Το τελευταίο διάστημα, δεχθήκαμε δεκάδες μηνύματα αναγνωστών σχετικά με τις αποδοχές του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΧΑΕ, κ. Γιάννου Κοντόπουλου.

Εύλογα ερωτήματα και αγανάκτηση προκαλεί το ύψος των ετήσιων αμοιβών του, που ξεπερνούν τις 500.000 ευρώ, σε μια περίοδο που το Χρηματιστήριο Αθηνών μοιάζει να λειτουργεί περισσότερο ως ανέκδοτο παρά ως σοβαρός οικονομικός θεσμός.

Ωστόσο, το ζήτημα δεν είναι μόνο οι αποδοχές του ενός. Είναι το κλίμα που έχει διαμορφωθεί εντός της ΕΧΑΕ, όπου έχει πλέον παγιωθεί μια κουλτούρα δύο ταχυτήτων. Από τη μία, η “αυλή” της διοίκησης, που απολαμβάνει προνόμια, γενναίες αυξήσεις και διανομές μετοχών. Από την άλλη, η πλειοψηφία των εργαζομένων, οι οποίοι κρατούν την εταιρεία όρθια καθημερινά, μένουν με στασιμότητα στους μισθούς και μηδενική προοπτική επιβράβευσης.

Την τελευταία τριετία, οι αμοιβές της διοίκησης αυξήθηκαν από 50% έως και 100%, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του σωματείου εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι είδαν αυξήσεις από 0% έως μόλις 12%. Και ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο προτείνει νέες αυξήσεις για τον εαυτό του ενόψει της Γενικής Συνέλευσης, κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί για την εξισορρόπηση των αμοιβών του προσωπικού.

Αυτό δεν είναι μόνο άδικο — είναι και επικίνδυνο.

Ήδη η κατάσταση φτάνει σε οριακό σημείο. Το προσωπικό μιλά ανοιχτά για ενδεχόμενο απεργιακών κινητοποιήσεων, αν η Διοίκηση δεν επανεξετάσει άμεσα την πολιτική αμοιβών. Η συνάντηση με τον Αναπληρωτή Επιτελικό Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού είναι προγραμματισμένη με αποκλειστικό θέμα τις αμοιβές, όμως το κλίμα είναι βαρύ και η υπομονή εξαντλείται.

Το σωματείο είχε ζητήσει διανομή 125.000 μετοχών σε 250 εργαζόμενους — περίπου 500 μετοχές ανά άτομο. Η απάντηση; Διανομή 700.000 μετοχών σε μόλις 10 άτομα! Δεν πρόκειται για τυχαία επιλογή, αλλά για μια ακόμα επιβεβαίωση της “κλειστής λέσχης” που λειτουργεί εντός της ΕΧΑΕ.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ούτε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ούτε το Υπουργείο Οικονομικών φαίνεται να παρεμβαίνουν ουσιαστικά. Ο κ. Πιερρακάκης, υπουργός Οικονομίας, καλείται να αντιδράσει άμεσα. Δεν είναι δυνατόν να αποσιωπάται η δημιουργία ανισοτήτων εντός ενός τόσο κρίσιμου θεσμού, ούτε να επιτρέπεται η καταστρατήγηση κάθε έννοιας εταιρικής δικαιοσύνης.

Η ΕΧΑΕ δεν είναι απλώς μια εισηγμένη εταιρεία. Έχει θεσμικό ρόλο. Η εικόνα της στο εσωτερικό και το εξωτερικό αντανακλά πάνω στην αξιοπιστία της ελληνικής κεφαλαιαγοράς.

Κι αν η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι αυτή ενός “πάρτι για λίγους”, με υπεραμοιβές για τους insiders και απαξίωση για τους ανθρώπους που στηρίζουν καθημερινά τη λειτουργία του χρηματιστηρίου, τότε η ζημιά θα είναι μεγάλη — και όχι μόνο σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων.

Η διοίκηση οφείλει να πάρει θέση. Το ίδιο και η πολιτεία. Να τεθούν ξεκάθαρα όρια. Να αποκατασταθεί η ισορροπία. Όχι μόνο για λόγους ηθικής, αλλά και για λόγους βιωσιμότητας. Η κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στον εργασιακό ιστό της ΕΧΑΕ δεν είναι πολυτέλεια — είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει ο οργανισμός μπροστά.

Αλλιώς, πολύ σύντομα, δεν θα μιλάμε για μια κρίση αξιοπιστίας. Θα μιλάμε για γενικευμένη κρίση λειτουργίας.

Διαβάστε ακόμη: