Ο νέος Εξορκιστής, οι καινούργιες ταινίες του Μάρτιν Σκορσέζε και του Ρίντλεϊ Σκοτ, η κινηματογραφική μεταφορά της «Φόνισσας» του Παπαδιαμάντη και άλλες σημαντικές πρεμιέρες.
Coup de Chance
Με τις καλύτερες κριτικές που έχει λάβει ταινία του από την εποχή του «Midnight in Paris», τα «Γυρίσματα της Τύχης», όπως είναι ο ελληνικός τίτλος, αποτελούν την πρώτη γαλλόφωνη απόπειρα του Γούντι Άλεν, με την οποία ο Νεοϋορκέζος δημιουργός επανέρχεται στις γνώριμες θεματικές περί τύχης, εγκλήματος και (μη) τιμωρίας του «Crimes and Misdemeanors», του «Match Point», του «Cassandra’s Dream» και του «Irrational Man». Μας είχε λείψει το καθιερωμένο ραντεβού μας με το γουντιαλενικό σύμπαν. (Από 27/9)
The Exorcist: Believer
Τα πρώτα δυο τρέιλερ δείχνουν ανησυχητικά άνευρα, το εύρημα του διπλασιασμού της δαιμονισμένης κορασίδας περισσότερο στη λογική σαματατζίδικου sequel ταινίας δράσης παραπέμπει παρά σε εμπνευσμένη απόπειρα αναβίωσης, επειδή, όμως, το δράμα ήταν πάντα το (όχι και τόσο) κρυφό μυστικό της συνταγής του αξεπέραστου «Eξορκιστή» και επειδή η indie διαδρομή του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν στο είδος (του δράματος) έχει κάποιες αξιόλογες στάσεις, ελπίζουμε ότι τελικά δεν θα χρειαστεί να στείλουμε αυτό το «requel» στο πυρ το εξώτερον.(Από 12/10
Past Lives
Περισσότερο από μια ερωτική ιστορία και από μια ιστορία για τον έρωτα, το τρυφερό ντεμπούτο της Σελίν Σονγκ είναι μια ταινία για τον έρωτα ως μια ιστορία που λέμε στον εαυτό μας και σε όποιον επιλέγουμε να τον μοιραστούμε. Στοιχηματίζουμε ότι καρέ και ατάκες από το «Past Lives» θα στοιχειώσουν τα social media στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, πρόκειται αναμφίβολα για μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, για κάποιους ίσως προκύψει και φιλμική εμπειρία από εκείνες που θα κουβαλούν σαν φυλαχτό για το υπόλοιπο της ζωής τους. (Από 12/10)
Killers of the Flower Moon
Με επική διάρκεια, αποθεωτικές κριτικές, Ντε Νίρο και Ντι Κάπριο σε εμφανή φόρμα από το τρέιλερ και τη Λίλι Γκλάντστοουν σε ρόλο από αυτούς που φτιάχνουν καριέρες, το επικών διαστάσεων (και διάρκειας) «Killers of the Flower Moon» του Μάρτιν Σκορσέζε αυτήν τη στιγμή προβάλλει ως ο βασικότερος οσκαρικός ανταγωνιστής του νολανικού «Οπενχάιμερ». Πολύ χαιρόμαστε που θα μπορέσουμε να το δούμε και στη μεγάλη οθόνη – είναι παραγωγή του AppleTV+, δικαιολογημένα είχαμε τις αμφιβολίες και τις ανησυχίες μας. (Από 19/10)
The Killer
Η επιστροφή του μεγάλου πεσιμιστή του σύγχρονου αμερικανικού σινεμά κινείται σε μονοπάτια b-movie, σύμφωνα με τις πρώτες (θετικές) κριτικές, πιστεύουμε, όμως, ότι, πίσω από την εξυπηρέτηση του είδους, θα έχει και κάτι να πει για τους καιρούς μας, όπως μας έχει συνηθίσει ο Φίντσερ ακόμα και στις «μικρότερες» στιγμές του. Αισιόδοξους μας κάνει και η επανένωσή του με τον σεναριογράφο Άντριου Κέβιν Γουόκερ του «Seven» ‒ και των «The Game» και «Fight Club», στα «κρυφά» όμως. (Από 26/10)
Il Sol dell’ Avvenire
Αφού τα «Τρία Πατώματα» πέρασαν και δεν ακούμπησαν, ο Νάνι Μορέτι επιστρέφει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλά, στην (έκδηλων ή συγκαλυμμένων) αυτοβιογραφικών καταβολών και κωμικών διαθέσεων διερεύνηση της δημιουργίας και της δημιουργικότητας, μέσα από την οποία καταθέτει την άποψή του για το πού βρίσκεται ο κόσμος μας – και πού τοποθετείται εκείνος απέναντί του. Μας τρόμαξαν λίγο ορισμένες κριτικές, αλλά το τρέιλερ ήρθε για να μας καθησυχάσει. Αν μας παραπλάνησε τόσο πολύ, τότε μπράβο στη διαφημιστική ομάδα, το έκανε πολύ καλά. (Από 26/10)
Talk to me
Έφηβοι χρησιμοποιούν ως παιχνίδι ένα ταριχευμένο χέρι που επιτρέπει στους νεκρούς να καταλαμβάνουν το σώμα όποιου το κρατά. Σύντομα θα το μετανιώσουν και θα δώσουν αφορμή για μια horror λιχουδιά μεταμεσονύκτιας λογικής που έβαλε τους Ελληνοαυστραλούς αδελφούς Φιλίππου για τα καλά στον κινηματογραφικό χάρτη. Μας τα χαλάνε λίγο έτσι αναποφάσιστοι όπως αποδεικνύονται για το θέμα της ταινίας τους και (κυρίως) για το τι έχουν να καταθέσουν γύρω από αυτό, αλλά στο μεταξύ έχουν στήσει (τουλάχιστον) δύο σκηνές που θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. (Από 2/11)
How to have sex
O φετινός θριαμβευτής του τμήματος «Ένα κάποιο βλέμμα» στις Κάννες γυρίστηκε στα Μάλια της Κρήτης και, αφού κάνει μια στάση στις Νύχτες Πρεμιέρας, θα προσγειωθεί στις εγχώριες αίθουσες στις αρχές Νοέμβρη. Το «How to have sex», σύμφωνα με όσα μας έχουν μεταφέρει, μιλά με ουσιαστικό, τρυφερό και ποτέ καταγγελτικό τρόπο για το (πάντα) φλέγον ζήτημα της συναίνεσης στο σεξ και, αναμενόμενα, θα συζητηθεί όσο λίγες ταινίες φέτος. (Από 2/11)
Le Petit Nicolas: Qu’est-ce qu’on attend pour être heureux
Βραβευμένο στο Annecy και αφήνοντας άριστες εντυπώσεις στο κοινό του περασμένου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, το φιλμ επιστρατεύει το format του animation για να μας αφηγηθεί τη γέννηση και την πορεία του «Μικρού Νικόλα» μέσα από τη ζωή των δύο δημιουργών του, που άντλησαν έμπνευση από τη σχολική εμπειρία και τα κοινά της βιώματα, επιχείρησαν να «διαβάσουν» τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού και κέρδισαν τις καρδιές μικρών και μεγάλων. (Από 9/11)
Napoleon
Για να παραφράσουμε τη θρυλική διαφήμιση των ’80s με τον Ναπολέοντα, «τι κρατάει ο Ρίντλεϊ Σκοτ;». Έχει άραγε ακόμα έναν άσο στο μανίκι του και θα μας εκπλήξει ευχάριστα, όπως με το εξαιρετικό «Last Duel» του, που πέρασε εγκληματικά απαρατήρητο, ή γύρισε τη μηχανή και πάλι στο «επαγγελματικό» mode, όπως μας έχει συνηθίσει μέσα στον εικοστό πρώτο αιώνα, πλην λιγοστών, ευπρόσδεκτων εξαιρέσεων; Σίγουρα έχει στη διάθεσή του δυο πρωταγωνιστές κλάσης, το ηφαίστειο που λέγεται Χοακίν Φοίνιξ και την ανερχόμενη δύναμη Βανέσα Κίρμπι, για τα υπόλοιπα αναμένουμε με περιέργεια, αν όχι με ανυπομονησία. (Από 23/11)
