Με το αίσθημα ανακούφισης για την αποφυγή δασμών, ύψους 30%, από την 1η Αυγούστου να έχει υποχωρήσει, όλοι πλέον στρέφουν το ενδιαφέρον τους στα «ψιλά γράμματα» και κυρίως στα… παραθυράκια που αφήνει ανοιχτά η συμφωνία για εξαιρέσεις!

Εκεί αναμένεται σύμφωνα με πληροφορίες να δοθεί και η «μητέρα των μαχών», με τους έλληνες εξαγωγείς να έχουν σπεύσει ήδη να ζητήσουν από την κυβέρνηση να διεκδικήσει την εξαίρεση των ελληνικών προϊόντων.

Το πλήγμα για κάποιους κλάδους των τροφίμων μπορεί βραχυπρόθεσμα να φαίνεται διαχειρίσιμο, ωστόσο μακροπρόθεσμα εκφράζονται φόβοι ότι το δασμολογικό βάρος θα ανακόψει τη δυναμική που έχουν αναπτύξει οι ελληνικές εξαγωγές στη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου!

Ειδικά κάποιες κατηγορίες, όπως το κρασί και η φέτα, ποντάρουν αρκετά για τη διεθνή επέκτασή τους, αφού η αμερικανική αγορά αποτελεί και… οδηγό για τον υπόλοιπο κόσμο όσον αφορά τις διατροφικές τάσεις. Κάτι που συνέβη με το περίφημο πλέον «Greek yogurt», το οποίο έγινε μόδα σε όλο τον πλανήτη, ξεκλειδώνοντας τεράστιες ευκαιρίες για τις εγχώριες γαλακτοβιομηχανίες.

 

Η πρώτη θητεία Τραμπ

Όπως ακριβώς συνέβη και κατά την πρώτη θητεία Τραμπ στον Λευκό Οίκο! Την ανάγκη ανάληψης δράσεων για να προωθηθούν τα ελληνικά συμφέροντα, τα οποία συνδέονται άμεσα με την ελληνική οικονομία και παραγωγή, υπογραμμίζει και ο πρόεδρος του ΣΕΒΓΑΠ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων), Χρήστος Αποστολόπουλος.

Υποστηρίζει μάλιστα πως η Ελλάδα διαθέτει ισχυρά επιχειρήματα στην προσπάθεια να πετύχει εξαιρέσεις, με δεδομένο πως τα ελληνικά προϊόντα δεν συνιστούν απειλή για την αμερικανική οικονομία και την εγχώρια παραγωγή της.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνει μια ευέλικτη διαπραγμάτευση η οποία θα κινείται συμπληρωματικά στις διμερείς διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ. «Πρέπει να επιμείνουμε στη λογική των εξαιρέσεων. Υπάρχουν, απ’ ό,τι φάνηκε, κάποια περιθώρια…» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Το παρελθόν των δασμών

Θυμίζουμε ότι το 2019 οι ΗΠΑ είχαν επιβάλει δασμούς 25% σε ορισμένα ευρωπαϊκά προϊόντα στο πλαίσιο της διαμάχης Airbus – Boeing. Ως αποτέλεσμα, οι ελληνικές εξαγωγές εκτέθηκαν σε αυτούς τους δασμούς, επηρεάζοντας τομείς όπως ο χάλυβας, το αλουμίνιο, το κρασί, το τσιμέντο, τα ορυκτά καύσιμα, τα βρώσιμα προϊόντα, τα ηλεκτρικά μηχανήματα και τα φαρμακευτικά προϊόντα.

Τρία βασικά ελληνικά εξαγώγιμα προϊόντα (ελιές, ελαιόλαδο και φέτα) εξαιρέθηκαν και παρέμειναν να υπόκεινται μόνο σε βασικούς δασμούς, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνταν συγκεκριμένες προϋποθέσεις συσκευασίας και σύνθεσης. Ωστόσο, και η τότε κίνηση είχε προκαλέσει αναταράξεις.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ελαιολάδου: πριν από 15 περίπου χρόνια, οι εξαγωγές τυποποιημένου ελληνικού ελαιολάδου στις ΗΠΑ ανέρχονταν σε περίπου 4.000 τόνους. Πέρυσι, είχαν φτάσει τους 17.000 τόνους. Η απειλή νέων δασμών θα πλήξει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού προϊόντος, ανοίγοντας τον δρόμο σε ανταγωνιστές όπως η Τυνησία, το Μαρόκο, η Τουρκία και η Χιλή, οι οποίοι δεν επιβαρύνονται με αντίστοιχους δασμούς.

Ένα από τα βασικά ερωτήματα που απασχολούν τους εξαγωγείς είναι και η διαμόρφωση των τελικών τιμών. Γιατί πλέον, το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα ελληνικά τρόφιμα ξεπερνάει τα στενά σύνορα της ελληνικής ομογένειας. Ο Έλληνας ομογενής ψωνίζει σε μεγάλο βαθμό με την καρδιά και όχι τόσο με την τσέπη του, και δεν πρόκειται να γυρίσει την πλάτη στους παραγωγούς της πατρίδας του. Η επιλογή του εμπεριέχει και άλλα στοιχεία, τα οποία είναι ικανά να σηκώσουν τις όποιες λελογισμένες ανατιμήσεις υπάρξουν.

Αντίθετα, ο Αμερικανός καταναλωτής είναι εντελώς διαφορετικός. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει πως θα παραμείνει σταθερός στα προϊόντα που αγόραζε εάν αλλάξουν δραματικά οι τιμές. Εκείνος λειτουργεί με το πορτοφόλι του. Δηλαδή πιο ορθολογικά. Και εάν διαπιστώσει πως πιέζεται τότε δεν αποκλείεται να αλλάξει προτιμήσεις.

Διαβάστε ακόμη: