Για άνθρωπος ο οποίος, σύμφωνα με το στίγμα που δίνει ίδιος για τον εαυτό του, «προέρχομαι από μια μικρομεσαία οικογένεια κι έπρεπε να ανέβω πολλά σκαλοπάτια», τα κατάφερε πολύ περισσότερο από περίφημα.
Με ιταλικό ταμπεραμέντο και γαλλική φινέτσα, αλλά και αξιοζήλευτη πειθαρχία ο CEΟ της UniCredit Αντρέα Ορτσέλ, ο οποίος φημίζεται για το αποτύπωμα που έχει αφήσει στην ιστορία των τραπεζικών deals, έβαλε την υπογραφή του στη συμφωνία με την Alpha Bank που σηματοδοτεί την έλευση στρατηγικού επενδυτή, προερχόμενου από τον τραπεζικό τομέα σε ελληνικό πιστωτικό ίδρυμα για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια. Ξεκάθαρα, μια ψήφος εμπιστοσύνης στη χώρα.
Η συμφωνία περιλαμβάνει τη συγχώνευση των θυγατρικών τους στη Ρουμανία, την εξαγορά του 51% της AlphaLife, στο πλαίσιο εμπορικής συνεργασίας για τη διάθεση τραπεζοασφαλιστικών προγραμμάτων και φυσικά την αγορά του συνόλων των μετοχών που κατέχει το ΤΧΣ στην ελληνική τράπεζα.
Σύμφωνα με τους FT ο Ορτσέλ δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι «προς το παρόν και για το άμεσο μέλλον αυτή είναι η καλύτερη συμμαχία που θα μπορούσαμε να έχουμε συνάψει».
Οι συγχωνευμένες δραστηριότητες της UniCredit και της Alpha Bank θα γίνουν ο τρίτος μεγαλύτερος δανειστής στη Ρουμανία. 
Οι αναλυτές λένε ότι ο CEO ήταν υπό πίεση να ανακοινώσει μια συμφωνία εδώ και αρκετό καιρό. Τον περασμένο μήνα, ο Ορτσέλ είπε σε ένα τραπεζικό συνέδριο ότι θα αναζητούσε ευκαιρίες μικρότερης κλίμακας για να επεκτείνει την παρουσία της UniCredit σε βασικές αγορές όπου έχει ήδη παρουσία.
Από τους πιο ακριβοπληρωμένους
Ο τρίτος πιο ακριβοπληρωμένος τραπεζίτης, σύμφωνα με τη λίστα του Bloomberg, έχει αποτιμηθεί μέχρι πρότινος, στα 7,5 εκατ. ευρώ.
Γεννημένος στη Ρώμη το 1963, ο γιος του ιδιοκτήτη μιας μικρής εταιρείας leasing και μιας υπαλλήλου του ΟΗΕ, σπούδασε οικονομικά και εμπόριο στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, Sapienza, παρακολούθησε τη σχολή επιχειρήσεων INSEAD στο Παρίσι προτού εργαστεί στην Goldman Sachs και στον όμιλο Boston Consulting στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Σημαντικοί σταθμοί
Το 1992, προσλήφθηκε από τη Merrill Lynch όπου απέκτησε πολύτιμη εμπειρία στις συγχωνεύσεις και εξαγορές στο Λονδίνο.
Το 2012 εντάχθηκε στην ελβετική επενδυτική τράπεζα UBS κατόπιν εντολής του CEO της, Σέρτζιο Ερμότι, για να καταφέρει να σταθεί όρθιος στην υπόθεση χειραγώγησης του επιτοκίου διατραπεζικών χορηγήσεων Libor, να οδηγήσει σε μια εταιρική αναδιάρθρωση, μειώνοντας το μέγεθος της τράπεζας και αυξάνοντας τη δραστηριότητα συγχωνεύσεων και εξαγορών.
Ήταν έτοιμος να αναλάβει το ρόλο του διευθύνοντος συμβούλου της Banco Santander από τον Σεπτέμβριο του 2018 έως τον Ιανουάριο του 2019. Ωστόσο, η συμφωνία «έσπασε» από την πλευρά της τράπεζας, με τον Oρτσέλ να κινείται νομικά εναντίον της. Τον Δεκέμβριο του 2021, επιδικάστηκαν 68 εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση, συμπεριλαμβανομένων 10 εκατομμυρίων ευρώ για ηθική βλάβη.
