Ο πρώτος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός δεύτερος (1.102) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη το Σάββατο 9 Μαρτίου 2024 στην πίστα Jeddah Corniche Circuit, στην παραλιακή πόλη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας. Ως αναμένετο, νικήτρια ήταν η ομάδα της Red Bull με πρώτον στον τερματισμό τον Μαξ Φερστάπεν και δεύτερο τον Σέρτζιο Πέρεζ με διαφορά 7 δευτερολέπτων. Τρίτος σε απόσταση 10’’ ήταν ο Σαρλ Λεκλέρ της Ferrari αλλά στην τελική κατάταξη καταχωρήθηκε με διαφορά 5’’ λόγω της τιμωρίας του Μεξικανού για επικίνδυνη έξοδο από τη θέση του pit stop.

Κατά γενική ομολογία, δύο αξιοσημείωτα πράγματα συνέβησαν. Το πρώτο ήταν η εμφάνιση του Olive Bearman (Όλιβερ Μπέαρμαν) ο οποίος αντικατέστησε τον Καρλ Σάινθ αφού ο τελευταίος εγχειρίστηκε για σκωληκοειδίτιδα. Ήταν ωστόσο παρών στα paddock της Ferrari, παρότι ταλαιπωρημένος. Το δεύτερο ήταν το πόσο πληκτικός ήταν ο αγώνας σε σχέση με παρελθόντα grands prix, εδώ. Κύριοι υπεύθυνοι παράγοντες ήταν η χαμηλή φθορά των ελαστικών και το αυτοκίνητο ασφαλείας που αναγκάστηκε να μπει νωρίς στον αγώνα, εκτός φυσικά από την αδιαμφισβήτητη υπεροχή της αυστριακής ομάδας που, μάλλον, δεν συγκρίνεται με τίποτα παρόμοιο στο παρελθόν.

Ίσως η Red Bull να ανακηρυχθεί η πιο επιτυχημένη ομάδα όλων των εποχών στη Formula 1. Μία τέτοια απόφαση εξαρτάται από τα κριτήρια που θα έθετε κάποια, φανταστική φυσικά, επιτροπή. Για παράδειγμα, η Mercedes στα οκτώ συναπτά έτη της κυριαρχίας της (2014-2021) είχε έναν ακαταμάχητο υβριδικό κινητήρα αλλά ο αεροδυναμικός σχεδιασμός της δεν ήταν καλύτερος από αυτόν της Red Bull. Μέχρι να φτάσει το αντίστοιχο ρεκόρ των οκτώ συνεχόμενων κατακτήσεων του πρωταθλήματος, η αυστριακή ομάδα (είναι ήδη στις τρεις και φέτος θα τις κάνει τέσσερις) δεν θα έχει καν το δικαίωμα να συγκριθεί με τη γερμανική ομάδα. Είναι όμως έτσι; Τι κάνει καλύτερο ένα μονοθέσιο σε ό,τι αφορά την αξία του; Ένας καλός κινητήρας ή μία καλά σχεδιασμένη μορφή;

Δηλαδή, η αεροδυναμική γραμμή σε συνδυασμό με την ανάρτηση και το ύψος κυλίσεως (Height Rake); Πώς αξιολογείται η ικανότητα ενός οδηγού αν όχι παρά μόνο με τον ομόσταυλό (team-mate) του, αφού οδηγούν το ίδιο, περίπου, αυτοκίνητο; Ο Φερστάπεν ανταγωνίζεται έναν υποδεέστερο πιλότο και αυτή η κατάσταση είναι συνειδητά ελεγχόμενη από τη διοίκηση της ομάδας. Το τρίτο κριτήριο θα έπρεπε να είναι η ηθική υπόσταση της διοικήσεως. Φυσικά πρέπει να φέρνει νίκες. Αλλά εδώ μιλάμε για πόλεμο. Σε κάτι δηλαδή που πολλές φορές προσιδιάζει η συμπεριφορά και οι σκέψεις του Χέλμουτ Μάρκο (ενός εκ της τριανδρίας της Red Bull, οι άλλοι δύο είναι ο Κρίστιαν Χόρνερ και ο Άντριαν Νιούι). Όπως και του πατρός Φερστάπεν, Γιος, (Jos Verstappen), οδηγού ήσσονος σημασίας της Formula 1.

Η διοίκηση πρέπει να φέρνει νίκες αλλά κυρίως πρέπει να φέρεται ως παράδειγμα πράξεως προς το καλό του αθλήματος. Σκοπός του μηχανοκίνητου αθλητισμού, γενικώς, αλλά και της Formula 1 ειδικότερα, είναι, χωρίς περιφράσεις, ο εντός των κανονιστικών πλαισίων ανταγωνισμός σε ένα πεδίο που οικοδομείται στην αγαστή συνεργασία τεχνολογίας και ανθρώπου. Στο υψηλότερο ποιοτικά σημείο της, ακριβώς γιατί η ποσόστωση δεν είναι ποσοτική.

Ο άνθρωπος φτιάχνει το αυτοκίνητο, ο άνθρωπος το οδηγεί. Χωρίς προϋποθέσεις φυλής, φύλου, έθνους, καταγωγής. Η εξελισσόμενη μάχη εξουσίας που διαδραματίζεται μετά τον θάνατο του ιδρυτή της ομάδας Ντίτριχ Μάτεσιτς στις 22 Οκτωβρίου 2022 και κατόχου του 49% της εταιρείας του ενεργειακού ποτού Red Bull, εξαντλεί τις δυνάμεις και πιθανώς τις καλές προθέσεις των μερών που συμμετέχουν σε αυτή.

