Το δημοσίευμα ξεκινάει με αναφορά στη γυναίκα που «ξύπνησε» το κίνημα #MeToo στην Ελλάδα, την Σοφία Μπεκατώρου.

Στη συνέχεια, το δημοσίευμα αναφέρεται και στη σωρεία καταγγελιών (και αρνήσεων αυτών) που προέκυψαν στον καλλιτεχνικό χώρο, όταν γυναίκες -αλλά και άνδρες- ηθοποιοί βρήκαν το θάρρος να καταγγείλουν τα περιστατικά βίας και παρενόχλησης που βίωσαν από «μεγάλα» πρόσωπα του χώρου.

Στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται πως οι καταγγελίες είναι πολλές και δίνεται έμφαση στους επώνυμους που έχουν προχωρήσει σε αυτήν την πράξη αναφερόμενοι σε λεκτική, ψυχολογική, σεξουαλική, αλλά και σωματική βία.

«Η καταιγίδα καταγγελιών για τεράστια ονόματα και σεβαστά πρόσωπα στον ελληνικό κόσμο των τεχνών έρχεται σε μια από τις πιο συντηρητικές κοινωνίες της Ευρώπης, όπου αυτές οι κακοποιήσεις έχουν από καιρό ‘ακουστεί’, αλλά δεν συζητήθηκαν ποτέ ανοιχτά, πόσο μάλλον να φτάσουν σε σημείο να διώκονται» αναφέριε το δημοσίευμα.

Το άρθρο αναφέρεται συγκεκριμένα, στις κατηγορίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης κατά του Κώστα Σπυρόπουλου, μετά από «μπαράζ δημοσιευμάτων που τον κατηγορούν για σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση, κάτι που αρνείται κατηγορηματικά».

Μάλιστα, σύμφωνα με έναν δικαστικό αρμόδιο, που μίλησε στους New York Times και θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του, αναμένεται ότι υπάρχουν περισσότερα τέτοια περιστατικά

-δεν είναι όμως σίγουρο πόσα από αυτά φτάσουν στο δικαστήριο, λόγω της νομοθεσίας στη χώρα μας που θέτει χρονικό περιορισμό σε τέτοιου είδους καταγγελίες.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα για τα θύματα, το γεγονός δηλαδή ότι σύμφωνα με τον νόμο στην Ελλάδα, κάποιος μπορεί να ασκήσει δίωξη για βιασμό μέχρι και 15 χρόνια μετά, ενώ σε περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης το θύμα έχει μόλις τρεις μήνες να ξεκινήσει τη νομική διαδικασία.