Έχει ομοιότητες ή όχι και πόσες η σημερινή κατάσταση με αυτή του 2008; Αυτά είναι τα ερωτήματα που τίθενται ακόμα και από σοβαρούς αναλυτές, αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε.
Αλλά, αυτή η μανιέρα να χρησιμοποιείται από διάφορους, υπεύθυνους και μη, για να δικαιολογηθεί η μεγάλη καθυστέρηση, αν όχι ανικανότητα των κεντρικών τραπεζών αρχικά και εν συνεχεία των κυβερνήσεων, να διαβλέψουν τα επερχόμενα, μοιάζει με κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Είδατε ποτέ να λογοδοτήσει κεντρικός τραπεζίτης για τα όποια τραγικά έως εγκληματικά λάθη του;
Μόνο η Ισλανδία αποτελεί φωτεινό παράδειγμα, για το λόγο αυτό άλλωστε, αφού ήταν η μόνη χώρα που έβαλε φυλακή τραπεζίτες της, σήμερα ευημερεί. Αν συνέβη και κάπου αλλού και μου διαφεύγει, παρακαλώ ενημερώστε με…
Αλλά και οι δικοί μας κεντρικοί τραπεζίτες, ποτέ δεν είχαν ουσιαστικό λόγο και πραγματική παρέμβαση στις όποιες αποφάσεις της ΕΚΤ, απλά παρακολουθούν, λένε την άποψή τους και μέχρις εκεί.
Και ο ρόλος τους εξαντλείται στην εφαρμογή όσων αποφασίζουν άλλοι, από τις τράπεζες που (όσο τις) ελέγχουν.
Για την όλη πολιτεία των κεντρικών τραπεζιτών – που αφού έπεσαν έξω σε κάθε πρόβλεψη, τώρα αυξάνουν τα επιτόκια για να… σώσουν τις οικονομίες, αντί να στείλουν το λογαριασμό στους κερδοσκόπους, τους οποίους αφήνουν να δρουν ανεξέλεγκτα – θα αφιερώσουμε ξεχωριστό κεφάλαιο.
Γιατί δε μπορεί να περνούν έτσι, χωρίς ουσιαστική καταγραφή, τα έργα και οι ημέρες τους.
Η οικονομική κρίση και η άνοδος των τιμών σε μία σειρά προϊόντα και στα καύσιμα, δεν άρχισε με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά, διαπιστωμένα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αυτό σκοπίμως παραβλέπεται από κάθε ανάλυση κεντρικής τράπεζας ή και μεμονωμένες αναλύσεις πιστωτικών ιδρυμάτων, οίκων αξιολόγησης και αναλυτών.
Ποιοι όμως άφησαν ορθάνοιχτη την κάνουλα της ρευστότητας, όταν οι τιμές άρχισαν επικίνδυνα να παίρνουν την ανιούσα στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων, ενέργειας και στις χρηματιστηριακές αγορές.
Προφανώς, οι κεντρικές τράπεζες, ηθελημένα ή από ανικανότητα να διαβλέψουν τη νομοτελειακή αρχή πως ότι ευημερεί, δεν διαρκεί για πάντα και πάντα έρχεται η ώρα που πληρώνεις τα λάθη σου και την εγκληματική αβλεψία σου, φρόντισαν να παρέχουν άφθονη ρευστότητα στο σύστημα, χωρίς να αναλογίζονται τις συνέπειες.
Για την ανευθυνότητα των κεντρικών τραπεζών, ταιριάζει γάντι και σήμερα, αυτό που είχε πει το 2008, ουσιαστικά προειδοποιώντας για αυτό που έρχεται, ο Τσαρλς Πρινς της Citigroup. “Όταν η μουσική σταματήσει, από την άποψη της ρευστότητας, τα πράγματα θα είναι περίπλοκα και πολύ δύσκολα. Αλλά, όσο η μουσική παίζει, πρέπει να σηκωθείς και να χορέψεις. Ακόμα χορεύουμε”, είχε πει. Και θυμάστε τι έγινε μετά σε όλο τον κόσμο, όταν η μουσική (η ρευστότητα) σταμάτησε…