Φόνισσα
Για να είναι υγιής και εύρωστη μια εθνική κινηματογραφία, χρειάζεται απαραιτήτως μεγάλες παραγωγές και εισπρακτικές επιτυχίες. Καλό θα είναι να προκύπτουν και αξιόλογες ταινίες φυσικά. Το υλικό εδώ υπάρχει, καθώς η ταινία βασίζεται σε έναν από τους σημαντικότερους τίτλους του εγχώριου λογοτεχνικού κανόνα. Ιδανική επιλογή η Καραμπέτη ως Φραγκογιαννού, η Εύα Νάθενα υπόσχεται μια σύγχρονη ανάγνωση της ιστορίας και η ταινία ετοιμάζεται να φέρει στις αίθουσες (και) ένα κοινό που πατάει σπάνια. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα το πείσει και να επανέλθει σ’ αυτές σύντομα. (Από 30/11)
Fallen Leaves
Ο Άκι Καουρισμάκι, ένας αγαπημένος Ευρωπαίος δημιουργός, πάντα χιουμορίστας, πάντα πικρός, πάντα πολιτικός, μα ποτέ δημαγωγικός, θα ευλογήσει και πάλι τις αίθουσες με το ιδιοσυγκρασιακό σινεμά του, με την αγάπη του για όλους τους ανθρώπους –αλλά για κανέναν ξεχωριστά, όπως έλεγε κι ο παλιόφιλος Κλιντ στις «Γέφυρες του Μάντισον»–, με καρέ βγαλμένα, ενίοτε, από πίνακες του Χόπερ, ποτισμένα με αλκοόλ και μπολιασμένα με καπνό. Αυτήν τη φορά αφηγείται μια μικρή (σε διάρκεια, αλλά όχι σε μέγεθος) ερωτική ιστορία. Αδημονούμε! (Από 7/12)
Maestro
Μπορεί η προσθετική στη μύτη του Μπράντλεϊ Κούπερ να έχει ανοίξει ήδη πυρωμένες συζητήσεις, ενοχλώντας μόνο όσους ψάχνουν αφορμή για να ενοχληθούν και, στην πραγματικότητα, δεν τους νοιάζει καθόλου το σινεμά, η πραγματική είδηση, όμως, είναι ότι ο Αμερικανός ηθοποιός περνά για δεύτερη φορά πίσω από τις κάμερες μετά το «Α star is born» και εστιάζει όχι τόσο στην καριέρα του Λέναρντ Μπέρνσταϊν όσο στη σχέση του με τη σύζυγό του Φελίσια Μοντεαλέγκρε. Το μεγάλο οσκαρικό στοίχημα του Netflix για φέτος. (Από 7/12)
Wonka
Δανειζόμενος κάποια στοιχεία και από τις δυο προηγούμενες εμφανίσεις του ήρωα του Ρόαλντ Νταλ στο πανί, ο Πολ Κινγκ, της φήμης των καλλιγραφημένων, εξαιρετικών «Πάντινγκτον» και «Πάντιγκτον 2», έρχεται για να δικαιώσει το επώνυμό του και να αποδείξει ότι είναι ο «βασιλιάς» της σύγχρονης οικογενειακής διασκέδασης. Ο Τιμοτέ Σαλαμέ επιχειρεί να χωρέσει στα παπούτσια των Τζιν Γουάιλντερ και Τζόνι Ντεπ, με το πρώτο τρέιλερ να δείχνει ότι μάλλον τα κατάφερε. Δεν ξέρουμε για εσάς, αλλά εμείς ξέρουμε τι θα δούμε στα σινεμά φέτος τα Χριστούγεννα. (Από 14/12)
Ferrari
Ο Μάικλ Μαν επιστρέφει δυναμικά μετά την (μερική) αστοχία του «Blackhat» και εντοπίζει στην ιστορία του Έντσο Φεράρι μια σύγχρονη τραγωδία. Οι Άνταμ Ντράιβερ και Πενέλοπε Κρουζ φαίνεται να βάζουν πλώρη για τα Όσκαρ –ειδικά η δεύτερη‒, ενώ η δεύτερη κούρσα της ταινίας λέγεται ότι σου κόβει την ανάσα. Δεν ελπίζουμε σε ένα «Heat» ή ένα «Ιnsider», περιμένουμε, όμως, στιβαρό, ενήλικο αμερικανικό σινεμά με τον τρόπο του Μαν, το οποίο ένας Θεός ξέρει πόσο μας έχει λείψει από τη μεγάλη οθόνη. (Από 28/12)
