Ο Μπάμπης Βέκρης, γνωστός διεθνώς με το ψευδώνυμο Electros, γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1950 και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία στη Νέα Υόρκη στα τέλη της δεκαετίας του ’70.

Εκεί ήρθε σε επαφή με τον παλμό της σύγχρονης τέχνης, σπούδασε με υποτροφία και άρχισε να διαμορφώνει μια μοναδική εικαστική γλώσσα, συνδυάζοντας την τέχνη με την τεχνολογία και την επιστήμη.

Συναντώντας τον Electros και μελετώντας το έργο του, διακρίνει κανείς μια διαρκή αναζήτηση για το πώς τα ψηφιακά και ηλεκτρονικά μέσα μπορούν να μετατραπούν σε φορείς νοήματος. Μέσα από γλυπτά, διαδραστικές εγκαταστάσεις και φουτουριστικά περιβάλλοντα, ο καλλιτέχνης καταθέτει μια οπτική για το μέλλον που δεν παραβλέπει τον άνθρωπο – αντιθέτως, τον επανατοποθετεί στο επίκεντρο.

Από τα The Digital Man μέχρι το The Tesla Project, ο Electros χρησιμοποιεί τεχνολογικά εξαρτήματα σαν ζωγραφικά ή γλυπτικά υλικά, φτιάχνοντας κόσμους όπου το ψηφιακό, το μυθολογικό και το οικολογικό συνυπάρχουν. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Λατινική Αμερική, ενώ έργα του βρίσκονται σε συλλογές και δημόσιους χώρους.

-Μπάμπη, ποιο ήταν το κίνητρο που σε οδήγησε να ενσωματώσεις την τεχνολογία στα έργα σου;

ELECTROS: Από νεαρή ηλικία είχα επαφή με την τεχνολογία. Η σχέση μου με τη μηχανή ήταν και είναι διαρκής, ήταν μια νεανική εμμονή, κάτι πολύ προσωπικό.

Και το 1990 αισθάνθηκα μια μελλοντική μορφοτροπική ανάγκη με μια δόση περιέργειας, μαζί και αβεβαιότητας, για να ενσωματώνω την τεχνολογία στα έργα μου. Κατασκευές με LED/φως και ήχο σε κίνηση, μέσο ηλεκτρονικών κιτ έδιναν αυτή τη δυνατότητα στα έργα μου.

-Πώς θα περιέγραφες την καλλιτεχνική σου μεθοδολογία και τι διαφοροποιεί το έργο σου από άλλους καλλιτέχνες στον τομέα της κινητικής τέχνης;

Ε: Διαφοροποιείται από μόνο του γιατί το έκανα εγώ. Ο κάθε καλλιτέχνης δημιουργεί με τα δικά του υλικά και αναφέρεται και ερευνά κάποιο θέμα, φέρει το δικό του άγγιγμα, το δικό του βιογραφικό αποτύπωμα, κι έτσι το έργο είναι διαφορετικό και μοναδικό.

-Ποιες ήταν οι πρώτες σου εμπειρίες με την τέχνη όταν ήρθες στην Νέα Υόρκη το 1979;

Ε: Εάν και αναφέρεστε σε αρχαία ιστορία τώρα(!)… Η Νέα Υόρκη τότε ήταν το παγκόσμιο κέντρο της τέχνης. Εμπειρίες είχα πάρα πολλές. Συνειδητοποίησα πολύ νωρίς ότι είναι ένα πολύ διαφορετικό καλλιτεχνικό περιβάλλον με άλλη νοοτροπία και θεωρητική προσέγγιση αναφορικά με την τέχνη και θα έπρεπε γρήγορα να προσαρμοστώ και να βρω τον εαυτό μου.

-Πώς η εμπειρία σου από το Σχολή στο New York Studio School επηρέασε το έργο σου;

Ε: Δεν υπάρχουν επιρροές στο έργο μου από τις αρχές της Σχολής. Η φιλοσοφία της Σχολής τότε ήταν ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός (American Abstract Expressionism). Το μετέπειτα τεχνολογικό έργο μου δεν έχει μεταμορφωθεί από το περιβάλλον της Σχολής.

