Αίσθηση έχει προκαλέσει στη ναυτιλιακή αγορά η εκρηκτική άνοδος των κινεζικών ναυπηγείων Hengli, τα οποία μέσα σε ελάχιστο χρόνο έχουν καταφέρει να μπουν δυναμικά στο παιχνίδι των παραγγελιών bulk carriers – και μάλιστα με ελληνική “υπογραφή”.
Η Hengli, γνωστή κυρίως ως ενεργειακός και πετροχημικός κολοσσός, φαίνεται πως αντιμετωπίζει το ναυπηγείο της σαν… “κόκκο άμμου” μπροστά στα συνολικά οικονομικά μεγέθη της. Και όμως, αυτός ο “κόκκος” έχει αρχίσει να σηκώνει κύμα.
Όπως σχολίασε με νόημα άνθρωπος της αγοράς, “η Hengli φτιάχνει πλοία με ρυθμούς που άλλοι χρειάζονται δεκαετίες για να πετύχουν”.
Η ιστορία ξεκίνησε απλά: η εταιρεία αφού εξαγόρασε ένα ναυπηγείο το οποίο κόντευε να κλείσει, άρχισε να κατασκευάζει φορτηγά πλοία τύπου Kamsarmax για δικό της λογαριασμό.
Μόλις, όμως, άρχισαν να εμφανίζονται υποψήφιοι αγοραστές, η Hengli έκανε κάτι πρωτόγνωρο.
Πούλησε τα ήδη ναυπηγημένα πλοία. Η παραγωγή πλέον “τρέχει” σε ρυθμούς βιομηχανικής γραμμής, όχι παραδοσιακού ναυπηγείου.
Η Star Bulk του Πέτρου Παππά έβαλε παραγγελία για τρία φορτηγά πλοία, ο Όμιλος EastMed του Θανάση Μαρτίνου και η Efnav του Φίλιππου Ευσταθίου, οι οποίοι φέρονται να έχουν ήδη βάλει υπογραφές για τέσσερα και έξι πλοία αντίστοιχα.
Οι παραδόσεις τοποθετούνται μεταξύ 2026 και 2027, με την τιμή να υπολογίζεται γύρω στα $36 εκατ. ανά πλοίο.
Αν συνυπολογιστούν και τα τελευταία deals, η Hengli έχει φτάσει να κατέχει πάνω από 50 πλοία Kamsarmax στο παγκόσμιο βιβλίο παραγγελιών – σχεδόν το 1/8 της συνολικής αγοράς!
Σύμφωνα με πληροφορίες σε συζητήσεις βρίσκονται και άλλες ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακές, κάποιες εκ των οποίων εισηγμένες στη Wall Street.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η Hengli δεν κρύβει τις φιλοδοξίες της: δηλώνει ανοιχτά πως θέλει να επεκτείνει την επιρροή της στα “high-end” διεθνή projects, με πλοία που πληρούν τα πιο αυστηρά πρότυπα εκπομπών του ΙΜΟ και προετοιμάζονται για χρήση “eco fuels”.
Κι αν σκεφτεί κανείς ότι ο πρόεδρος της Cosco Shipping, Wan Min, παρακολουθεί στενά τις κινήσεις του ομίλου, τότε μάλλον δεν μιλάμε για μια απλή ναυπηγική επιτυχία, αλλά για γεω-οικονομική στρατηγική της Κίνας να “δέσει” τη ναυτιλία ακόμα πιο σφιχτά στο δίκτυό της.