Κυρίως σε περιόδους έλλειψης εγχώριων τίτλων που να αποφέρουν σημαντικές αποδόσεις, αν και υπάρχουν “λαμπρές” εξαιρέσεις και με τα επιτόκια καταθέσεων στο ναδίρ, κάποιοι επιτήδειοι εφευρίσκουν τρόπους να προσελκύουν κεφάλαια, υποσχόμενοι “λαγούς με πετραχήλια”, επενδύοντας σε μετοχές ξένων χρηματιστηρίων και δη της αμερικανικής αγοράς.
Όσα θα διαβάσετε στη συνέχεια συνέβησαν καθ΄όλη τη διάρκεια του 2021, αλλά και μέχρι τους πρώτους μήνες του 2022 και θα συνεχιζόταν μέχρι σήμερα, αν δεν σήμαινε “συναγερμός”, εξαιτίας κάποιων “αστοχιών”, από τις οποίες κάποιοι αποταμιευτές-επενδυτές, κυνηγοί μεγάλων αποδόσεων, έχασαν περιουσίες, γιατί το κόλπο δεν λειτούργησε, τουλάχιστον σε κάποιες εξόφθαλμες περιπτώσεις.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για να γίνει κατανοητό πως μπορεί ακόμα και έμπειροι χρηματιστηριακά παίκτες, να πιαστούν στη φάκα των υποσχόμενων μεγάλων αποδόσεων.
Η χρονιά του 2021, πέραν ορισμένων περιπτώσεων, δεν παρουσίαζε χρηματιστηριακά αυξημένο ενδιαφέρον, ενώ την ίδια περίοδο τα επιτόκια καταθέσεων ήταν ουσιαστικά μηδενικά έως ανύπαρκτα.
Όσοι είχαν διαθέσιμη ρευστότητα, είτε σε καταθέσεις είτε στο σπίτι, φυσιολογικά αναζητούσαν επενδυτικές ευκαιρίες.
Αυτές ακριβώς σκέφτηκαν να… αξιοποιήσουν κάποιες χρηματιστηριακές εταιρείες, στήνοντας έναν απλό σε σύλληψη μηχανισμό προσέλκυσης κεφαλαίων.
Καταρχήν, άγνωστο πως, βρέθηκαν στην κατοχή τους ονόματα, διευθύνσεις και τηλέφωνα και emails Ελλήνων επενδυτών, οι οποίοι όμως δεν έπαιζαν στην ελληνική αγορά, αλλά σε ξένες αγορές.
Το πρώτο ερώτημα είναι ποιος προμήθευσε τις λίστες αυτές, τράπεζες ή άλλες πηγές, όπως διάφορες πλατφόρμες;
Γιατί, αν ο οιοσδήποτε επενδυτής, δεν μπορεί να προφυλάσσει τα στοιχεία του και τις όποιες επενδυτικές ή άλλες κινήσεις των κεφαλαίων του, τότε υπάρχει μείζον θέμα, που αφορά πρωτίστως τη διοίκηση του Χρηματιστηρίου, τη διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και κατ΄επέκταση και από συνεπαγωγή και την Τράπεζα Ελλάδος.
Αφού, λοιπόν, είχαν τις λίστες στα χέρια τους, επέλεξαν την ακόλουθη μέθοδο πλησιάσματος των ανυποψίαστων επενδυτών.
Προσέλαβαν νέους υπαλλήλους, άσχετους με το αντικείμενο, τους εκπαίδευσαν πρόχειρα και τους μοίρασαν τις λίστες, για να κάνουν τις σχετικές επαφές.
Το μεγάλο δέλεαρ και ταυτόχρονα δόλωμα, ήταν ότι “προσέφεραν”, μόνο αυτές, χρυσές επενδυτικές ευκαιρίες σε ξένες αγορές, λειτουργώντας μέσω ειδικών πλατφορμών, οι οποίες με τη σειρά τους ‘προσέφεραν” μόχλευση μέχρι πέντε (5) φορές το αρχικό κεφάλαιο.
Έβαζες 20.000 ευρώ και έπαιζες με (υποτιθέμενο) κεφάλαιο 100.000 ευρώ.
Να η ευκαιρία, λοιπόν, για κάθε ευκολόπιστο που αναζητούσε διέξοδο και μία κερδοφόρο επένδυση.