Κατά τη διάρκεια της φοίτησής μου (1979-82) συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε λάθος Σχολή. Παρόλο που οι εμπειρίες μου από το Studio School ήταν πολύ ευχάριστες, ήταν εκπληκτικό το περιβάλλον, μπορούσαμε να κάνουμε απίθανα πράγματα, απλά εγώ δεν ανήκα εγκεφαλικά σε αυτόν τον χώρο και αποστασιοποιήθηκα. Μετά τις σπουδές μου στο New York Institute of Technology το έργο μου εξελίχτηκε περισσότερο κατασκευαστικά.

-Γιατί αποφάσισες να υιοθετήσεις το όνομα Electros το 1990;

Ε: Όλοι οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο κίνημα «Art and Technology» ή «New Kinetics» αλλάξαμε τα ονόματά μας και υιοθετήσαμε τεχνολογικά σύγχρονα και μετα-ιστορικά ονόματα που συνεργούν με το έργο.

-Ποια ήταν η αντίδραση του κοινού στην πρώτη τους επαφή με τα κινητικά έργα σου και εγκαταστάσεις;

Ε: Η αντίδραση του κοινού με το έργο είναι πάντα σχετική, εξαρτάται από ποιος είναι ο θεατής. Υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός, ειδικά από τους φιλότεχνους. Κυρίως οι νέοι πάντα αγαπούσαν τα έργα μου. Στη Νέα Υόρκη υπάρχει ένα κοινό που συνειδητά ακολουθεί την τέχνη και την τεχνολογία, αλλά και τη σύγχρονη τέχνη γενικότερα.

–Πώς συνδυάζεις την τέχνη και τεχνολογία στα έργα σου; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζεις σε αυτόν τον συνδυασμό;

Ε: Η θεματολογία και η σχηματική δομή του έργου καθορίζουν και την τεχνολογία που εμπεριέχει. Τα υλικά μου σε συνδυασμό με το θέμα είναι σε κάθε έργο καθοριστικά.

Έτσι συγκροτείται η τεχνολογία του έργου, που του επιτρέπει να διατηρεί τη γλυπτική του ποιότητα.

-Τι σημαίνει για σένα η έννοια του «κινητού έργου τέχνης» και πώς το εφαρμόζεις στα έργα σου;

Ε: Η διάσταση της κίνησης στην τέχνη φέρει μια μακρά ιστορία. Η έκφραση του έργου με κίνηση για εμένα είναι μια εικαστική ορθότητα της σύγχρονης εποχής που βιώνουμε με την τεχνολογία.

-Ποια από τα έργα σου θεωρείς πιο αντιπροσωπευτικά  στην καλλιτεχνική σου εξέλιξη;

Ε: Θεωρώ όλα τα έργα μου αντιπροσωπευτικά, είτε έχουν περισσότερο είτε λιγότερο τεχνολογία. Ή όταν τα έργα φέρουν στη γλυπτική φόρμα λίγη ή υπερβολική εργονομία ή έργα με ορισμένη στατικότατα, τα θεωρώ όλα αντιπροσωπευτικά.

-Ποιες ήταν οι κύριες επιρροές στη δουλειά σου, τόσο από την τέχνη όσο και από την επιστήμη ή

την τεχνολογία;

Ε: Πιο πολύ επηρεάζομαι από τον εαυτό μου και αυτό έχει να κάνει με τα επίκαιρα θέματα που με απασχολούν.

Διαβάστε τη συνέντεξη στο ArtViews.gr

Διαβάστε ακόμη:

• Οι πρωταγωνιστές του Ιουνίου στο Χρηματιστήριο: 11 Blue Chips σε άνοδο
• Goldman Sachs: Εγκαταλείπει πλήρως τα σχέδια για αλυσίδα ξενοδοχείων στην Ελλάδα
• Γιάννης και Δήμητρα Κούστα: Τριήμερο πάρτι με Έλτον Τζον για τη βάφτιση του γιου τους
• Οι πρωταθλητές των μερισμάτων: Οι εισηγμένες που επιβραβεύουν πραγματικά τους μετόχους