ετήσια βάση στα 37,9 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, σε σχέση με τα 15 δισ. ευρώ στον αντίστοιχο μήνα του προηγουμένου έτους.
“Δεν είναι και τόσα πολλά 30 δισ., έτσι;”
Πολλοί ίσως πουν πως 30 δισ. δεν είναι και τόσο μεγάλο νούμερο, όταν μιλάμε για ολόκληρη την οικονομία της Ευρωζώνης. Και πράγματι μπορεί να μην είναι. Δε μπορεί το μυαλό μας να συλλάβει 30 δισ. έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον να το αντιληφθούμε ως μέγεθος ελλείματος μιας νομισματικής ζώνης.
Όμως το θέμα δεν είναι το νούμερο. Αλλά η ΤΑΣΗ. Το που βαδίζουμε. Όχι μόνο οικονομικά, αλλά σαν Ευρώπη, σαν λαός γενικότερα.
Σε αυτή τη στήλη μιλάμε συχνά για αγορές, χρηματιστήρια, πονταρίσματα… Εγώ τάσεις είμαι καλός να διαβλέπω. Και συγκεκριμένα μου αρέσει να ψάχνω την αλλαγή τάσης. Αυτή “πληρώνει” άλλωστε.
Όχι στατιστικά. Αυτά τα αφήνω για τους οικονομολόγους. Αυτούς που “εξεπλάγησαν” από τον στασιμοπληθωρισμό. Που ανάθεμα τα τόσα αμέτρητα οικονομικά στοιχεία που μελετούσαν, κανείς δεν τον προέβλεψε. Αλλά τον είδαν κάτι αμόρφωτοι Τσιρογιάννηδες.
Η στατιστική είναι μια πόρνη, που θα δώσει σε οποιονδήποτε αυτό που θέλει, αν την “πιάσεις” με τα κατάλληλα νούμερα.
Πολλοί οικονομολόγοι αναλυτές εκεί έξω ίσως πουν πως 30 δισ. δεν είναι πολλά κι ότι δε σημαίνει κάτι αυτό μπλα μπλα. Και ενδεχομένως δε θα λένε ψέματα. Αλλά δε σημαίνει ότι θα είναι και σωστοί. Δουλειά τους άλλωστε έιναι να εξηγούν το “τώρα”, εκ των υστέρων, διότι να προβλέψουν το μέλλον είναι ανίκανοι, όπως έχει αποδειχθεί.
Διαλέγω οποιαδήποτε μέρα έναν καλό χρηματιστηριάκια έναντι χιλίων οικονομολόγων.
Γινόμαστε περισσότερο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ, λιγότερο παραγωγοί
Εγώ λοιπόν βλέπω μια τάση εδώ. Από εκεί που είχαμε εξαγωγές και πλεονάσματα, πηγαίνουμε προς όλο και μεγαλύτερα ελλείμματα. Δεν έχει σημασία αν είναι 30 δισ. ή 60. Σημασία έχει το που βαδίζουμε.
Και ταυτόχρονα τα θεμελιώδη μας. Τα οποία είναι για γέλια. Η παραγωγή μειώνεται σταδιακά. Τα περισσότερα εισάγονται. Ειδικά με τον πόλεμο, φάνηκε πόσο εξαρτημένη είναι η Ευρώπη, και όχι αυτάρκης.
Με λίγα λόγια, γινόμαστε όλο και περισσότερο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ, αντί για παραγωγοί. Αυτό δεν είναι βιώσιμο. Μια τέτοια κοινωνία δε μπορεί να έχει μέλλον.
Και ειδικά αν προσμετρήσουμε στην εξίσωση τον πληθυσμιακό παράγοντα. Η Γηραιά Ήπειρος γερνάει με γεωμετρική πρόοδο. Αυτό βέβαια από μόνο του είναι ο πιο αρνητικός οικονομικός δείκτης όλων, δε χρειάζονται ελλείμματα.
Αλλά και πνευματικά, πολιτισμικά. Η πολιτισμική παρακμή είναι ευδιάκριτη γύρω μας, την τελευταία δεκαετία, όχι τυχαία βέβαια.
Προσμετρώντας βασικά ανθρώπινα και παραγωγικά θεμελιώδη στο παρακάτω διάγραμμα, εύκολα αντιλαμβανόμαστε μια αρνητική τάση.
Δεν είναι το έλλειμμα – Είναι η αρνητική τάση, γενικώς
Να το πάμε χρηματιστηριακά; Έστω ότι θες να παίξεις μια αγορά. Αφού μελετήσεις λίγο τα θεμελιώδη της, πας στο γράφημα. Βλέπεις τις συνεδριάσεις. Βλέπεις όπως τώρα αντίστοιχα, μια σταθερά ανοδική πορεία με φθίνουσα όμως ορμή, και ξαφνικά πτωτικό γύρισμα, έχοντας σπάσει στην ανοδική τάση. Η τελευταία συνεδρίαση είναι ας πούμε -5%, και κλείσιμο σε χαμηλό ημέρας.
Από αυτό τι κρατάς; Ποια είναι η σημαντικότερη πληροφορία για να αποφασίσεις τι θα ποντάρεις αύριο; Το -5% (τα 30 δισ. έλλειμμα) ή το κλείσιμο σε χαμηλό ημέρας (το αρνητικό ρεκόρ ελλείμματος στην περίπτωσή μας);
Το χαμηλό ημέρας. Διότι σε συνδυασμό με τα μακροπρόθεσμα θεμελιώδη σε κάνουν να πεις “ωπ, αυτό δεν πάει καλά. Δεν είναι απλώς μια διόρθωση. Δεν πάει καλά.”
Έχει σημασία αν θα ήταν -3 ή -4 ή -6%; Αν θα ήταν 60 δισ. αντί για 30; Έχει, αλλά περισσότερο έχει το ρεκόρ και αντιστροφή τάσης.
Μια κοινωνία με σοβαρή υπογεννητικότητα που γίνεται όλο και περισσότερο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ και λιγότερο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ, είναι δυστυχώς μια κοινωνία χωρίς μέλλον. Μια κοινωνία όπου θα δεχθεί οποιαδήποτε “λύση” της προσφέρουν οι ίδιοι ρυθμιστές που την έφεραν σε αυτήν την άρρωστη κατάσταση.
Λύσεις όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (UBI) – μια δυστοπία όπου ο κόσμος θα ζει σαν χάμστερ σε κλουβί, με τη ρόδα και την “ταϊστρα” – το κρατικό επίδομα που θα το κρατά οριακά ζωντανό. Ζην αλλά όχι “ευ ζην”…
Τα διαφημιστικά σποτάκια και η “εκπαίδευσή” μας ώστε να συνηθίσουμε την ανθυγιεινή νοοτροπία του επιδόματος έχει αρχίσει δεκαετίες πριν, και επιταχύνεται γοργά επί πανδημίας (αναστολές εργασίες) και πολέμου (τι νομίζετε πως είναι οι θλιβερές επιδοτήσης καυσίμων;)
Τα σινιάλα είναι εκεί, και μας μιλούν καιρό. Τα λεφτά τώρα πάνε στις λεγόμενες BRICS…
