Η Επίδαυρος είναι μία μαγική στιγμή τόσο για τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στις παραστάσεις όσο και για το κοινό.

Το φετινό φεστιβαλ Αθηνών και Επιδαύρου ετοιμάζει ενα πλούσιο σε ρεπερτόριο πρόγραμμα με διεθνείς μετακλήσεις και αγαπημένα έργα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.

Η πρεμιέρα για τα φετινά Επιδαύρια είναι για την 1η Ιουλίου με τον διεθνούς φήμης Ολλανδό Γιόχαν Σίμονς, στην Επίδαυρο θα κατέβει το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και η αυλαία θα πέσει στις 20 Αυγούστου.

Το πρόγραμμα της Επιδαύρου για το καλοκαίρι

Ο Johan Simons παρουσιάζει Άλκηστη τού Ευριπίδη

Schauspielhaus Bochum – Johan Simons, Άλκηστη του Ευριπίδη, 1, 2 Ιουλίου

Ένα αλλόκοτο έργο: μια γυναίκα θυσιάζει τη ζωή της για να σώσει τη ζωή του ετοιμοθάνατου άντρα της. Θρήνοι, διαπραγματεύσεις, διαφωνίες· ποιος δεν φοβάται να πεθάνει, ποιος δικαιούται περισσότερο να ζήσει. Εντέλει, ο Ηρακλής κατεβαίνει στον Άδη για να φέρει πίσω την Άλκηστη, μόνο που τώρα η ηρωίδα είναι μια ξένη για την οικογένειά της.

Η μετάκληση στην Επίδαυρο του ιδρυτή του διάσημου Theater Hollandia (1985) και από τους πρωτεργάτες της ευρωπαϊκής θεατρικής πρωτοπορίας, Ολλανδού Γιόχαν Σίμονς είναι γεγονός διεθνούς εμβέλειας. Ο Σίμονς, που επισκέφθηκε πρώτη φορά στο Φεστιβάλ το 2002 με τις Βάκχες του Ευριπίδη και επανήλθε το 2009 με το Καζιμίρ και Καρολίνα του Χόρβατ σε συν-σκηνοθεσία με τον συνεργάτη του Paul Koek, είναι γνωστός για την μουσική προσέγγισή του στα κείμενα και την εντυπωσιακά μινιμαλιστική αισθητική του. Στο νέο αυτό έργο, ο διεθνής σκηνοθέτης επιχειρεί μια σύγχρονη μεταγραφή της Άλκηστης με όχημα τη μουσική της ομώνυμης όπερας του Γκλουκ τοποθετώντας τέσσερις τραγουδιστές και ένα εκκλησιαστικό όργανο στη θέση του Χορού.

Σκηνοθεσία Johan Simons, Σκηνικά Johannes Schütz, Κοστούμια Greta Goiris, Δραματουργία Susanne Winnacker, Παίζουν Anne Rietmeijer, Steven Scharf, Elsie de Brauw, Pierre Bokma, Stefan Hunstein, Victor IJdens

Συμπαραγωγή Schauspielhaus Bochum – Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Εθνικό Θέατρο – Γιάννης Καλαβριανός, Μήδεια του Μποστ, 8, 9, Ιουλίου

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει ένα έργο – σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Καλαβριανού. Γραμμένη το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, η Μήδεια του Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ, με τη χαρακτηριστική σκωπτική μαεστρία του δημιουργού της, είναι μια εκρηκτική παρωδία για σύγχρονη πραγματικότητα αυτής της χώρας. Εδώ, η τραγική ηρωίδα σκοτώνει τα παιδιά της όχι από ερωτική ζήλεια, αλλά από απογοήτευση για τις κακές μαθησιακές επιδόσεις και τον άσωτο βίο τους. Ο πολυσχιδής Μποστ κεντάει με παιγνιώδη και κωμικό τρόπο πάνω στο αρχαίο δράμα για να «επικρίνει τους επικριτάς, να προβληματίσει τους κριτάς και να ελευθερώσει τους θεατάς».

