Η συζήτηση για τις ανεπιθύμητες διαφημιστικές κλήσεις επιστρέφει δυναμικά, αυτή τη φορά με ισχυρό νομικό αποτύπωμα. Η πρόσφατη κρίση του Αρείου Πάγου ξεκαθαρίζει το τοπίο: η ελάχιστη αποζημίωση των 10.000 ευρώ για παραβίαση της ιδιωτικότητας δεν είναι υπερβολή, αλλά θεσμικό εργαλείο προστασίας των πολιτών. Στο επίκεντρο βρίσκεται το λεγόμενο«Μητρώο 11», ένας μηχανισμός που έχει σχεδιαστεί ακριβώς για να θωρακίζει τους συνδρομητές απέναντι στην εμπορική όχληση.

Τι είναι το «Μητρώο 11»

Το «Μητρώο 11» είναι ένας ειδικός κατάλογος που υποχρεούνται να τηρούν όλοι οι πάροχοι ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Σε αυτόν εγγράφονται οι συνδρομητές που δηλώνουν ρητά ότι δεν επιθυμούν να δέχονται τηλεφωνικές κλήσεις με διαφημιστικό ή προωθητικό περιεχόμενο. Η εγγραφή μπορεί να γίνει εύκολα: ηλεκτρονικά, μέσω τηλεφωνικής εξυπηρέτησης ή με φυσική αίτηση σε κατάστημα του παρόχου, με τις σχετικές οδηγίες να είναι διαθέσιμες στις ιστοσελίδες των εταιρειών.

Σημαντικός περιορισμός παραμένει το γεγονός ότι το μητρώο δεν καλύπτει περιπτώσεις κλήσεων από εταιρείες ή call centers που δραστηριοποιούνται –ή εμφανίζονται να δραστηριοποιούνται– εκτός Ελλάδας.

Τι δικαιούται ο συνδρομητής

Όταν ένας πολίτης που είναι εγγεγραμμένος στο «Μητρώο 11» συνεχίζει να δέχεται ανεπιθύμητες κλήσεις, ο νόμος του αναγνωρίζει δικαίωμα αποζημίωσης για την προσβολή της ιδιωτικής του ζωής. Το κατώτατο όριο αυτής της χρηματικής ικανοποίησης έχει οριστεί στα 10.000 ευρώ, ανεξάρτητα από το αν μπορεί να αποδειχθεί συγκεκριμένη οικονομική ζημία.

Το νομικό πλαίσιο βασίζεται στο άρθρο 11 του νόμου 3471/2006, που ρυθμίζει τις μη ζητηθείσες επικοινωνίες, σε συνδυασμό με το άρθρο 14 του ίδιου νόμου, το οποίο προβλέπει αποζημίωση για περιουσιακή ή ηθική βλάβη.

Η θέσπιση τόσο υψηλού ελάχιστου ποσού αποζημίωσης προκάλεσε στο παρελθόν έντονες συζητήσεις. Ορισμένα δικαστήρια έκριναν ότι τα 10.000 ευρώ παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας, θεωρώντας ότι δεν ανταποκρίνονται στη βαρύτητα κάθε μεμονωμένης παράβασης. Άλλες αποφάσεις, όμως, υποστήριξαν ότι μόνο ένα τέτοιο όριο μπορεί να λειτουργήσει πραγματικά αποτρεπτικά, ιδίως απέναντι σε μεγάλους οργανισμούς που βασίζουν τη δραστηριότητά τους στη μαζική τηλεφωνική προώθηση.

Η κρίσιμη απόφαση του Αρείου Πάγου

Με την απόφαση 564/2024, ο Άρειος Πάγος έβαλε τέλος στη νομική αμφιβολία. Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι η επίμαχη διάταξη είναι απολύτως συνταγματική και ότι το ελάχιστο ποσό αποζημίωσης υπηρετεί την ουσιαστική προστασία της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων. Όπως επισημαίνεται στο σκεπτικό, ο νομοθέτης δεν στόχευσε απλώς στην αποκατάσταση της βλάβης, αλλά και στη δημιουργία ισχυρού αποτρεπτικού μηνύματος.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου, σε συνδυασμό με πρόσφατες κρίσεις όπως εκείνη του Εφετείου Αθηνών (573/2025), διαμορφώνει πλέον σταθερή νομολογιακή γραμμή. Το όριο των 10.000 ευρώ θεωρείται συμβατό τόσο με το Σύνταγμα όσο και με την αρχή της αναλογικότητας, ενισχύοντας ουσιαστικά τη θέση των πολιτών απέναντι στην τηλεφωνική όχληση και θωρακίζοντας το δικαίωμα προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 9Α του Συντάγματος.

Διαβάστε ακόμη: