«Χρειάστηκαν 800 χρόνια για να γίνει το Λούβρο «Λούβρο» και χρειάστηκαν μόνο 10 χρόνια για να γεννηθεί ένα νέο Λούβρο στο Άμπου Ντάμπι», είχε πει εύστοχα ο πρώην πρόεδρος του Μουσείου του Λούβρου, Jean-Luc Martinez. Κάπως έτσι άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του τον Νοέμβριο του 2017, το Λούβρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Στις 6 Μαρτίου 2007, η Γαλλία και τα ΗΑΕ υπέγραψαν μια τεράστια διακυβερνητική συμφωνία συνολικής αξίας 1.3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την οποία το όνομα του Λούβρου θα δανειζόταν για 30 χρόνια στο νέο μουσείο που θα φτιαχνόταν στο Άμπου Ντάμπι.

Παράλληλα, το γαλλικό μουσείο θα δάνειζε στο «αδερφάκι» του αρκετά έργα τέχνης για να παρουσιαστούν εκεί, ενώ θα παρείχε εμπειρογνωμοσύνη στη διαχείριση των έργων. Η συμφωνία των δύο κρατών περιελάμβανε επίσης ευρύτερες πολιτιστικές ανταλλαγές και υψηλού προφίλ συνεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης ενός παραρτήματος του Πανεπιστημίου Παρισιού-Σορβόννης στο Άμπου Ντάμπι, καθώς και την ανακαίνιση του ιστορικού θεάτρου στο Château de Fontainebleau.

Όσο για το ίδιο το μουσείο στη Μέση Ανατολή, μοιάζει λες και αναδύθηκε μέσα από την έρημο. Εμπνευστής και σχεδιαστής του είναι ο Γάλλος αρχιτέκτονας Jean Nouvel, o οποίος ήθελε εξαρχής να δημιουργήσει έναν τεράστιο θόλο. Έτσι κι έγινε. Ο τεράστιος θόλος που σχηματίζεται από 8.000 μεταλλικά στοιχεία προκαλεί δέος, ζυγίζει 12.000 τόνους, ενώ έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, προκειμένου ο ήλιος να φιλτράρεται κάπως και να περνάει στο εσωτερικό του.

Η καταστευή του μουσείου άρχισε το 2009 στο Saadiyat Island του Άμπου Ντάμπι, ενώ παραδόθηκε οκτώ χρόνια αργότερα με το κόστος της να ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Τι έχει καταφέρει μέχρι σήμερα; Να θεωρείται ως το κορυφαίο μουσείο του αραβικού κόσμου, με εκατομμύρια τουρίστες να το επισκέπτονται. Ανάμεσα στα εκθέματά του υπάρχουν πίνακες ζωγραφικής από πολλά γαλλικά μουσεία, όπως φυσικά από το Λούβρο, καθώς και εκθέματα από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιαπωνία και τη Συρία.