Σκηνοθεσία Γιάννης Καλαβριανός, Σκηνικά Εύα Μανιδάκη, Κοστούμια Βάνα Γιαννούλα, Μουσική Θοδωρής Οικονόμου, Χορογράφος Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Παίζουν Γιώργος Γλάστρας, Θανάσης Δήμου, Άνδρη Θεοδότου, Στέλιος Ιακωβίδης, Σύρμω Κεκέ, Μαρία Κοσκινά, Σταύρος Σβήγκος, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Χορός (αλφαβητικά) Μαρία Κωνσταντά, Ειρήνη Μακρή, Λυγερή Μητροπούλου, Ελπίδα Νικολάου, Κατερίνα Πατσιάνη, Ματίνα Περγιουδάκη, Μαριάμ Ρουχάτζε, Θεοδοσία Σαββάκη, Νιόβη Χαραλάμπους

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Ρένη Πιττακή στους Πέρσες του Αισχύλου

Δημήτρης Καραντζάς, Πέρσες τού Αισχύλου 25, 16, Ιουλίου

Οι Πέρσες ως τραγωδία της ανθρωπότητας, ως μικροσύστημα που αντανακλά ζητήματα ύπαρξης και συνύπαρξης, άλυτα ανά τους αιώνες. Στελεχωμένη από μια πλειάδα εξαιρετικών ηθοποιών, η παράσταση του Δημήτρη Καραντζά θέτει κρίσιμα ερωτήματα για το τι συνιστά «κοινωνία» και τι ισότιμη συμπερίληψη όλων των πολιτών, τι σημαίνει η επίμονη προσκόλληση στην εξουσία και η ανάγκη της πίστης σ’ έναν οδηγό, άνθρωπο ή Θεό, σε έναν συντετριμμένο κόσμο.

Το κοίλον και η ορχήστρα ενώνονται για να «συμμετάσχουν» σε μια κοινή συζήτηση για την ήττα, τη δυσκολία της παραδοχής της και την αμηχανία της συνέχειας, με τη συμμετοχή εθελοντών που εισέρχονται σταδιακά στον χώρο αναζητώντας το νήμα της ύπαρξής τους μετά την καταστροφή, σαν αντικατοπτρισμός της παρούσας, ιστορικής συγκυρίας.

Μετάφραση Παναγιώτης Μουλλάς, Σκηνοθεσία Δημήτρης Καραντζάς, Συνεργασία στη δραματουργία Γκέλυ Καλαμπάκα, Σκηνικό Κλειώ Μπομπότη, Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη

Παίζουν Ρένη Πιττακή, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Γάλλος, Μιχάλης Οικονόμου, Γιάννης Κλίνης, Αλεξία Καλτσίκη, Θεοδώρα Τζήμου, Αινείας Τσαμάτης, Ηλίας Μουλάς, Μάνος Πετράκης, Τάσος Καραχάλιος, Βασίλης Παναγιωτόπουλος κ.ά.

Συμπαραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου – Εταιρεία «Το Θέατρο» – 2023 EΛEVΣIS Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Αγαμέμνων τού Αισχύλου από τον Ulrich Rasche

Residenztheater – Ulrich Rasche, Αγαμέμνων τού Αισχύλου, 22, 23 Ιουλίου

Στο πρώτο κεφάλαιο της αισχύλειας τριλογίας, η επιστροφή του Αγαμέμνονα στην πατρίδα σηματοδοτεί ένα νέο αιματηρό κεφάλαιο βίας όταν ο ίδιος πέφτει θύμα δολοφονίας από τη γυναίκα του, Κλυταιμνήστρα. Από τους πιο συναρπαστικούς νέους Γερμανούς σκηνοθέτες, ο Ούλριχ Ράσε διακρίνεται για την ασυνήθιστη και εντυπωσιακή σκηνική του γλώσσα. Οι ηθοποιοί του εξωθούνται προς μια βαθιά υπαρξιακή όσο και «μανιακή» ερμηνεία, που συνδυάζει κείμενο, κίνηση και ρυθμό. Το κοινό μένει με κομμένη την ανάσα μπροστά σε μια απολύτως καλοκουρδισμένη χορογραφία που εκτελείται πάνω σε μηχανοκίνητες περιστρεφόμενες σκηνές με ζωντανή μουσική υπόκρουση.

