Τελικά, έχουμε εποπτικές αρχές στην εγχώρια χρηματαγορά και ιδίως την χρηματιστηριακή, που τηρεί τους ίδιους κανόνες για όλες τις εισηγμένες ή έχουμε διακρίσεις και κατά βούληση επιλογές;
Η υπόθεση της κατάρρευσης της μετοχής της Alumil, με πτώση άνω του 35% σε δύο μόλις συνεδριάσεις, αντί να σημάνει συναγερμό στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, διαβλέπω μία περίεργη…μακαριότητα, για να χρησιμοποιήσω έναν κομψό όρο.
Δεν μπορεί να συμβαίνουν τέτοιες διακυμάνσεις, καταστροφικές για πολλούς επενδυτές και να μην επεμβαίνει η εποπτεύουσα αρχή και σε συνεννόηση με τη διοίκηση του Χρηματιστηρίου, να αναστείλει από τη Δευτέρα τη διαπραγμάτευση της μετοχής και μάλιστα να ακυρώσει κάθε συναλλαγή που δεν πρόλαβε, μέχρι να δοθούν εξηγήσεις από τη διοίκηση της εισηγμένης εταιρείας.
Αν θέλουμε, κυρίες και κύριοι υπεύθυνοι της χρηματαγοράς μας να εμπνέουμε εμπιστοσύνη στους ξένους και στους έλληνες επενδυτές, τα αντανακλαστικά σας σε παρόμοιες περιπτώσεις θα πρέπει να είναι άμεσα.
Γιατί, είναι βέβαιο ότι η διοίκηση της εταιρείας, που…κλαίγονταν την Κυριακή, δηλαδή την αμέσως προηγούμενη ημέρα, ότι φταίνε οι κακοί servicers – που μπορεί να φταίνε ως ένα βαθμό – γνώριζε από τον Ιούλιο τουλάχιστον, μη γελιόμαστε, την πορεία της εταιρείας, των πωλήσεων και των βύθισης των αποτελεσμάτων της.
Αλλά, σκοπίμως άφησε να λέγονται και να γράφονται ύμνοι για την εταιρεία, ωθώντας έτσι σε αγορές ακόμα και στα 3,90 ευρώ, πράγμα στο οποίο φυσικά έχουν μερίδιο και όσες ΑΧΕ με τον τρόπο τους παρότρυναν τους αδαείς σε αγορές και ειδικότερα συγκεκριμένο γραφείο.
Αν θέλει η Επιτροπή, μπορεί να διαπιστώσει τα πάντα, έχει τον τρόπο, ΤΩΡΑ, όμως και όχι να μάθουμε μετά από π.χ. έναν χρόνο για ένα τάδε πρόστιμο, που μπορεί και να μην πληρωθεί ποτέ.
