Οι ελληνικοί μύθοι είναι συνήθως γεμάτοι από απίστευτα πράγματα – φτερωτούς λευκούς ίππους, μινώταυρους, δούρειους ίππους και εκδικητικούς θεούς.
Ενώ ο αρχαίος συγγραφέας Παλαίφατος προσπάθησε αργότερα να καταρρίψει ορισμένους από αυτούς τους, δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ήταν τουλάχιστον εν μέρει αληθινοί.
«Υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα στη γη, από το οποίο βγαίνει φωτιά», έγραψε στο έργο του «Περί απίστευτων πραγμάτων». «Το όνομα αυτού του βουνού είναι Χίμαιρα».
Αυτό το μέρος είναι πραγματικά αληθινό. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική Τουρκία, ακριβώς πάνω από την ακτογραμμή κοντά στην πόλη της Αττάλειας. Εκεί υπάρχουν πράγματι τρύπες στο έδαφος όπου βγαίνουν φλόγες. Καίνε ακόμη και σήμερα ακατάπαυστα, όπως ακριβώς και κατά την εποχή του Παλαιφάτου.
Ενώ το θέαμα των ακατάπαυστων φωτιών είναι ασυνήθιστο, υπάρχει επιστημονική εξήγηση για το περίεργο αυτό φαινόμενο.
Οι φλόγες προκαλούνται από αέριο μεθάνιο που αναδύεται από το έδαφος και συναντά την ατμόσφαιρα έχοντας αυτό το απίστευτο αποτέλεσμα.
Πώς συνδέεται με την ελληνική μυθολογία;
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πώς αυτό το μέρος έγινε πηγή μύθων.
Η ελληνική μυθολογία αφηγείται την ιστορία της Χίμαιρας, ενός τρικέφαλου θηρίου που ανέπνεε φωτιά και τρομοκρατούσε τη Λυκία. «Στο μπροστινό μέρος της ήταν λιοντάρι, στο πίσω μέρος της δράκος και στη μέση της κατσίκα, που ανέπνεε φωτιά», έγραψε ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Ησίοδος.
Αν υπάρχει ένα τέρας στην ελληνική μυθολογία, συνήθως σκοτώνεται από έναν ήρωα. Τέτοια ήταν και η μοίρα της Χίμαιρας. Ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Όμηρος έγραψε στο έπος του «Ιλιάδα» ότι ο βασιλιάς της Λυκίας, Ιοβάτης, ανέθεσε στον Βελλεροφόντη (γνωστός ως ιππέας του Πήγασου) να σκοτώσει τη Χίμαιρα.
«Και ο Βελλεροφόντης τη σκότωσε, εμπιστευόμενος τα σημάδια των θεών», έγραψε ο Όμηρος. Το θηρίο δεν είχε καμία ελπίδα.
Αν και είναι ενδιαφέρον να φανταστεί κανείς μια καταιγιστική μάχη μεταξύ ενός ιπτάμενου ήρωα και ενός τρικέφαλου τέρατος, το πιθανότερο είναι ότι η Χίμαιρα δεν ήταν ένα υπαρκτό πλάσμα αλλά μάλλον στο βουνό ζούσαν λιοντάρια και να περιφέρονταν κατσίκες.
«Ο Βελλεροφόντης έκανε [το βουνό] κατοικήσιμο,αφού λέγεται ότι «σκότωσε τη Χίμαιρα», έγραψε ο Ισίδωρος της Σεβίλλης, που θεωρείται «ο τελευταίος λόγιος του αρχαίου κόσμου», στο έργο του «Etymologiae».