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Εθνικό Θέατρο – Αργύρης Ξάφης, Αίας τού Σοφοκλή, 29, 30 Ιουλίου

Ο Αίας, έργο που κατέχει κεντρική θέση ανάμεσα στις σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή, γράφτηκε εν καιρώ ειρήνης, ενώ ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ήδη επωαζόταν. Ο Αίας, πολεμιστής ισάξιος του Αχιλλέα, καταλήγει θανάσιμος εχθρός των αρχηγών του στρατεύματος και παιχνίδι στα χέρια των θεών, αδυνατώντας να ακολουθήσει το πνεύμα μιας νέας αναδυόμενης εποχής. Πρόκειται για μια τραγωδία που δεν εξιστορεί την πτώση του ήρωα, αλλά την ιδιότυπη, μετά θάνατον, αποκατάσταση και εξύψωσή του. Με τον Αίαντα, ο Αργύρης Ξάφης κατεβαίνει για πρώτη φορά ως σκηνοθέτης στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Μετάφραση Νίκος Παναγιωτόπουλος, Σκηνοθεσία Αργύρης Ξάφης, Σκηνικά Μαρία Πανουργιά, Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη, Μουσική Κορνήλιος Σελαμσής, Χορογράφος Χαρά Κότσαλη

Παίζουν Δημήτρης Ήμελλος, Δέσποινα Κούρτη, Γιάννης Νταλιάνης, Εύη Σαουλίδου, Στάθης Σταμουλακάτος, Χρίστος Στυλιανού, Νίκος Χατζόπουλος

Χορός (αλφαβητικά) Ασημίνα Αναστασοπούλου, Δημήτρης Γεωργιάδης, Αφροδίτη Κατσαρού, Ερατώ Καραθανάση, Φάνης Κοσμάς, Λάμπρος Κωνσταντέας, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Ειρήνη Μπούνταλη, Φώτης Στρατηγός

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Οι παραστάσεις στην Επίδαυρο τον Αύγουστο

Ο καταξιωμένος Λιθουανός σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Cezaris Graužinis Αντιγόνη, 5, 6 Αυγούστου

Tην επόμενη του Εμφυλίου στη Θήβα, οι χθεσινοί προστάτες της πόλης γιορτάζουν τη νίκη τους, προσπαθώντας να σβήσουν από τη μνήμη τους τις μέρες της ανασφάλειας και της δυστυχίας. Ο νέος ηγεμόνας, ο Κρέοντας, συμμετέχει στη γιορτή με στόχο να εδραιώσει την εξουσία του, εκφοβίζοντας τους συμπολίτες του με απειλές. «Γιορτάζει» και η νεαρή Αντιγόνη· μια γιορτή ανυπακοής, που την φωτίζει ο ενθουσιασμός της αντίστασης στον πολιτικό πραγματισμό της τυραννίας. Ο καταξιωμένος Λιθουανός σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με μια σύγχρονη και επίκαιρη μεταφορά της σοφόκλειας τραγωδίας. Ο θίασος αποτελείται από εξαιρετικούς ηθοποιούς της νέας γενιάς, με την Έλλη Τρίγγου στον ρόλο της Αντιγόνης και τον Βασίλη Μπισμπίκη στο ρόλο του Κρέοντα.

Παίζουν Έλλη Τρίγγου (Αντιγόνη), Βασίλης Μπισμπίκης (Κρέων), Ιεροκλής Μιχαηλίδης (Κορυφαίος του Χορού), Γιώργος Παπαγεωργίου (Άγγελος), Δανάη Μιχαλάκη (Ισμήνη), Χρήστος Σαπουντζής (Τειρεσίας), Κώστας Κορωναίος (Φύλακας), Στρατής Χατζησταματίου (Αίμων), Μαρίνα Αργυρίδου (Ευριδίκη)

Χορός Τάσος Σωτηράκης, Γιάννης Μαστρογιάννης, Περικλής Σιούντας

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Έμιλυ Κολιανδρή, Ελένη τού Ευριπίδη, ΚΘΒΕ

