Μέρες καύσωνα μεν αλλά τα γεγονότα τρέχουν και μαζί “τρέχει” και η κυβέρνηση δια των αρμόδιων υπουργείων, προκειμένου να μειώσει τις αρνητικές εντυπώσεις, τόσο για το θέμα των πανάκριβων εισιτηρίων και των προσφορών που… εδέησαν οι πλοιοκτήτες να κάνουν, όσο και με τις ανεξέλεγκτες τιμές σε τρόφιμα και είδη ευρείας κατανάλωσης.
Μιλάμε, δηλαδή, για τον περίφημο “πληθωρισμό της απληστίας”.
Οι προσφορές και όχι μειώσεις εισιτηρίων που πρόσφεραν μετά από πιέσεις οι ακτοπλοϊκές εταιρείες, δεν ικανοποίησαν κανέναν, ούτε την ίδια την κυβέρνηση, αν και επισήμως το όλο θέμα παρουσιάστηκε ως επιτυχία της.
Δεν είναι λίγοι μάλιστα αυτοί που κάνουν λόγο για στάχτη στα μάτια του κόσμου από την πλευρά των εταιρειών, καθώς πρόκειται για κινήσεις τους, που ήρθαν μετά από κοινωνική πίεση περισσότερο, παρά από διάθεση συμμόρφωσης.
Για το λόγο αυτό άλλωστε, πουθενά και από καμία επιχείρηση δεν αναφέρεται ότι οι τιμές θα μειωθούν σε μόνιμη βάση, παρά την μεσοσταθμική μείωση των καυσίμων κατά 45%.
Στο δεύτερο μέτωπο, αυτό της ακρίβειας τροφίμων και ειδών ευρείας κατανάλωσης, τα πράγματα, δυστυχώς, παραμένουν εκτός ελέγχου.
Οι τιμές είτε στο ράφι είτε στις υπηρεσίες, όχι μόνο δε μειώνονται, αλλά σε πολλές περιπτώσεις σημειώνονται αδικαιολόγητες αυξήσεις. όσο για την τακτική του υπουργείου Ανάπτυξης να καλέσει τις εταιρείες που πωλούν τα προϊόντα τους σε περισσότερες από μία ευρωπαϊκές χώρες και τα διαθέτουν στην ελληνική αγορά σε υψηλότερες τιμές, να αιτιολογήσουν αυτή την αυξημένη τιμή στην χώρα μας, θεωρείται βέβαιο ότι δεν πρόκειται να αποφέρει χειροπιαστά αποτελέσματα.
Πρόκειται για μία μόνιμη πληγή, που χρονολογείται από πολλών ετών και η οποία ποτέ δεν έκλεισε, καθώς ποτέ δεν υπήρξε σοβαρή και σθεναρή παρέμβαση από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Όσο για τις προειδοποιήσεις του νέου υπουργού Ανάπτυξης, Κώστα Σκρέκα προς όλους τους παραγωγούς, εισαγωγείς, προμηθευτές, χονδρέμπορους και λιανεμπόρους, ότι «…όσο φιλική και υποστηρικτική προς την επιχειρηματικότητα είναι η κυβέρνηση, άλλο τόσο είναι αυστηρή και άτεγκτη σε θέματα εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς», προς το παρόν βλέπουμε κάποια πρόστιμα που μπαίνουν – και καλώς μπαίνουν – για διάφορες παραβάσεις.
Το θέμα είναι να αυξηθούν τα συνεργεία ελέγχου με προσλήψεις υπαλλήλων και να πολλαπλασιαστούν οι επιτόπιοι έλεγχοι, από την παραγωγή, μέχρι και την τελική τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής.
Υπάρχει, όμως, άλλη μια πολύ σοβαρή παράμετρος στα θέματα αγοράς.
Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, η συναρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού, είναι απούσα από τα όσα συμβαίνουν.
Υπάρχει άραγε κάποιος λόγος ή απλώς η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις ανάμιξής της;
Πολλά ακούγονται για τις εκατέρωθεν σχέσεις αρμόδιου υπουργείου και διοίκησης της Επιτροπής, αλλά η έλλειψη συντονισμού και ελέγχων, ειδικά αυτή την περίοδο, είναι ανεπίτρεπτη, όποιοι λόγοι και να υπάρχουν.