Κάπως έτσι, οι “μαθητευόμενοι” υπάλληλοι, άρχισαν να έχουν σημαντικά μπόνους πιάνοντας στόχους σε πρόσωπα και ποσά και σε πρώτη φάση να έχουν και οι επενδυτές σημαντικά κέρδη.
Οι τοποθετήσεις γίνονταν κυρίως σε μετοχές εταιρειών πληροφορικής στην αγορά Nasdaq και αυτό προσέδιδε μία αξιοπιστία στο όλο εγχείρημα.
Όσο οι τίτλοι που επιλεγόταν είχαν έστω και μικρές αποδόσεις, οι οποίες θυμίζω ότι πολλαπλασιαζόταν επί πέντε (χ5), όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο, αφήνοντας φυσικά παχυλές προμήθειες στις χρηματιστηριακές που επιδίδονταν στο παίγνιο αυτό, κατά παράβαση βασικών κανόνων λειτουργίας τους.
Όπως όλα τα παιχνίδια έχουν και την αντίστροφη φορά, έτσι και το όλο κόλπο, που φάνταζε να υπερέχει και να προσελκύει ολοένα και περισσότερους ενδιαφερόμενους, κάποια στιγμή άρχισε να εμφανίζει προβλήματα.
Ορισμένοι επιλεγμένοι τίτλοι άρχισαν να καταγράφουν απώλειες, οι οποίες φυσικά άρχισαν σε πρώτη φάση να μειώνουν τα όποια κέρδη και στη συνέχεια να πέφτουν κάτω από την αρχική τιμή αγοράς, πολλαπλασιάζοντας επί πέντε (χ5) και τις ζημίες.
Απλούστατα γιατί η μόχλευση λειτουργούσε και αντίστροφα.
Κάπου εκεί, λοιπόν, άρχισαν τα παρατράγουδα, οι πρώτοι που έχαναν τα κεφάλαιά τους αντέδρασαν έντονα και απείλησαν με μηνύσεις και αγωγές, αλλά δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν νομικά τίποτα, έχοντας αποδεχθεί – προφανώς και εγγράφως – τους όρους του παιχνιδιού.
Από όσα είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη – και είναι, δυστυχώς, πάρα πολλά όσα έχουν συμβεί και δεν τα γνωρίζει, καθώς η ομερτά καλά κρατεί – το όλο εγχείρημα σταμάτησε απότομα, χάθηκαν πολλά κεφάλαια, το ύψος των οποίων δεν μπορεί να υπολογιστεί παρά μόνον αν ανοίξουν βιβλία και υπολογιστές και κυρίως στόματα.
Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, που δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν, κάποιοι προχώρησαν σε καταγγελίες, αλλά, άγνωστο γιατί αυτές δεν έφτασαν ποτέ στις αρμόδιες αρχές – ΧΑ, Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς – ενώ μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αποσύρθηκαν και από τη δικαστική οδό.
Ακόμα και οι πηγές, παθούσες και αυτές, από την οποίες αντλήσαμε τη σχετική πληροφόρηση, διστάζουν να προχωρήσουν σε επώνυμες καταγγελίες, δείχνοντας ότι “κάτι φοβούνται” και ότι πίσω από όλο αυτό το κόλπο δεν ήταν μόνο όσες ΑΧΕ μετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά και “κάτι μεγαλύτερο”, αποτελούμενο από άλλα πρόσωπα, υψηλά ιστάμενα.
Με αποτέλεσμα, ένα μεγάλο κόλπο επενδυτικής εξαπάτησης ουσιαστικά, να μένει μέχρι σήμερα στο σκοτάδι, περίπου έξι μήνες από την παύση των δραστηριοτήτων του.
Χωρίς καμία διάθεση υιοθέτησης συνολικής ευθύνης, δεν μπορεί οι άλλες χρηματιστηριακές εταιρείες να μην είχαν πάρει χαμπάρι κάτι, η αγορά είναι πολύ μικρή πια, ενώ σοβαρές ευθύνες θα πρέπει να αποδοθούν και στους όποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και του ΧΑ, καθώς, αν οι έλεγχοι ήταν τακτικοί και ουσιώδεις, δεν μπορεί να μην είχαν εντοπίσει τη “μικρή στρατιά” νεοπροσληφθέντων υπαλλήλων, που δούλευαν σημειωτέων χωρίς επίσημη πρόσληψη οι περισσότεροι.
Αυτά, προς πάσα χρήση, από οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο…
