«Όταν αγοράζετε ένα μπλουζάκι, σας κοστίζει απλώς 5 ή 10 δολάρια. Αλλά κανείς δεν μιλάει για τους εργάτες που τα έφτιαξαν», είχε παρατηρήσει η Kalpona Akter, ιδρύτρια του Κέντρου Αλληλεγγύης Εργαζομένων του Μπαγκλαντές.
Ένα λευκό μπλουζάκι της Hanes περνάει από πολλά χέρια πριν καταλήξει σε ένα κατάστημα της γειτονιά σας. Το MoMA κρέμασε ένα από αυτά στον τοίχο, χαρίζοντάς του τον ρόλο εκθέματος.
«Η εργασία για την κατασκευή ενός λευκού μπλουζιού ξεκινάει από το βαμβάκι. Από το βαμβάκι δημιουργείται το νήμα και από το νήμα τα υφάσματα. Αυτά τα υφάσματα στέλνονται στη συνέχεια σε μια αποθήκη όπου ένας κόφτης θα τα κόψει στο κατάλληλο σχήμα. Στη συνέχεια στέλνονται για να ραφτούν και για τις τελευταίες πινελιές, στεγνό πλύσιμο και στη συσκευασία. Τα εργοστάσια που παράγουν αυτά τα μπλουζάκια, όπως αυτά στο Μπαγκλαντές, μπορούν να κατασκευάσουν πάνω από 3.000 την ημέρα.»
«Τα αντικείμενα και οι δομές που μας περιβάλλουν -από τους τοίχους των αιθουσών του Μουσείου μέχρι τα ρούχα που φοράτε – είναι χτισμένα σε δίκτυα παραγωγής που εκτείνονται σε σύνορα και χιλιετίες» γράφει το MoMA στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram
Στην Πινακοθήκη 216, στον δεύτερο όροφο του μουσείου, τα έργα που εκτίθενται χρησιμοποιούν τα εργαλεία του σχεδιασμού για να οπτικοποιήσουν τους κύκλους παραγωγής και τα πολύπλοκα παγκόσμια δίκτυα που σχηματίζουν.
«Εξετάζουν επίσης κριτικά τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι κύκλοι διευκολύνουν την εκμετάλλευση των υλικών, των ανθρώπων και άλλων μορφών ζωής στη Γη.»