ΚΘΒΕ, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ελένη τού Ευριπίδη, 12, 13 Αυγούστου

Γραμμένη λίγο μετά τη συντριπτική ήττα των Αθηναίων στη Σικελική Εκστρατεία, η Ελένη του Ευριπίδη διακρίνεται, ως έργο, τόσο για τον αντιπολεμικό χαρακτήρα του όσο και για την ανάδειξη αρετών όπως η δύναμη του όρκου και η ευφυΐα, που προσωποποιούνται στη μορφή της κεντρικής ηρωίδας. Αντλώντας από την εκδοχή του μύθου που δημιούργησε ο λυρικός ποιητής Στησίχορος και όχι από την ομηρική, ο Ευριπίδης παρουσιάζει τον Τρωικό Πόλεμο σαν μια σφαγή που έγινε χάριν ενός «ειδώλου» και όχι μιας πραγματικής γυναίκας. Από τα λιγότερα γνωστά έργα του τραγικού ποιητή, που σχεδόν καταχρηστικά ταξινομείται ως «τραγωδία», αλλά διακρίνεται επίσης για τα κωμικά στοιχεία του, η Ελένη σε σκηνοθεσία του Βασίλη Παπαβασιλείου από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ήταν από τις παραστάσεις του περσινού προγράμματος που ακυρώθηκαν λόγω των πυρκαγιών. Θα την απολαύσουμε φέτος!

Παίζουν Έμιλυ Κολιανδρή, Θέμης Πάνου, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Καύκας, Έφη Σταμούλη, Δημήτρης Κολοβός, Άγγελος Μπούρας, Δημήτρης Μορφακίδης, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Ορέστης Παλιαδέλης

Χορός Νεφέλη Ανθοπούλου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Λουκία Βασιλείου, Μομώ Βλάχου, Ελένη Γιαννούση, Ηλέκτρα Γωνιάδου, Νατάσσα Δαλιάκα, Χρύσα Ζαφειριάδου, Σοφία Καλεμκερίδου, Αίγλη Κατσίκη, Άννα Κυριακίδου, Κατερίνα Πλεξίδα, Μαριάννα Πουρέγκα, Φωτεινή Τιμοθέου, Χρύσα Τουμανίδου

Μουσικοί επί σκηνής Γιώργος Δούσος, φλάουτο, κλαρίνο, σαξόφωνο, καβάλ, Δάνης Κουμαρτζής κοντραμπάσο, Θωμάς Κωστούλας κρουστά, Παύλος Μέτσιος, τρομπέτα, ηλεκτρική κιθάρα, Χάρης Παπαθανασίου βιολί, Μανώλης Σταματιάδης πιάνο, ακορντεόν

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Η αυλαία του φεστιβάλ στην Επίδαυρο

Θέμης Μουμουλίδης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι τού Ευριπίδη, 19, 20 Αυγούστου

Στην τραγωδία Ιφιγένεια εν Αυλίδι, η κεντρική ηρωίδα πεθαίνει για έναν μάταιο και καταστροφικό επεκτατικό πόλεμο. Μια κοινωνία σε παρακμή θυσιάζει την Ιφιγένεια στην οποία ενσαρκώνεται μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων. Έπειτα από είκοσι χρόνια Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Ευριπίδης μοιάζει να αναρωτιέται: είναι δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος; Δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα και ενώ αντικρίζουμε τα πρώτα σημάδια ενός δυστοπικού μέλλοντος, εξακολουθούμε κι εμείς να αναρωτιόμαστε: είναι άραγε δυνατόν να αλλάξουν τα πράγματα; Ο Θέμης Μουμουλίδης δημιουργεί μια παράσταση που στοχάζεται πάνω στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, με όχημα τη νέα μετάφραση του έργου από την Παναγιώτα Πανταζή. Την παράσταση διατρέχει ένα ολοκληρωμένο μουσικό έργο του συνθέτη Σταύρου Γασπαράτου, ο οποίος εμπνέεται από τη μορφή της Ιφιγένειας, δημιουργώντας μια παράλληλη, δική του αφήγηση, σε διάλογο με τη σκηνοθεσία.