Το 2021, ανέλαβε τη θέση του CEO της UniCredit, σε αντικατάσταση του Jean Pierre Mustier.
«Καρχαρίας της παγκόσμιας οικονομίας»
Ο Ορτσέλ έχει τη φήμη του «Κριστιάνο Ρονάλντο της επενδυτικής τραπεζικής» και του «βασιλιά των deals», ενώ τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης τον έχουν αποκαλέσει «καρχαρία της παγκόσμιας οικονομίας».
Πριν από μερικούς μήνες, οι μέτοχοι της UniCredit κλήθηκαν να εγκρίνουν ένα νέο πλάνο αμοιβών για τον CEO, το οποίο προβλέπει αύξηση 30%, εάν η ιταλική τράπεζα ξεπεράσει ένα σύνολο στόχων το 2023.
Μέχρι τότε, το ετήσιο πακέτο αποδοχών του Ορτσέλ έφτανε τα 7,5 εκατ. ευρώ, καθιστώντας τον ένα από τα πιο ακριβοπληρωμένα τραπεζικά στελέχη της Ευρώπης, στην τρίτη θέση, πίσω από την Ana Botin της ισπανικής Santander στη 1η θέση και τον Christian Sewing της Deutsche Bank στη 2η θέση.
Ξεκινώντας από έναν υψηλότερο σταθερό μισθό 3,25 εκατ. ευρώ έναντι 2,5 εκατ. ευρώ προηγουμένως, το νέο σύστημα συνδέει μια υψηλότερη συνολική αμοιβή έως και 9,75 εκατ. ευρώ με την ικανότητα της τράπεζας να ξεπεράσει τους στόχους που έχουν τεθεί για φέτος.
Σκληροτράχηλος
Ο Ορτσέλ έχει τη φήμη του εξαιρετικά ανταγωνιστικού και σκληροτράχηλου στις διοικητικές πρακτικές που εφαρμόζει, καθώς, όπως λέγεται, απαιτεί από τους συνεργάτες του να δουλεύουν νυχθημερόν για ένα deal, όλοι, όμως, αναγνωρίζουν τις ικανότητές του.
Στην «πιάτσα» θρυλείται ότι ως αφεντικό της UBS, από το 2012 έως το 2017 απέλυσε χιλιάδες υπαλλήλους για να ενισχύσει την κερδοφορία, μειώνοντας τις μισθολογικές απαιτήσεις της εταιρείας κατά 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Λέγεται ότι παρέδωσε ο ίδιος λίστες ατόμων προς απόλυση στους διευθυντές, ενώ πολλοί υπάλληλοι της UBS έμαθαν για την απόλυσή τους προσερχόμενοι στη δουλειά και διαπιστώνοντας ότι οι κάρτες πρόσβασής τους είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας. 
Απαντώντας στην κριτική που του έχει ασκηθεί ότι δεν ενθαρρύνει την ομαδικότητα και ότι εύκολα απομακρύνει όποιον δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του, έχει παραδεχθεί πως δεν είναι εύκολος και πως είναι απαιτητικός, αλλά δεν ζητάει πράγματα τα οποία δεν κάνει πρώτα ο ίδιος.
Φέρεται, ακόμη, να σέβεται την επιλογή ενός στελέχους να ακυρώσει μόνος του τις διακοπές του, ώστε να μπορεί να μείνει για να βοηθήσει σε μια συμφωνία, αλλά δεν το απαιτεί.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος, που το 2016 ηγήθηκε μιας πρωτοβουλίας όπου οι τραπεζίτες της UBS λάμβαναν δύο ώρες «προσωπικού χρόνου» κάθε εβδομάδα προκειμένου να ενισχύσουν την ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής.
Έναν χρόνο αργότερα, εμφανίστηκε υπέρμαχος της κοινής γονικής μέριμνας και ίσης άδειας πατρότητας και μητρότητας για τα βρέφη.
Ένα ανώτερο στέλεχος της εποχής που διοικούσε τη UBS, φέρεται να έχει πει για αυτόν: «είναι ο καλύτερος τραπεζίτης με τον οποίο έχω δουλέψει ποτέ και ο χειρότερος διευθυντής που έχω δει ποτέ».
Με τον αέρα του κοσμοπολίτη, μιλάει άπταιστα πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες, ιταλικά, γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ισπανικά και είναι παντρεμένος με την πορτογαλίδα σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων Clara Batalim-Orcel με την οποία έχουν αποκτήσει μια κόρη.