Ο Χόρνερ, αρχηγός της αγωνιστικής ομάδας από τα σπάργανά της, φαίνεται ότι θέλει να εξασφαλίσει τη συνέχειά της με σύμμαχο τον Ταϊλανδό κληρονόμο Σαρλέμ Γιουβίντια. Συνέχεια σημαίνει την εποχή μετά τον Φερστάπεν και τον Νιούι. Με τον Άντριαν Νιούι είναι φίλοι παλαιόθεν, αλλά ξέρει ότι ο Βρετανός αεροδυναμιστής συνεχώς ταλαντεύεται ανάμεσα στο να συνεχίσει και να σταματήσει με την Formula 1. Από την άλλη μεριά είναι ο Μάρκο, γεννημένος πριν από 81 χρόνια. Ήταν ο σύνδεσμος του Μάτεσιτς με τους δύο Βρετανούς και την ομάδα. Θεωρεί ότι δικαιωματικά, μετά τον θάνατο του αφεντικού, θα έπρεπε να είναι ο συνεχιστής.

Εξάλλου, βιολογικά, ο χρόνος του είναι περιορισμένος. Είναι μεγάλος άνθρωπος. Ο πατέρας του Μαξ Φερστάπεν βλέπει με καλό μάτι μία δική του συμμετοχή και έχει συμμαχήσει με τον Μάρκο. Εξάλλου ο Μαξ αισθάνεται τον αυστριακό «επιστάτη» ως πνευματικό του πατέρα. Η ιστορία με την κατηγορία της «ελεγκτικής συμπεριφοράς» του Κρίστιαν Χόρνερ επί μιας υπαλλήλου της ομάδας καθώς και η διαρροή μηνυμάτων φαίνεται ότι είναι έργο των Μάρκο – Γιός. Παρόλο που ο Χόρνερ αθωώθηκε από την εσωτερική έρευνα, το πρόβλημα παραμένει αμείωτο γιατί η «αυστριακή πλευρά» που έχει με το μέρος της τον έτερο εταίρο γόνο κληρονόμο Μαρκ Μάτεσιτς ρίχνει λάδι στην φωτιά. Έτσι, παρά το ότι το αυτοκίνητο της Red Bull είναι ανίκητο, η αξιολύπητη κόντρα μειώνει το κύρος της ομάδας και την απομακρύνει από το ηθικώς πράττειν που είναι το ζητούμενο για τον αθλητισμό. Μένει να δούμε εάν θα την απομακρύνει και από τους φετινούς τίτλους, κάτι που φαίνεται μάλλον απίθανο.

Formula 1: Ο αγώνας στην πίστα Jeddah Corniche Circuit, στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας

Στον έβδομο γύρο ο Λανς Στρολλ έσπασε πάνω στο προστατευτικό της στροφής 22 την εμπρός αριστερή ανάρτηση και σφήνωσε το μονοθέσιο με 150 χλμ/ώρα στα ελαστικά της στροφής 23. Ο αγώνας συνεχίστηκε με αυτοκίνητο ασφαλείας και με την δυνατότητα ενός pit stop με κέρδος 11 δευτερολέπτων. Όλοι πλην τεσσάρων επέλεξαν την αλλαγή. Ο Χάμιλτον, ο Νόρρις, ο Χούλκενμπεργκ και ο Γκουανγιού έμειναν στην πίστα με την ελπίδα νέου ατυχήματος και την ανάπτυξη νέου αυτοκινήτου ασφαλείας (sc: safety car), έτσι ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Αυτό δεν έγινε ποτέ.

Οι Νόρρις και Χάμιλτον ήταν έκτος και όγδοος, αντίστοιχα, πριν το ατύχημα. Τερμάτισαν όγδοος και ένατος κυνηγώντας τον Μπέαρμαν, ο οποίος είχε ελαστικά 30 γύρων στο τέλος, χωρίς να τον απειλήσουν ποτέ. Οι Mercedes και Mclaren δεν είναι καλύτερες από πέρσι, αλλά ούτε χειρότερες. Πάντως δεν είναι απειλητικές για την Red Bull, όπως και καμιά άλλη ομάδα. Επειδή η φθορά των ελαστικών ήταν μικρή και ο ρυθμός των μονοθεσίων ήταν πιο γρήγορος, χάθηκε, μερικώς, το πλεονέκτημα της Red Bull στη χρήση των ελαστικών αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί κάποιος να απειλήσει. Ο αγώνας εξελίχθηκε στην γνωστή ρουτίνα για τον Φερστάπεν που πέτυχε την ένατη συνεχόμενη νίκη του.

Ο επόμενος αγώνας θα γίνει στην Μελβούρνη της Αυστραλίας σε δύο εβδομάδες. Είναι μία από τις πιο γρήγορες πίστες του ημερολογίου. Το 2019 ο Λιούις Χάμιλτον στον γύρο κατάταξης (Qualifying) είχε ταχύτητα κατά μέσο όρο 235 χλμ/ώρα. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις.

Διαβάστε ακόμη: