Η πρόταση για να αναλάβει η κυρία Χρ. Παπακωνσταντίνου τη θέση του υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος μας δίνει την αφορμή να αναδείξουμε ένα θέμα μείζον που χαρακτηρίζει την εποχή μας.

Η Χριστίνα Παπακωνσταντίνου αναμφίβολα διαθέτει γνώση και εμπειρία έχοντας υπηρετήσει κατά τη διαδρομή της σε πολλές καίριες θέσεις ευθύνης.

Γενική γραμματέας του Υπ. Οικονομικών, πρόεδρος της PQH, της εταιρίας εκκαθάρισης στην οποία ανέθεσε η ΤτΕ 17 Bad bank, από την Αγροτική και την Proton μέχρι την Probank!

Επιπροσθέτως η κυρία Παπακωνσταντίνου έχει διατελέσει και μέλος του ΔΣ του Μεγάρου Μουσικής.

Σε απλά λόγια η Χρ. Παπακωνσταντίνου είναι παντού! Στο υπουργείο, στην ΤτΕ, στις Bad bank , στο Μέγαρο Μουσικής!

Και διερωτώμαι: δεν υπάρχουν άλλοι; Γιατί πρέπει πάντα να τοποθετούνται σε θέσεις κλειδιά οι ίδιοι και οι ίδιοι;

Είναι οι φιλικές και προσωπικές σχέσεις τόσο ισχυρές που μπορούν να διασφαλίσουν εσαεί ρόλους και οφίτσια;

Και αλήθεια, οι εδραιωμένες επαγγελματικές συνεργασίες δεν επηρεάζουν άραγε την καθαρότητα των κρίσεων;

Υπό αυτό το πρίσμα, δεν αμφισβητούμε την ικανότητα μιας γυναίκας που έχει γνώση του αντικειμένου. Απλά τονίζουμε ότι στον δημόσιο βίο με την στενή ή την ευρεία έννοια, δεν μπορεί να καταλαμβάνουν τις καρέκλες μόνιμα τα ίδια πρόσωπα , ενίοτε δε να καθίστανται πολυθεσίτες!

Δεν υπάρχουν άλλοι; Στέρεψε ο τόπος;