Το ελληνικό Χρηματιστήριο σέρνεται με ακριβώς τον τρόπο που διοικείται, από ανθρώπους που κοιτάζουν αλλού όταν τα πράγματα πάνε στραβά και στήνουν φιέστες αυτοθαυμασμού όταν απλώς κάνουν τα αυτονόητα.

Πόσες φορές να ακούσουμε την καραμέλα «δεν φταίμε εμείς, φταίει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς»; Λες και η αγορά είναι ξεχωριστό μαγαζί, χωρίς ευθύνη, χωρίς υπογραφή, απλά… πάροχος υπηρεσιών.

Η κα Λαζαράκου γίνεται σάκος του μποξ για τις αμαρτίες άλλων. Όμως το ερώτημα παραμένει, ποιος θα καθαρίσει αυτό το μπάχαλο; Όχι πάντως οι διοικήσεις που μιλάνε για αναβαθμίσεις και στόχους, την ώρα που τα πάντα καταρρέουν κάτω από τη βιτρίνα.

Το πιο «καυστικό» σημείο είναι πως η λύση που διαφαίνεται για το ίδιο το Χρηματιστήριο είναι… πώληση. Πάρτε το, ξεφορτωθείτε το, και φύγαμε. Θα φύγει ο CEO, λέει. Με μια «καλή συμφωνία» φυσικά, γιατί στην Ελλάδα, αν δεν αποτύχεις με στιλ και αποζημίωση, δεν είσαι τίποτα. Και να σου οι δηλώσεις για διεθνείς οίκους που ίσως μας κοιτάξουν με συμπάθεια τον Σεπτέμβριο. Ε και; Θα αλλάξει κάτι στην ουσία;

Εδώ δεν μπορούν να μαζέψουν αυτους που βγάζουν εταιρείες στο ταμπλό με αρνητικά ίδια κεφάλαια, με δάνεια από τους ίδιους τους αναδόχους, με μετοχές που μοιράζονται σαν σαρακοστιανά φυλλάδια. Και τι απαντά η διοίκηση; “Δεν φταίμε, απλώς τηρούμε τους κανόνες.” Αν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχαν πρόστιμα. Αν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχαν αποκλεισμοί. Αν ήταν έτσι, δεν θα ήμασταν στην ουρά των αναβαθμίσεων, αλλά στον πυρήνα των ανεπτυγμένων.

Οι επενδυτές έχουν φύγει – γιατί τους διώξατε. Γιατί τους κορόιδεψαν, γιατί δεν τιμωρήθηκαν όσοι το έκαναν, γιατί το ΧΑ ήταν για χρόνια τσιφλίκι λίγων με εσωτερική πληροφόρηση. Και τώρα, ξαφνικά, ζητάτε από τους μετόχους να γίνουν… ακτιβιστές; Όχι, κύριε. Ο κόσμος ψάχνει δικαιοσύνη, διαφάνεια και σοβαρότητα. Δεν θα γίνει ελεγκτής επειδή το ΧΑ δεν κάνει τη δουλειά του.

Η λίστα των απαιτήσεων για την πολυπόθητη αναβάθμιση είναι ξεκάθαρη, μεγαλύτερες εταιρείες, μεγαλύτερη διασπορά, διαφάνεια. Ποια από αυτές τις λέξεις έχει μεταφραστεί σε πράξη; Αντί να έχουμε 6 εταιρείες με πάνω από 6 δισ. ευρώ κεφαλαιοποίηση, πανηγυρίζουμε αν μαζέψουμε δύο. Και η λύση είναι να μπει στο ταμπλό το αεροδρόμιο. Να βάλουμε λίγο κρατικό φως μπας και φωτιστεί το σκότος.

Οι εταιρείες που δεν πληρούν τους όρους θα έχουν έξι μήνες. Και μετά άλλους έξι. Και μετά… όποιος πρόλαβε. Στο τέλος, αν μείνει μόνο το 10% για το κοινό, απλώς θα μεταφερθούν σε “επιτήρηση”, δηλαδή στο τμήμα της ντροπής που όμως λειτουργεί κανονικά. Να το λέμε κι αυτό, εδώ ακόμα και η επιτήρηση είναι βιτρίνα.

Η αγορά δεν αναβαθμίζεται με Excel και ρυθμίσεις. Αναβαθμίζεται όταν αλλάξει νοοτροπία. Όταν σταματήσει το πασάρισμα ευθυνών και αρχίσει η ουσιαστική λογοδοσία. Όταν οι διοικήσεις δεν φεύγουν με μπόνους αλλά με απολογισμό. Όταν οι μικρομέτοχοι νιώθουν προστατευμένοι, όχι αφελείς.

Αλλά για όλα αυτά, δεν αρκεί να αλλάξουν οι δείκτες. Πρέπει να αλλάξουν οι άνθρωποι. Και κυρίως, πρέπει κάποιος να πει ανοιχτά ότι το ΧΑ δεν είναι σοβαρή αγορά. Ακόμα. Γιατί όσο παριστάνουμε τους Ευρωπαίους με κανονισμούς και μεγαλεπήβολες δηλώσεις, αλλά συνεχίζουμε να λειτουργούμε με όρους «μπάρμπας από την Κορώνη», δεν πάμε πουθενά.

Διαβάστε ακόμη: