Οι Μαρξ και Ενγκελς εκτιμούσαν βαθύτατα τις ανακαλύψεις του Δαρβίνου, που αποδείκνυαν επιστημονικά ότι η ανθρωπότητα είχε αναδυθεί από το ζωικό βασίλειο. Θεωρούσαν, μάλιστα, ότι η θεωρία του Δαρβίνου αποτελούσε έναν από τους προπομπούς, στο επίπεδο των φυσικών επιστημών, που συνέβαλαν στη γέννηση του διαλεκτικού υλισμού.
Εδώ πριν απ’ όλα πρέπει να αναφέρουμε τον Δαρβίνο που έδωσε το πιο γερό χτύπημα στη μεταφυσική αντίληψη της φύσης, με την απόδειξη του ότι όλη η σημερινή οργανική φύση, τα φυτά, τα ζώα και μαζί τους και ο άνθρωπος είναι προϊόν ενός προτσές εξέλιξης που βάσταξε εκατομμύρια χρόνια». (Η εξέλιξη του σοσιαλισμού από την ουτοπία στην επιστήμη).
Ο Λένιν έγραψε σχετικά: «Ο Δαρβίνος έβαλε τέρμα στην άποψη που υποστήριζε πως τα είδη των ζώων και των ανθρώπων δε συνδέονται καθόλου μεταξύ τους και πως χρωστιούνται σε τυχαίες αιτίες, γιατί “δημιουργήθηκαν από το θεό”. Ηταν ο πρώτος που έβαλε τη βιολογία πάνω σε βάσεις απόλυτα επιστημονικές και καθόρισε πώς έγινε η εξέλιξη των ειδών και σε ποια σχέση διαδέχτηκαν το ένα το άλλο».
Σε μια εποχή που οι μεταφυσικές αντιλήψεις επανέρχονται, ακόμα και σε επιστημονικούς κύκλους, ο αγώνας ενάντια στο μεταφυσικό ανορθολογισμό συνεχίζεται.
Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τότε που σε 17 πολιτείες των ΗΠΑ, τα δικαστήρια καλούνταν να δικάσουν τις ανακαλύψεις του Δαρβίνου. Με ποιο ερώτημα; Αν έπρεπε να συνεχιστεί να διδάσκονται στα αμερικανικά πανεπιστήμια!