Ο Τραμπ παίζει με τις αγορές – και το κάνει επίτηδες. Όσοι παρακολουθούν την παγκόσμια οικονομική σκακιέρα, καλό θα ήταν να μην παρασυρθούν από την… καουμπόικη εικόνα που καλλιεργεί.

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι αφελής. Ξέρει πολύ καλά το παιχνίδι της αγοράς και το χειρίζεται με ακρίβεια για να πετύχει πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη.

Αυτό που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες δεν είναι απλώς ένας εμπορικός πόλεμος – είναι μια οργανωμένη επίθεση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και στρατηγική στόχευση: την Κίνα.

Οι ταλαντώσεις στις αγορές το τελευταίο διάστημα μόνο τυχαίες δεν είναι. Ο Αμερικανός πρόεδρος εξήγγειλε “πάγωμα” για 90 ημέρες σε ορισμένους δασμούς, μέχρι τις 9 Ιουλίου, δίνοντας ταυτόχρονα ένα παράθυρο διαπραγματεύσεων.

Φαινομενικά δείχνει να κάνει πίσω. Στην πραγματικότητα, προετοιμάζεται για τη μεγάλη κίνηση. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: να προηγηθεί ένα βήμα από τις κινήσεις της Κίνας, η οποία –όπως όλοι περιμένουν– θα στραφεί στον βασικό της γεωπολιτικό σύμμαχο, τη Ρωσία, για να παρακάμψει την πίεση των αμερικανικών δασμών.

Ο Τραμπ αυτό το ξέρει. Και προετοιμάζεται για την επόμενη εμπλοκή.

Ο Υπουργός Εμπορίου Χάουαρντ Λάτνικ δήλωσε ξεκάθαρα ότι η εξαίρεση σε προϊόντα τεχνολογίας (ηλεκτρονικοί υπολογιστές, smartphones, μικροτσίπ) είναι προσωρινή. Σύντομα, όλα αυτά θα μπουν στο στόχαστρο των νέων κυρώσεων. Στόχος; Να χτυπηθεί απευθείας η καρδιά της κινεζικής βιομηχανίας.

Μην γελιέστε. Ο Τραμπ χρησιμοποιεί τις αγορές όπως ορισμένοι παίζουν στοίχημα. Αντί να αφήνει τις εξελίξεις να τρέχουν, δημιουργεί ο ίδιος τις συνθήκες.

Κάθε ανακοίνωση, κάθε tweet, κάθε “σπριντ 90 ημερών”, είναι εργαλείο πίεσης και διαπραγμάτευσης. Ο ίδιος άλλωστε είπε: «Μπορώ να κλείσω κάθε συμφωνία σε μια μέρα, αν το θελήσω». Προφανώς, δεν το θέλει. Θέλει να στήσει το σκηνικό έτσι ώστε να φανεί ο απόλυτος διαπραγματευτής – και να φέρει το Κογκρέσο προ τετελεσμένων.

Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό, παίζει ένα ακόμα παιχνίδι με τα φορολογικά. Η “όμορφη, τεράστια φορολογική νομοθεσία”, όπως τη λέει, πρέπει να περάσει μέχρι το καλοκαίρι. Γιατί; Για να γλυκάνει τις αγορές και να μετριάσει το αρνητικό κλίμα από τους δασμούς. Όμως η ισορροπία είναι λεπτή. Μέσα στους Ρεπουμπλικανούς υπάρχουν πολλές εσωτερικές συγκρούσεις – άλλοι θέλουν περικοπές σε κοινωνικές παροχές, άλλοι όχι, άλλοι πιέζουν για περιορισμούς στους φορολογικούς ελιγμούς των δισεκατομμυριούχων.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και το ορόσημο του χρέους. Αν δεν αυξηθεί το όριο χρέους μέσα στο καλοκαίρι, οι ΗΠΑ μπορεί να βρεθούν στα πρόθυρα χρεοκοπίας από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο. Κι όμως, ο Τραμπ παίζει και με αυτό το χαρτί. Το ενσωματώνει στο πακέτο με τις φορολογικές αλλαγές. Έτσι, μετατρέπει το χρέος σε εργαλείο διαπραγμάτευσης και όχι σε κρίση.

Πρόκειται για πολιτικό ρίσκο – αλλά είναι ρίσκο υπολογισμένο. Ο Τραμπ ξέρει ότι οι δικοί του στο Κογκρέσο θα δυσκολευτούν να πουν όχι σε μια συνολική συμφωνία που θα περιέχει “κάτι για όλους”.

Μέσα σε όλο αυτό το τοπίο, η Κίνα παρακολουθεί και ετοιμάζει την απάντησή της. Ίσως όχι με επιπλέον δασμούς, αλλά μέσω παράπλευρων κινήσεων: γεωπολιτική σύσφιξη με τη Ρωσία, ενίσχυση του γουάν, επενδυτικά ανοίγματα στην Ευρώπη, ακόμα και περιορισμούς σε αμερικανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην κινεζική αγορά.

Το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι θερμό – όχι μόνο λόγω θερμοκρασιών. Οι αγορές δεν θα κάνουν διακοπές. Ο Τραμπ δεν αφήνει περιθώρια. Κάθε του κίνηση είναι σχεδιασμένη για μέγιστο αποτέλεσμα, με μια δόση θεάματος. Μην ξεγελιέστε: δεν πρόκειται για χάος, αλλά για ελεγχόμενο χάος. Κι αυτό είναι πάντα πιο επικίνδυνο.

Κι εδώ έρχεται η προειδοποίηση για τον μικρό επενδυτή: η αγορά είναι απρόβλεπτη και οι μεταβλητότητες τεράστιες. Το ισχυρότερο όπλο του μικρού παίκτη σήμερα είναι η ρευστότητα. Όσο δύσκολη κι αν είναι η αναμονή, η ρευστότητα δίνει ελευθερία κινήσεων και αποτρέπει τον εγκλωβισμό σε λάθος θέσεις. Η συμβουλή μας είναι ξεκάθαρη: ΑΜΥΝΑ.

Διαβάστε ακόμη: