Ο διαχωρισμός των χωρών της Ευρωζώνης σε εκείνες του πυρήνα και της περιφέρειας ίσως να μην έχει πια νόημα, καθώς ένα μπαράζ από reviews των οίκων αξιολόγησης έως το τέλος του έτους συμπιέζει τις πιστοληπτικές ικανότητες, σε σημείο όπου τα μεγάλα spreads μεταξύ των χωρών να μην δικαιολογούνται πια, σημειώνει η Bank of America.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα των reviews των οίκων αξιολόγησης, όλες οι χώρες της Ευρωζώνης θα μπορούσαν, δυνητικά, να δουν την πιστοληπτική τους ικανότητα να αλλάζει από τουλάχιστον έναν οίκο από τον Σεπτέμβριο και έως το τέλος του έτους.
Η Ελλάδα έχει προγραμματισμένα «ραντεβού» και με τους τέσσερις οίκους τους επόμενους οίκους. Συγκεκριμένα, θα πραγματοποιηθούν reviews της DBRS στις 5 Σεπτεμβρίου, της Moody’s στις 19 Σεπτεμβρίου, της S&P στις 17 Οκτωβρίου και της Fitch στις 14 Νοεμβρίου.
Ακόμα και εάν οι προσδοκίες για την ανάπτυξη και το δημοσιονομικό έλλειμμα των ευρωπαϊκών χωρών έχουν σε γενικές γραμμές επιδεινωθεί, οι πιθανότητες αναβαθμίσεων ή υποβαθμίσεων με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές που δίνουν οι οίκοι παραμένουν ισορροπημένες, σημειώνει η BofA.
Ισορροπημένο είναι και το μείγμα των υποβαθμίσεων ή αναβαθμίσεων στις προοπτικές των αξιολογήσεων σε σχέση με τον Απρίλιο.
Συγκεκριμένα, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία έχουν πιθανότητες αναβαθμίσεων, ενώ αντίθετα με υποβαθμίσεις κινδυνεύουν η Αυστρία (πιθανώς το 2026), το Βέλγιο και η Γαλλία.
Όπως σημειώνουν οι αναλυτές της BofA, οι αλλαγές στις πιστοληπτικές αξιολογήσεις εμφανίζουν μια εποχικότητα μέσα στο έτος. Μία πρώτη αύξηση της σχετικής δραστηριότητας σημειώνεται κατά το πρώτο τρίμηνο, όταν γίνονται διαθέσιμα τα στοιχεία για το σύνολο του έτους που πέρασε. Αλλά και κατά τον Οκτώβριο υπάρχει μια νέα αύξηση της δραστηριότητας, καθώς οριστικοποιούνται τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου.
Καθώς, λοιπόν, οι χώρες της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν στην πλειοψηφία τους μια επιδείνωση στις προσδοκίες των αναλυτών για τους ρυθμούς ανάπτυξης και τα δημόσια οικονομικά τους, η BofA βλέπει κοινές μακροοικονομικές εξελίξεις αλλά και μικρότερες διαφορές στις πιστοληπτικές αξιολογήσεις. Αυτό σημαίνει ότι τα μεγάλα spreads των ομολόγων μεταξύ των χωρών είναι δύσκολο να δικαιολογηθούν, κάτι που συνεπάγεται και ότι ο διαχωρισμός μεταξύ πυρήνα, ημι-πυρήνα και περιφέρειας δεν θα έχει πια ουσιαστικό νόημα, εάν οι τάσεις αυτές συνεχιστούν, όπως σημειώνει.
